Ανεβαίνει το θερμόμετρο στις σχέσεις κυβέρνησης και ΣΕΒ, καθώς ο Σύνδεσμος αποφάσισε να οξύνει τους τόνους της κριτικής του, στάση που αποτυπώνεται στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Καθημερινή» της Κυριακής ο πρόεδρός του κ. Θεόδωρος Φέσσας με αιχμή το θέμα των αποκρατικοποιήσεων και της υπερφορολόγησης. Αν και το Μαξίμου δεν «άδειασε» την υφυπουργό Βιομηχανίας κ. Θεοδώρα Τζάκρη, εντούτοις επιχείρησε να χαμηλώσει τους τόνους της αντιπαράθεσης που προκάλεσε η προσωπική επίθεσή της προς τον κ. Φέσσα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το Μέγαρο Μαξίμου δεν παίρνει το μέρος ουδενός, καθώς αφενός θεωρεί ότι κατά τα λοιπά η κ. Τζάκρη είναι μια καλή υφυπουργός, αφετέρου διότι εκτιμά τη συνολικότερη στάση του κ. Φέσσα. Η στάση του προέδρου του ΣΕΒ στο πλαίσιο της διαβούλευσής του με τους υπόλοιπους κοινωνικούς εταίρους, με πλέον ενδεικτικό παράδειγμα την πρώτη διαπραγμάτευση για τις ασφαλιστικές εισφορές, θεωρείται από πολλούς στην κυβέρνηση ως υπόδειγμα σωστής και παραγωγικής συμπεριφοράς. Ως εκ τούτου, ουδείς στο Μαξίμου φαίνεται να είναι διατεθειμένος να θέσει ζήτημα για ένα πρόσωπο, όπως ο κ. Φέσσας, που έχει συμβάλει τα μέγιστα από την πλευρά του στη συνολική εθνική προσπάθεια. Η πλευρά του ΣΕΒ, πάντως, διατηρεί τα ερωτήματά της σχετικά με το κατά πόσον η κ. Τζάκρη κινήθηκε αυτοβούλως, πολύ περισσότερο που η ηγεσία του ΣΕΒ την προσέγγισε από την αρχή ως σύμμαχο και εταίρο για τη στήριξη και προώθηση της βιομηχανικής πολιτικής, ως πολιτική προϊσταμένη ενός χαρτοφυλακίου που αποτέλεσε πάγιο αίτημα του Συνδέσμου.
Γεγονός είναι ότι η εποχή των λουλουδιών στις σχέσεις κυβέρνησης – ΣΕΒ τελείωσε. Η δυσαρέσκεια στον επιχειρηματικό κόσμο φαίνεται να είναι γενικευμένη, καθώς δεν αναγνωρίζει στην πολιτική της «ακραίας υπερφορολόγησης» και της ενδοκυβερνητικής διχογνωμίας στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, προοπτικές ανάπτυξης.
«Ο πρόεδρος του ΣΕΒ είπε στη συνέντευξή του αυτά που λέγονται και συζητούνται στην αγορά και που έπρεπε να ειπωθούν» τόνιζαν χθες κύκλοι του ΣΕΒ, μεταφέροντας το κλίμα που επικρατεί στον χώρο των επιχειρήσεων και τις πιέσεις προς την ηγεσία του Συνδέσμου για μια πιο έντονη κριτική σε πολιτικές που αντιστρέφονται την παραγωγικότητα και την ανάπτυξη. «Η συνέντευξη του κ. Φέσσα εκφράζει μια αγωνία ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά, που την έχουμε όλοι. Δεν μπορεί επ’ αόριστον η επιχειρηματικότητα να αντιμετωπίζεται ως μέρος του προβλήματος αντί ως μέρος της λύσης» αναφέρει στην «Κ» κορυφαίος επιχειρηματίας, επισημαίνοντας ιδιαίτερα το θέμα της υπερφορολόγησης. Σχολιάζοντας την «κόντρα» με την κ. Τζάκρη, υπογραμμίζει ότι «ο ΣΕΒ διαχρονικά εκ του θεσμικού του ρόλου υποστηρίζει θέσεις και όχι κόμματα και ότι αυτό έκανε με τη συνέντευξή του και ο κ. Φέσσας, η οποία απηχεί την έντονη ανησυχία των επιχειρήσεων» και σε ό,τι αφορά τις δηλώσεις της κ. Τζάκρη συμπληρώνει «τέτοια γλώσσα μεταξύ όποιων θεσμών παραμένουν όρθιοι, είναι κάτι παραπάνω από απογοητευτικό». «Ο πρόεδρος του ΣΕΒ όχι μόνον είπε απλώς τα αυτονόητα για την κυβερνητική αβελτηρία αλλά μάλιστα άργησε και πολύ να το κάνει», σχολιάζει στην «Κ» έτερος επιχειρηματίας. «Η τοποθέτηση της υφυπουργού παραπέμπει σε προεκλογική περίοδο ή και διατεταγμένη υπηρεσία» συμπληρώνει, προσθέτοντας ότι η στάση της είναι και «απαράδεκτα επιθετική» αλλά και «αχάριστη δεδομένης της άτυπης στήριξης της οποίας έτυχε από τον ΣΕΒ όταν ανέλαβε το χαρτοφυλάκιό της».
Πολύ σκληρότερη είναι η τοποθέτηση έτερου επιχειρηματία, ο οποίος σημειώνει πως «η κυβέρνηση έχει αποξενώσει τη διεθνή και εγχώρια επενδυτική και επιχειρηματική κοινότητα και επιτυγχάνει ρεκόρ καθυστερήσεων στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών της πόσω μάλλον των υποσχέσεών της προς κάθε πλευρά».
Ορισμένοι κύκλοι αποδίδουν τη σκληρή στάση του προέδρου του ΣΕΒ τόσο στη συνέντευξή του όσο και στην απάντησή του στην κριτική Τζάκρη στις πιέσεις που δέχεται ο Θ. Φέσσας και «σωρεύονται το τελευταίο διάστημα», όπως αναφέρουν, από μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΣΕΒ για σκληρότερη στάση στα καίρια ζητήματα της οικονομίας.
Μάλιστα, ένα μεγάλο μέρος του εμφανίζεται να επιθυμεί την κλιμάκωση της αντιπαράθεσης είτε «για να πέσουν οι μάσκες» όπως λένε ορισμένοι είτε για να «τελειώνουμε με την οπερέτα της εξαγγελθείσας αλλά απούσας επιστροφής στην ανάπτυξη».
«Το δόγμα Μποδοσάκη είμαστε με το γκουβέρνο», αναφέρει εις εξ αυτών, ισχύει μόνον «όταν οι κυβερνήσεις φροντίζουν την προκοπή του τόπου»…