••• Αμοιβές μελών του Δ.Σ. που προκύπτουν από τα κέρδη ανώνυμης εταιρείας θεωρούνται μέρισμα και υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου με συντελεστή 10% και εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης (αρ. πρωτ. Δ12Α 1058454 ΕΞ 08.04.2014).
••• Από 01/01/2014 καταργήθηκε η διαδικασία εκχώρησης ανείσπρακτων μισθωμάτων και τόκων δανείων στο Δημόσιο και δεν προβλέπεται αντίστοιχη στον νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος.
••• Τα μισθωτήρια κατοικιών έχουν απελευθερωθεί από τον περιορισμό περί κατώτατου μισθώματος. Το πάλαι ποτέ προβλεπόμενο όριο για τον υπολογισμό του ελαχίστου ακαθάριστου εισοδήματος από ακίνητα, ορισθέν στο 3,5% της αντικειμενικής αξίας, έχει απαλειφθεί από τον νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος για τις ενοικιάσεις κατοικιών, ενώ έχει μειωθεί στο 3% για τις δωρεάν παραχωρήσεις ή ιδιοχρησιμοποιήσεις ακινήτων (άρ. 39 Ν. 4172/2013).
••• Οι νέοι φορολογικοί κώδικες (Ν. 4172 & 4174/2013) δεν ορίζουν εάν οι φορολογικοί κάτοικοι εξωτερικού οφείλουν να συνυποβάλλουν αποδεικτικά της ιδιότητάς τους έγγραφα –και ποια θα ήταν αυτά– μαζί με τη φορολογική δήλωση για τα εισοδήματα εξ ελληνικών πηγών.
••• Κάθε παροχή που καταβάλλεται στον μισθωτό, με οποιαδήποτε ονομασία (επιχορήγηση, αποζημίωση, επίδομα κ.λπ.), αν κατά τον νόμο και από τη φύση της προορίζεται να καλύψει δαπάνες στις οποίες αυτός υποβάλλεται για την εκτέλεση της υπηρεσίας που του έχει ανατεθεί ή την ταχύτερη και αποδοτικότερη διεξαγωγή της, δεν αποτελεί προσαύξηση μισθού και δεν υποβάλλεται σε φόρο εισοδήματος, έστω και αν από την παροχή αυτή ωφελείται έμμεσα ο μισθωτός, έκρινε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με πρόσφατη απόφασή της (ΣτΕ 29/2014).
••• Καταργήθηκε με την προσθήκη νέας διάταξης στο άρθρο 62 του Ν. 4172/2013 η διενέργεια παρακράτησης φόρου 20% επί των δικαιωμάτων (royalties) που εισπράττουν οι ελληνικές επιχειρήσεις για την παραχώρηση χρήσης δικαιωμάτων πνευματικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας, λογισμικού (software), τεχνογνωσίας, καθώς και για την εκμίσθωση επιστημονικού, εμπορικού και βιομηχανικού εξοπλισμού. Παραλείποντας, ωστόσο, κάθε αναφορά στις αλλοδαπές εταιρείες, η διάταξη δημιουργεί προβληματισμούς και σύγχυση για το κατά πόσον επιτρέπει διακριτική μεταχείριση εις βάρος των εταιρειών – φορολογικών κατοίκων της Ε.Ε. και του ΕΟΧ.
••• H Ελλάδα, σε εναρμόνιση με το πλαίσιο δράσης του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε. κατά της «Διάβρωσης της Φορολογητέας Βάσης και της Μεταφοράς των Κερδών» (BEPS), έχει πλέον ενσωματώσει στο φορολογικό της σύστημα τις κυριότερες διατάξεις που προτείνονται από τον ΟΟΣΑ και αφορούν στην καταπολέμηση της φοροαποφυγής. Oπως:
• τη διάταξη που αφορά στις ελεγχόμενες αλλοδαπές εταιρείες (CFC) σύμφωνα με την οποία αποτελεί δικαίωμα κάθε φορολογουμένου η εγκατάσταση σε κράτος-μέλος της Ε.Ε. με ευνοϊκότερο φορολογικό καθεστώς, αρκεί αυτή να μη θεωρείται επίπλαστη κατάσταση με μοναδικό σκοπό την επίτευξη φορολογικού κέρδους,
• τη γενική διάταξη κατά της φοροαποφυγής η οποία μπορεί να ενεργοποιείται από τις φορολογικές αρχές σε κάθε περίπτωση που μια «ρύθμιση» από τον φορολογούμενο στερείται εμπορικής ουσίας,
• τους κανόνες υποκεφαλαιοδότησης και ενδοομιλικών συναλλαγών (transfer pricing), καθώς και
• τις γενικές διατάξεις για την καταπολέμηση της μεταφοράς κερδών.
••• Η έκπτωση του Δημοσίου από την εξουσία του για επιβολή φόρου δεν συνεπάγεται εξάλειψη της φορολογικής υποχρέωσης για τον φορολογούμενο. Συνεπώς, αν ο φόρος καταβληθεί μετά την παραγραφή, η καταβολή δεν θεωρείται αχρεώστητη και δεν μπορεί να αναζητηθεί ως αχρεωστήτως καταβληθείσα. Αυτό επιβεβαιώνεται και στον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων όπου ορίζεται πως παραγεγραμμένη απαίτηση του Δημοσίου αντιτάσσεται σε συμψηφισμό για μία τριετία από τη συμπλήρωση της παραγραφής (άρθρο 83, ΚΕΔΕ).
••• Στις περιπτώσεις είσπραξης αχρεωστήτως καταβληθέντων κατά του Δημοσίου ποσών, το δικαίωμα του φορολογουμένου παραγράφεται εντός τριετίας από την καταβολή (Ν. 4270/2014).
••• Η έλλειψη ημερομηνίας έκδοσης διοικητικής πράξης δεν συνεπάγεται την ακυρότητά της εφόσον: i) από το περιεχόμενο της πράξης ή/και τα στοιχεία του φακέλου συνάγεται ότι αυτή εκδόθηκε μεταξύ δύο συγκεκριμένων ημερομηνιών και ii) ο καθορισμός της ακριβούς χρονολογίας έκδοσής της δεν ασκεί επιρροή στην ανεύρεση του κρίσιμου για την επίλυση της διαφοράς νομικού και πραγματικού καθεστώτος, το οποίο δεν μεταβάλλεται στις δύο αυτές ημερομηνίες (ΣτΕ 2080/2014).
Πηγή: Grant Thornton