Η διατήρηση των υφιστάμενων ξένων άμεσων επενδύσεων (ΞΑΕ) στην Ελλάδα ύψους 37 δισ. ευρώ και η προσέλκυση νέων ύψους 6 δισ. ευρώ ετησίως αποτελούν σχεδόν μονόδρομο για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Αρκεί να αναλογισθεί κανείς ότι μόνο μια τουριστική επένδυση ύψους 1 δισ. ευρώ στο Πρασονήσι της Ρόδου, η οποία θα περιλαμβάνει ξενοδοχεία τεσσάρων και πέντε αστέρων, καζίνο, συνεδριακό κέντρο, σπα και αθλητικές εγκαταστάσεις, μπορεί να συνεισφέρει στο ΑΕΠ 0,1% ετησίως τόσο κατά την περίοδο της κατασκευής όσο και στη συνέχεια, όταν ξεκινήσει να λειτουργεί.
Για να περάσουν όμως όλα τα παραπάνω από τη θεωρία στην πράξη απαιτείται σειρά μεταρρυθμίσεων προσανατολισμένων στη μείωση της γραφειοκρατίας και της φορολογίας, στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και γενικότερα στην άρση των αντικινήτρων. Στα συμπεράσματα αυτά καταλήγει μελέτη για τις ΞΑΕ στην Ελλάδα της Boston Consulting Group (BCG) η οποία έγινε για λογαριασμό του υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης, βασίστηκε σε συνεντεύξεις με ανώτατα στελέχη ξένων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται ήδη στην εγχώρια αγορά, καθώς και στην ανάλυση των βέλτιστων πρακτικών που εφήρμοσαν χώρες οι οποίες στο παρελθόν βρέθηκαν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Το εχθρικό προς τις επιχειρήσεις κλίμα που επικρατεί στην Ελλάδα είχε ως αποτέλεσμα η χώρα να μην εκμεταλλευθεί το επενδυτικό «μπουμ» που σημειώθηκε στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων την προηγούμενη δεκαετία, με συνέπεια σήμερα να υστερεί σε ΞΑΕ τόσο έναντι των λοιπών χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης όσο και των γειτονικών χωρών (Ρουμανία, Βουλγαρία και Τουρκία), που αποτελούν και τους κυριότερους ανταγωνιστές μας. Σύμφωνα με τη μελέτη της BCG την περίοδο 2004 – 2010 οι εισροές ξένων επενδυτικών κεφαλαίων στην Ελλάδα ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν κατά μέσο όρο 1%, όταν την ίδια ώρα ο κοινοτικός μέσος όρος ήταν 3,7% και στις τρεις γειτονικές χώρες 8,1%.
Αν και στο συνολικό ΑΕΠ της περιοχής που αποτελείται από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Τουρκία και την Ελλάδα, η ελληνική οικονομία έχει το δεύτερο μεγαλύτερο μερίδιο (27,5%) μετά την Τουρκία, το μερίδιό της σε ΞΑΕ σε σειρά κλάδων είναι εξαιρετικά χαμηλό. Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, με φυσικά πλεονεκτήματα για την ανάπτυξη του τουρισμού, το μερίδιό της σε ΞΑΕ την περίοδο 2005 – 2009 στον κλάδο του τουρισμού και της εστίασης ήταν 11%, όταν στη Βουλγαρία την ίδια περίοδο ανήλθε σε 52%, στη Ρουμανία σε 21% και στην Τουρκία σε 16%. Στον κλάδο των κατασκευών και του real estate ο οποίος προσείλκυσε 20 δισ. ευρώ ΞΑΕ στις τέσσερις εξεταζόμενες χώρες, το μερίδιο της Ελλάδας ήταν μόλις 8%, έναντι 49% της Βουλγαρίας, 31% της Ρουμανίας και 12% της Τουρκίας. Εκ των 23 δισ. ευρώ ξένων επενδυτικών κεφαλαίων στη μεταποίηση την περίοδο 2005 – 2009 στα τέσσερα κράτη, μόλις το 1% εισέρρευσε στην Ελλάδα, όταν στην Τουρκία κατευθύνθηκε το 44%, στη Ρουμανία το 37% και στη Βουλγαρία το 18%.
Την απάντηση στις «ξενοφοβικές» αντιλήψεις που αναπτύσσονται σχετικά με τους ξένους επενδυτές δίνουν οι αριθμοί: οι ξένες επιχειρήσεις που βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα συνέβαλαν (στοιχεία του 2009) κατά 33% στη φορολογία, κατά 27% στην απασχόληση σε μεγάλες εταιρείες (+250 εργαζομένους) και κατά 5% στη συνολική απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα.