Μερικοί από τους μεγαλύτερους ξένους θεσμικούς επενδυτές, με σημαντική παρουσία στα μετοχικά κεφάλαια και των τεσσάρων συστημικών τραπεζών της χώρας, έχουν «επιστρατευθεί» τα τελευταία 24ωρα με έναν και μοναδικό στόχο: να κάνουν λόμπινγκ υπέρ μιας «λελογισμένης» ανακεφαλαιοποίησης του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Σημειώστε ονόματα: Γουάτσα, Πόλσον, Ρος. Δηλαδή, τρεις από τους πιο γνωστούς και πιο μεγάλους fund managers παγκοσμίως. Οι πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν ότι την τετράδα συμπληρώνει τελευταία ο πρωθυπουργός του Κατάρ. Λογικό, αν αναλογισθεί κανείς ότι το επενδυτικό κεφάλαιο του εμιράτου έχει επίσης κρίσιμη παρουσία στην Ελλάδα. Και οι τέσσερις έχουν δει το συνολικό ύψος των κεφαλαίων, που έχουν τοποθετήσει στις τράπεζες την τελευταία τετραετία, να έχει εξανεμιστεί. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι ζημίες που καταγράφουν φτάνουν στο 94%. Κατά συνέπεια, ενδιαφέρονται άμεσα για το ύψος της επικείμενης ανακεφαλαιοποίησης.
Τα δεδομένα είναι απλά: Αν το συνολικό ποσό είναι «ελεγχόμενο», δηλαδή όχι πάνω από 8 το πολύ 9 δισ. ευρώ, τότε η προοπτική συμμετοχής τους, διευκολύνεται. Αν είναι πάνω από 13-14 δισ. ευρώ, τότε η ολική κρατικοποίηση και των τεσσάρων συστημικών τραπεζών της χώρας, καθίσταται αναπόφευκτη. Ακόμα κι έτσι, όμως, έχουν για κάτι να «παλέψουν». Κι αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από μια option συμμετοχής τους, με ευνοϊκούς όρους, κατά τη διαδικασία επανιδιωτικοποίησης και των τεσσάρων, όποτε δρομολογηθεί.
Πηγές κοντά στα ξένα funds υποστηρίζουν ότι οι επικεφαλής τους αισιοδοξούν. Γιατί; Διότι υπολογίζουν ότι μόνο στις τράπεζες, σε δύο φάσεις, μπήκαν πάνω από 25 δισ. ευρώ, από όλους τους παλιούς μετόχους, των ίδιων συμπεριλαμβαμνομένων. Ποιος όμως ήταν ο μεγαλύτερος μέτοχος; Το Δημόσιο, οπότε, εκτιμούν ότι στο τέλος «κάτι» θα γίνει.
Μέχρι τότε, πάντως, έχουν κηρύξει γενική αποχή. Και κάπως έτσι, το project «Ελλάδα» κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα, πριν καλά-καλά το τρίτο Μνημόνιο… ψηφισθεί. Γιατί όλα αυτά τα funds, μπορεί να χάνουν
λεφτά στις τράπεζες, αλλά την ίδια ώρα ανησυχούν και για τις άλλες ελληνικές τοποθετήσεις τους, που είναι πολλές στα νερά, στα ακίνητα κι όπου αλλού. Τι θα γίνει αν αποφασίσουν να φύγουν μαζικά;
Για κάποιους fund managers βεβαίως όλη αυτή η ιστορία αποτελεί και προσωπικό στοίχημα. Και δεν θέλουν να το χάσουν. Γι’ αυτό και το «κλαμπ πίεσης» τελεί εν πλήρη δράσει μεταξύ Φρανκφούρτης και Βρυξελλών. Το θέμα, βεβαίως, είναι τι θα πετύχει στο τέλος. Πάντως, μέχρι και την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, το ύψος της ανακεφαλαιοποίησης εξακολουθούσε να αποτελεί τον μεγάλο «άγνωστο Χ». Κι όπως λένε όσοι γνωρίζουν, θα εξακολουθήσει να αποτελεί για αρκετό καιρό ακόμα.
«Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει κανείς που να γνωρίζει το νούμερο, εντός και εκτός Ελλάδας» λέει στην «Κ» πηγή κοντά στο όλο θέμα. Το γεγονός άλλωστε ότι το stress test που ξεκίνησε τον περασμένο μήνα, συνεχίζεται, δυσκολεύει ακόμα και τη διατύπωση μιας ασφαλούς πρόβλεψης. Πότε θα έχουμε μια πρώτη εικόνα των αποτελεσμάτων του; «Κάτα πάσα πιθανότητα, προς το τέλος αυτής της εβδομάδας» μας λέει κορυφαίο τραπεζικό στέλεχος που ασχολείται καθημερινά με το ζήτημα. Οχι ότι τότε θα μπορούμε να πούμε και πού θα φτάσει το ύψος της ανακεφαλαιοποίησης. Απλά, θα υπάρχει μια ένδειξη. Αρκεί, βεβαίως και το διαρκές προεκλογικό κλίμα μέσα στο οποίο ζει και κινείται η Ελλάδα, κάποια στιγμή να κλείσει τον κύκλο του. Γιατί, όσο αργεί, τόσο θα αργεί και η ανακεφαλαιοποίηση…