Την άμεση ένταξη δανείων ύψους 15 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 11 είναι μη εξυπηρετούμενα, μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων σε ειδικό μηχανισμό για την αποτελεσματικότερη και ταχύτερη αναδιάρθρωσή τους προτείνει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ώστε οι επιχειρήσεις να καταστούν βιώσιμες.
Σημειώνεται ότι λόγω της παρατεταμένης κρίσης πολλές επιχειρήσεις βρίσκονται στο όριο της επιβίωσης, καθώς, ενώ με τις κατάλληλες δράσεις μπορούν να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους και να καταστούν βιώσιμες, είναι υπερχρεωμένες. Σημειώνεται ότι το σύνολο των προβληματικών δανείων σήμερα ξεπερνά τα 100 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 46 δισ. ευρώ είναι επιχειρηματικά.
Σε σχετική μελέτη της McKinsey, που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του Ταμείου, εξετάστηκαν τα μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια που βρίσκονται στα χαρτοφυλάκια τριών συστημικών τραπεζών (Πειραιώς, Εθνική και Eurobank) και κρίθηκε ότι στον μηχανισμό θα μπορούσαν να ενταχθούν προβληματικά δάνεια από 170 επιχειρηματικούς ομίλους, που δραστηριοποιούνται σε 5 κλάδους (τουρισμός, βιομηχανία, εμπόριο κ.α.). Σημειώνεται ότι το ΤΧΣ έχει δεσμευθεί στο πλαίσιο του μνημονίου να σχεδιάσει έναν μηχανισμό συντονισμού μεταξύ των τραπεζών για τις μεγάλες εταιρικές αναδιαρθρώσεις. Στόχος της πρότασης του ΤΧΣ είναι η παροχή κατευθυντήριων γραμμών και αρχών προκειμένου να βοηθηθούν η εξεύρεση λύσεων, η επιτάχυνση της διαδικασίας και η συγκέντρωση – ανταλλαγή τεχνογνωσίας. Ο διευθύνων σύμβουλος του ΤΧΣ κ. Αρης Ξενόφος, κατά την παρουσίαση της μελέτης υπογράμμισε: «Το ύψος των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων των 4 συστημικών τραπεζών στο τέλος του 2015 έχει αγγίξει ένα δυσθεώρητο ύψος και διαμορφώθηκε στα 103 δισ. ευρώ, γεγονός που επιβάλλει την άμεση και αποτελεσματική ενασχόληση όλων των εμπλεκόμενων μερών με διάθεση συνεργασίας και κοινωνικής ευαισθησίας όπου απαιτείται. Οι νομοθετικές και κανονιστικές παρεμβάσεις από την πλευρά της κυβέρνησης και της ΤτΕ αντίστοιχα, δύνανται να διαμορφώσουν σταδιακά ένα πλαίσιο δράσης που θα επιτρέψει την ανάταση της χρηματοπιστωτικής αγοράς προς όφελος της ελληνικής οικονομίας, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής».
Σύμφωνα με τη μελέτη, τα μεγαλύτερα εμπόδια για την αποτελεσματική αναδιάρθρωση των μεγάλων επιχειρήσεων είναι:
– Nομικά και Κανονιστικά (περιορισμοί στην προώθηση των δικαιωμάτων των πιστωτών, περιορισμένη προστασία στελεχών όταν προβαίνουν στην αναδιάρθρωση υφιστάμενων δανείων, περιορισμοί στο κανονιστικό πλαίσιο για την εξυπηρέτηση και πώληση μη εξυπηρετούμενων δανείων, περιορισμένα κίνητρα για εξωδικαστικούς συμβιβασμούς κ.λπ.).
– Φορολογικά – Λογιστικά (π.χ. οι πολύ υψηλοί φόροι ακινήτων οι οποίοι έχουν επηρεάσει αρνητικά την αγορά, φορολόγηση διαγραφών – απομειώσεων καθώς θεωρούνται φορολογητέο εισόδημα.
– Θέματα Τραπεζικής Αγοράς. Η έλλειψη ενός πλαισίου συντονισμού, ενιαίας προσέγγισης – διαδικασίας μεταξύ όλων των εμπλεκομένων πλευρών (ιδιωτών, Δημοσίου, οφειλετών), καθώς και η έλλειψη εξειδίκευσης προηγμένων λύσεων αναδιάρθρωσης, ενίοτε παρατείνει και πολλές φορές εμποδίζει την επιτυχή ολοκλήρωση της διαδικασίας αναδιάρθρωσης. Επιπρόσθετα, χρειάζονται κατάλληλες μεταρρυθμίσεις προκειμένου να είναι εφικτή, ταχεία και αποτελεσματική η λειτουργία του εν λόγω μηχανισμού συντονισμού.
Η επίλυση των παραπάνω προβλημάτων και η καλύτερη συνεργασία των εμπλεκομένων μερών είναι απαραίτητα προκειμένου να μπορέσουν να αναδιαρθρωθούν αποτελεσματικά οι υπό πίεση επιχειρήσεις και να μην οδηγηθούν σε δυσάρεστες λύσεις, απαξιώνοντας το παραγωγικό δυναμικό τους.