Αυστηρότερα κριτήρια για το νόμο Κατσέλη ζητούν οι τράπεζες

Αυστηρότερα κριτήρια για το νόμο Κατσέλη ζητούν οι τράπεζες

2' 30" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Δέκα αλλαγές στον νόμο Κατσέλη εισηγούνται οι τράπεζες, προκειμένου να γίνουν αυστηρότερα τα κριτήρια υπαγωγής στον νόμο. Οι αλλαγές αποσκοπούν στην αποκάλυψη των στρατηγικών κακοπληρωτών, που εκτιμάται ότι έχουν βρει καταφύγιο στον νόμο αξιοποιώντας παράλληλα το «πάγωμα» των αναγκαστικών μέτρων, όπως οι πλειστηριασμοί ακινήτων, που είχε επιβληθεί επί σειράν ετών.

Μιλώντας χθες στο συνέδριο της ΕΕΔΕ, ο επικεφαλής της μονάδας ανάκτησης μη εξυπηρετούμενων δανείων της Πειραιώς, Γ. Γεωργακόπουλος, χαρακτήρισε μοναδικό φαινόμενο την «κουλτούρα» ασυνέπειας που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα, ενώ ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας, Π. Μυλωνάς, ζήτησε την κατάργηση των εμποδίων που έχουν παραμείνει στο έργο της διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων –μεταξύ των οποίων και ορισμένες διατάξεις του νόμου Κατσέλη– με στόχο να καταστούν αυστηρότερα τα κριτήρια για τη χορήγηση της προσωρινής προστασίας. Στον δεκάλογο των αλλαγών που εισηγούνται οι τράπεζες περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων:

• Η άρση του τραπεζικού απορρήτου κατά το πρότυπο του εξωδικαστικού μηχανισμού για όσους έχουν κάνει αίτηση υπαγωγής στον νόμο Κατσέλη. Με τον τρόπο αυτό επιδιώκεται να εντοπιστούν οι στρατηγικοί κακοπληρωτές, οι οποίοι ενώ έχουν οφειλές σε μία ή δύο τράπεζες, διατηρούν π.χ. καταθέσεις σε άλλο πιστωτικό ίδρυμα ή διαθέτουν ακίνητη περιουσία, την οποία σκοπίμως αποκρύπτουν.

• Η θέσπιση της εξωδικαστικής διευθέτησης, ως υποχρεωτικό βήμα πριν η υπόθεση να φτάσει στο δικαστήριο. Η αίτηση εξωδικαστικής διευθέτησης θα υποβάλλεται από τις τράπεζες ή τον οφειλέτη στην πλατφόρμα του εξωδικαστικού μηχανισμού, αλλά ως ειδικός διαμεσολαβητής θα ενεργεί δικαστικός, ο οποίος θα την επικυρώνει, εφόσον οι δύο πλευρές καταλήξουν σε συμφωνία.

• Η άρση της δυνατότητας να παίρνει κάποιος αναστολή των καταδιωκτικών μέτρων, με την υποβολή και μόνο της αίτησης υπαγωγής στον νόμο, αλλά και ο έλεγχος της δυνατότητας κάποιος να υποβάλει πέραν της μιας αίτησης ή αντίστοιχα να παραιτείται από τις αιτήσεις. Η πρόταση αποσκοπεί στο να περιοριστεί το φαινόμενο της υποβολής αιτήσεων με μοναδικό κριτήριο ο οφειλέτης να επωφεληθεί της προσωρινής προστασίας που προβλέπει ο νόμος.

• Ο ορισμός αρμόδιου δικαστηρίου που θα εκδικάσει την υπόθεση με βάση την κύρια κατοικία του οφειλέτη. Με τον τρόπο αυτό επιδιώκεται να περιοριστεί το φαινόμενο της εκούσιας επιλογής του δικαστηρίου από τον οφειλέτη, που έχει οδηγήσει σε συσσώρευση αιτήσεων στα δικαστήρια που θεωρείται ότι διάκεινται ευνοϊκά στους δανειολήπτες (π.χ. Ειρηνοδικεία στην περιφέρεια) έναντι αυτών που θεωρούνται αυστηρότερα (π.χ. Ειρηνοδικείο Αθήνας).

• Η κατάργηση της τριετίας βάσει της οποίας διαγράφονται τα χρέη από καταναλωτικά δάνεια ή κάρτες. Οι τράπεζες ζητούν σε περίπτωση που εκτός από τα χρέη σε καταναλωτικά δάνεια και κάρτες έχει ρυθμιστεί και το στεγαστικό δάνειο, η διαγραφή της οφειλής από τα υπόλοιπα χρέη να γίνεται με την αποπληρωμή του στεγαστικού δανείου, δηλαδή έως τα είκοσι χρόνια.

• Η αυστηροποίηση των κριτηρίων για όσους σταματούν να εξυπηρετούν τη ρύθμιση. Ο νόμος επιτρέπει στις τράπεζες να κινήσουν διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης εάν ο δανειολήπτης καθυστερήσει επί τρίμηνο την πληρωμή της δόσης.

Για να αρθεί, όμως, η προστασία και να κινηθούν διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης θα πρέπει να υπάρξει απόφαση δικαστηρίου, η οποία να ακυρώνει την προηγούμενη, μια διαδικασία που θεωρείται χρονοβόρος και οι τράπεζες ζητούν την επίσπευσή της.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή