Αίσθηση προκαλεί η πρόταση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), ο οποίος καλεί την κυβέρνηση να αυξήσει τη φορολογία στα καύσιμα την ώρα που η Αθήνα αναζητάει τρόπους μείωσης του ενεργειακού κόστους. Στην εξαμηνιαία έκθεσή του για την παγκόσμια οικονομία, ο ΟΟΣΑ προτείνει στην ελληνική κυβέρνηση να αυξήσει τη φορολογία των καυσίμων (βενζίνη, πετρέλαιο και ηλεκτρικό ρεύμα), αναφέροντας πως «απαιτούνται υψηλότερες τιμές για τις μη ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ώστε να ενθαρρυνθεί η μείωση της εκπομπής CO2 (σ.σ: διοξειδίου του άνθρακα) μεσοπρόθεσμα». Μάλιστα, ο Οργανισμός υποστηρίζει ότι η αύξηση της φορολόγησης θα πρέπει να είναι ήπια για να μην πληγούν έντονα τα νοικοκυριά.
Σε ό,τι αφορά τις προβλέψεις του για την πορεία της οικονομίας, ο ΟΟΣΑ εκτιμά ότι η Ελλάδα θα βιώσει ύφεση 1,4% φέτος και 1,2% το 2016, ενώ για το 2017 προβλέπει ανάπτυξη 2,1%. Πάντως, θεωρεί πως η οικονομία θα ανακάμψει από το δεύτερο εξάμηνο του 2016.
Για το δημόσιο χρέος (σε όρους Μάαστριχτ) προβλέπει αύξησή του στο 183,4% του ΑΕΠ φέτος από 177,5% του ΑΕΠ το 2014, ενώ το 2016 θα φθάσει στο 190,2% του ΑΕΠ για να υποχωρήσει στο 184,3% του ΑΕΠ το 2017. Οπως σημειώνει ο ΟΟΣΑ, «αν και η ανάπτυξη έχει κρίσιμη σημασία για τη μείωση του βάρους του δημοσίου χρέους μεσοπρόθεσμα, η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων είναι καθοριστική για τον περιορισμό του χρέους και τη διασφάλιση ομαλής χρηματοδότησης για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους». Αναφορικά με την ανεργία, ο Οργανισμός θεωρεί ότι θα υποχωρήσει στο 25,2% φέτος, στο 24,8% το 2016 και στο 23,4% το 2017.
Πέραν αυτών, ο ΟΟΣΑ υποστηρίζει ότι θα πρέπει η κυβέρνηση να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή για να δημιουργήσει «χώρους» στον προϋπολογισμό, ενώ καλεί την Αθήνα να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων και να προχωρήσει στη μεταρρύθμιση της αγοράς προϊόντων και της δημόσιας διοίκησης.
«Η ενίσχυση της φορολογικής διοίκησης, περιλαμβανομένης της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, είναι αναγκαίο στοιχείο της προσπάθειας», επισημαίνει ο Οργανισμός. Και προσθέτει ότι «η ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος, η μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και η άρση των κεφαλαιακών ελέγχων θα διευκόλυναν τους χρηματοδοτικούς περιορισμούς και θα άνοιγαν έτσι τον δρόμο για την ανάπτυξη. Οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων θα βελτίωναν την ανταγωνιστικότητα και θα δημιουργούσαν θέσεις εργασίας. Οι μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση θα μείωναν το ρυθμιστικό βάρος και θα αύξαναν την ικανότητα των κοινωνικών προγραμμάτων να προστατεύσουν τους πιο ευάλωτους».