Ρύθμιση για τα εξ αδιαιρέτου οικόπεδα
Πάνω από 120.000 συνιδιοκτήτες ακινήτων σε όλη τη χώρα που έχουν χτίσει σε εκτός σχεδίου περιοχές, σε εξ αδιαιρέτου οικόπεδα (γήπεδα) μπορούν πλέον να αποκτήσουν απόλυτη κυριότητα του κτίσματος που τους αντιστοιχεί και να προσδιορίσουν επακριβώς την περιουσία τους μέσω της σύστασης κάθετης ιδιοκτησίας. Η ρύθμιση που προωθεί το ΥΠΕΚΑ αφορά όλες τις κατασκευές, είτε είναι νόμιμες είτε αυθαίρετες. Αυτή η μορφή σύστασης διηρημένης ιδιοκτησίας δεν επιτρεπόταν τα τελευταία 21 χρόνια – με νόμο του 1992. Εντούτοις εφαρμοζόταν χωρίς καμία νομική κάλυψη –χωρίς δηλαδή να γίνεται κάθετη σύσταση- σε πολλές περιοχές, ιδίως παραλιακές, όπου σε ένα μικρό αγροτεμάχιο έχτιζαν πολλοί ιδιοκτήτες διαφορετικά σπίτια, με συνέπεια να υπάρχουν πολύ μεγάλα προβλήματα στις δικαιοπραξίες – κατά βάση στις μεταβιβάσεις. Επί της ουσίας, τόσα χρόνια απαγορευόταν η σύσταση κάθετης ιδιοκτησίας για να μη δημιουργηθούν ψευτοοικισμοί χωρίς βασικές υποδομές, κάτι που τελικά δεν αποφεύχθηκε, καθώς δημιουργήθηκε πλειάδα τέτοιων συνεταιρισμών.
Προσφυγές κατά νόμου για αυθαίρετα
Αντιμέτωπος με τη «δαμόκλειο σπάθη» του Συμβουλίου της Επικρατείας θα τεθεί και ο νέος νόμος του ΥΠΕΚΑ αναφορικά με τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων κτισμάτων, καθώς όπως έγινε γνωστό μεσούσης της εβδομάδας, πολίτες διαφόρων περιοχών της χώρας κατέθεσαν προσφυγές κατά του νέου νόμου 4137/2013, ζητώντας την ακύρωσή του ως αντισυνταγματικού και παράνομου. Υπενθυμίζεται ότι μόλις πριν από λίγες εβδομάδες δημοσιεύτηκε η πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, που έκρινε αντισυνταγματικό τον προηγούμενο νόμο 4014/2011, για την τακτοποίηση των αυθαιρέτων νέας γενιάς. Οι πολίτες υπογραμμίζουν στις προσφυγές τους, ότι ο νέος νόμος για τα αυθαίρετα «επιβραβεύει κάθε εγκληματική ενέργεια εις βάρος του νόμιμου πολεοδομικού σχεδιασμού και εις βάρος της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας και της ποιότητας ζωής των κατοίκων». Οι προσφεύγοντες στο ΣτΕ σημειώνουν ότι ο Ν. 4137/2013 προσκρούει στη συνταγματική αρχή της ισότητας, καθώς τίθενται σε μειονεκτική θέση όσοι δεν παρανόμησαν και σεβάστηκαν τη πολεοδομική νομοθεσία, έναντι αυτών των οποίων τα κτίσματα εξαιρούνται.