Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας «Hurriyet» η Τουρκία κατασκεύασε το πρώτο της εκπαιδευτικό αεροπλάνο. Το αεροπλάνο προορίζεται για χρήση τόσο ως επιβατικό όσο και ως στρατιωτικό. Η μαζική παραγωγή του θα ξεκινήσει σε 8 έως 9 μήνες. Οι αρμόδιοι Τούρκοι υπουργοί δηλώνουν ότι θα ακολουθήσουν και άλλες παρόμοιες επιτυχίες, όπως κατασκευή ελικοπτέρων, δορυφόρων κ.τ.λ. Να σημειωθεί ότι ο μέσος όρος της ηλικίας των μηχανικών και τεχνιτών που εργάστηκαν για την παραγωγή του τουρκικού αεροπλάνου ήταν γύρω στα 30 έτη!
Η Ελλάδα των δύο Μνημονίων βιώνει μια οικονομική κρίση που συρρικνώνει σταδιακά τη βιομηχανία και τη βιοτεχνία της. Ο παραγωγικός ιστός της χώρας αποσυντίθεται, οι θέσεις εργασίας μειώνονται και η δημοσιονομική κατάσταση διαρκώς επιδεινώνεται. Οι νέοι, ακόμη και οι πτυχιούχοι αναγκάζονται να επιλέξουν τον δρόμο της μετανάστευσης και να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, προσφέροντας τις γνώσεις και τις υπηρεσίες τους σε ξένους εργοδότες, δημιουργώντας προστιθέμενη αξία για άλλες χώρες, με συνέπεια να διαφεύγει εθνικό προϊόν που θα παράγονταν δυνητικά στην Ελλάδα. Με βάση την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κοινωνική κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ενωση, το 64% των Ελλήνων ηλικίας 15 έως 35 ετών δηλώνουν έτοιμοι να εγκατασταθούν σε άλλη χώρα. Στη μέγγενη της κρίσης επιβιώνουν μόνο όσοι είχαν προβλέψει σε κάποιο βαθμό τις εξελίξεις και την οικονομική δυσπραγία που έχει κυριαρχήσει σε όλους τους κλάδους της οικονομίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι ελληνικές εξαγωγικές εταιρείες και κυρίως οι πιο δυναμικές, οι οποίες επιδιδόμενες στην εξωστρέφεια, έχουν καταφέρει να ισοσκελίσουν τις ζημίες που υφίστανται στην εσωτερική αγορά από την καθίζηση της εσωτερικής ζήτησης, αποκομίζοντας σημαντικά κέρδη από την εξαγωγή των προϊόντων τους στις διεθνείς αγορές. Τα Μνημόνια δεν αντιμετώπισαν τα συσσωρευμένα προβλήματα της οικονομίας και της κοινωνίας της Ελλάδας.
Αν δεν δοθούν άμεσα αναπτυξιακά, επενδυτικά και φορολογικά κίνητρα, τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος της πλήρους αποβιομηχάνισης της χώρας μας και της οριστικής και μη αναστρέψιμης διάλυσης του παραγωγικού ιστού, που παρέχει δουλειές και εισόδημα σε εκατομμύρια εργαζόμενους, οι οποίοι έχουν σχεδιάσει τους οικογενειακούς τους προϋπολογισμούς βασισμένοι στα εισοδήματα που είχαν κατά την προ Μνημονίων περίοδο. Οι ανατροπές είναι αμέτρητες σε όλους σχεδόν τους τομείς της καθημερινής μας ζωής. Χρειάζεται πολιτική βούληση, έμπνευση και όραμα, για να θεμελιωθεί το νέο ξεκίνημα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Η ενίσχυση των υπαρχουσών βιομηχανικών περιοχών (ΒΙ.ΠΕ.) και η δημιουργία καινούργιων σε περιοχές που κρίνονται αναγκαίες, καθώς και η έναρξη λειτουργίας βιομηχανικών ζωνών σε στοχευμένες περιοχές της Ελλάδας, θεωρούνται επιβεβλημένες πολιτικές για την αναθέρμανση της οικονομίας, τη διασφάλιση των συμφερόντων και την επιβίωση των ελληνικών εταιρειών και των εγχωρίως παραγόμενων προϊόντων. Μια διαφημιστική εκστρατεία με κατάλληλες ενέργειες μάρκετινγκ για την προώθηση των ελληνικών προϊόντων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό θα ήταν απαραίτητη αυτήν την αντίξοη περίοδο, με στόχο την αύξηση της εσωτερικής ζήτησης από τη μια πλευρά και την τόνωση της εξωστρέφειας από την άλλη.
Απαιτείται χρόνος μέχρις ότου η Ελλάδα θωρακίσει τη βιομηχανία της και προσπαθήσει να αναπτύξει βαριά βιομηχανία, όπως η γειτονική Τουρκία. Ομως μέχρι τότε προαπαιτείται η λήψη ισχυρών αναπτυξιακών μέτρων (ως αντιστάθμισμα στην ύφεση) που να στηρίζονται σε ένα στρατηγικό σχέδιο για την ελληνική οικονομία. Αυτό το σχέδιο θα αποτελεί τη στρατηγική της Ελλάδας με κριτήριο τα συγκριτικά και ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα. Ο τουρισμός και ο πολιτισμός πρέπει να τοποθετηθούν στις πρώτες θέσεις αυτής της οικονομικής στρατηγικής σε συνδυασμό με τις ελληνικές εξαγωγικές επιχειρήσεις και τις μικρομεσαίες εταιρείες που συνιστούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής επιχειρηματικότητας και παραγωγής. Η παροχή επενδυτικών και φορολογικών κινήτρων και ο περιορισμός της γραφειοκρατίας θα συνδράμουν στη διαμόρφωση ενός ευνοϊκού κλίματος για άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα και την εισροή κονδυλίων για τη δημιουργία παραγωγικών μονάδων και θέσεων εργασίας. Η μείωση του ΦΠΑ, τουλάχιστον για τους κλάδους που συνδέονται άμεσα με τον τουρισμό, όπως είναι αυτός των ξενοδοχείων και λοιπών καταλυμάτων, της εστίασης, της διασκέδασης κ.τ.λ. από το 23% στο 13% και σε βάθος χρόνου στο 10% στα νησιά και στην ηπειρωτική Ελλάδα, θα βοηθήσει στην επανεκκίνηση της αγοράς. Τέλος, χρειάζεται άμεσα η ενεργοποίηση της απορρόφησης των κονδυλίων του ΕΣΠΑ σε δημόσια έργα που θα προσφέρουν θέσεις εργασίας και θα δώσουν νέα δυναμική σε κλάδους παραγωγής που έχουν επηρεαστεί ιδιαίτερα αρνητικά από την τρέχουσα οικονομική κρίση, όπως είναι ο κατασκευαστικός, καθώς και άλλοι συναφείς και αλληλοσυμπληρωματικοί με αυτόν κλάδοι.
Είναι η ώρα των πράξεων. Διαφορετικά η Ελλάδα θα συνεχίσει να βυθίζεται στην ύφεση με δυσμενή αποτελέσματα για τις επιχειρήσεις, τους εργαζόμενους, τις ελληνικές οικογένειες και κυρίως τους νέους και με διεύρυνση των οικονομικοκοινωνικών χασμάτων, που αποδομούν τον κοινωνικό ιστό και έχουν ήδη γίνει τεράστια τόσο στα αστικά κέντρα όσο και στην ελληνική επαρχία…
* Ο κ. Γιώργος Κωνσταντινίδης είναι οικονομολόγος, διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου, συγγραφέας του βιβλίου «Συσσώρευση Κεφαλαίου και Παγκοσμιοποίηση στην Τουρκία Διαχρονικά».