Με το ελληνικό χρέος να εκτιμάται στο 206,5% του ΑΕΠ για το 2016, αυξάνονται οι πιέσεις από το ΔΝΤ για κάποια μορφή ελάφρυνσης χρέους για την οποία ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν φαίνεται σύμφωνος. Και πώς να δώσει τη συγκατάθεσή του όταν οι κυβερνώντες αδυνατούν (ή δεν θέλουν) να προβούν στις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές, οι οποίες θα έδιναν ώθηση στην ελληνική ανάπτυξη; Αναφέρω χαρακτηριστικά ότι, σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα του ΔΝΤ (βλέπε: http://www. imf.org/external/pubs/ft/weo/2016/01/pdf/c3.pdf), οι διαρθρωτικές αλλαγές θα μπορούσαν να αυξήσουν το κατά κεφαλήν ΑΕΠ μέχρι και 5% εντός 5ετίας.
Για να αντιληφθεί όμως κανείς πού βρισκόμαστε σε επίπεδο διαρθρωτικών αλλαγών, αναφέρω ότι σύμφωνα με τη βάση δεδομένων της World Bank (βλέπε: http://info. worldbank.org/governance/wgi/index.aspx#reports), και επί συνόλου 215 κρατών, η Ελλάδα κατατάσσεται, σε θέματα ποιότητας θεσμών και κανονισμών (τα οποία καταγράφουν την ικανότητα του κράτους να δημιουργεί/εφαρμόζει πολιτικές οι οποίες παροτρύνουν την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα), στο εξηκοστό πέμπτο εκατοστιαίο σημείο. Ευτυχώς, βρισκόμαστε υψηλότερα από κράτη για τα οποία οι κυβερνώντες έχουν (ενίοτε) εκφράσει τον «θαυμασμό» τους, όπως η Αργεντινή (η οποία βρίσκεται στο δέκατο τρίτο εκατοστιαίο σημείο) ή η Βενεζουέλα (η οποία βρίσκεται στο τρίτο εκατοστιαίο σημείο). Μας ξεπερνάνε όμως κράτη όπως η… Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (η οποία βρίσκεται στο εξηκοστό έβδομο εκατοστιαίο σημείο) και (βέβαια) όλες οι λοιπές χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Τόσες ενστάσεις προέβαλε ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ για το όνομα της ΠΓΔΜ. Δεν θα έπρεπε να προκαλεί ανάλογο «θόρυβο» και για την αδυναμία μας να ξεπεράσουμε τη γείτονα χώρα σε θέματα ποιότητας θεσμών;
Τα προαναφερθέντα στατιστικά στοιχεία σίγουρα βλέπει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και αντιστέκεται στην ελάφρυνση χρέους. Και όμως, θα μπορούσαμε να συνδέσουμε, με δική μας πρόταση, την ελάφρυνση του χρέους με τις διαρθρωτικές αλλαγές. Ενισχύεται ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας μας, αλλά οπισθοδρομούμε στην ποιότητα θεσμών και κανονισμών; Σε αυτήν την περίπτωση, αποπληρώνουμε, σε ετήσια βάση, περισσότερα χρήματα σε σχέση με την περίπτωση κατά την οποία ενισχύεται η ανάπτυξη και ταυτόχρονα βελτιωνόμαστε σε θέματα ποιότητα θεσμών. Το «ειδικό βάρος» σε ανάπτυξη και ποιότητα θεσμών θα μπορούσε βέβαια να αποτελέσει αντικείμενο λεπτομερούς διαπραγμάτευσης μεταξύ Ελλάδας και τρόικας. Η συγκεκριμένη πρόταση πάντως θα μπορούσε να επιταχύνει τις εξελίξεις στην πολυπόθητη ελάφρυνση του χρέους.
* Ο κ. Κ. Μήλας είναι καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο University of Liverpool.