«Ο σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ παραιτείται αποσυρόμενος από τον πολιτικόν βίον και απαλλασσόμενος από το βάρος της εξουσίας» έγραφε η «Καθημερινή» στις 5 Απριλίου 1955 αναφερόμενη στην παραίτηση από την πρωθυπουργία και την οριστική αποχώρηση από τον δημόσιο βίο ενός από τους σημαντικότερους πολιτικούς του 20ού αιώνα.
Η πολιτική του σταδιοδρομία δοκιμάστηκε από πολλές αποτυχίες, από τις οποίες ξεχωρίζει η καταστροφική εκστρατεία στην Καλλίπολη το 1915. Παρότι έμεινε σε μεγάλο βαθμό στο περιθώριο της πολιτικής κατά τον Μεσοπόλεμο φέροντας τον χαρακτηρισμό του αμφιλεγόμενου προσώπου, ο Τσώρτσιλ έγινε πρωθυπουργός της Μεγάλη Βρετανίας τον Μάιο του 1940, μετά την παραίτηση του Νέβιλ Τσάμπερλεν. Διαθέτοντας ακλόνητη πίστη στη νίκη των Συμμάχων κατά του Άξονα, αστείρευτη ενέργεια και δύναμη να εμπνεύσει τον μέσο Βρετανό πολίτη, ο Ουίνστον Τσώρτσιλ υπήρξε ο ηγέτης της χώρας του στην «πιο μαύρη ώρα» της ιστορίας της.
Ο «πατέρας της νίκης» Τσώρτσιλ βρέθηκε στο τιμόνι της χώρας του για τελευταία φορά την τετραετία 1951-1955. Παρότι η υγεία του επιδεινωνόταν διαρκώς, ο ίδιος αρνιόταν πεισματικά να παραιτηθεί μέχρι τον Απρίλιο του 1955. Εν τέλει, στην πρωθυπουργία τον διαδέχτηκε ο μέχρι πρότινος υπουργός Εξωτερικών, Άντονι Ήντεν, ο οποίος σχημάτισε νέα κυβέρνηση στις 6 Απριλίου.
Από την πρώτη στιγμή η «Καθημερινή» κάλυψε δημοσιογραφικά την παραίτηση του Τσώρτσιλ από την πρωθυπουργία. Συγκεκριμένα, στις 5 Απριλίου η εφημερίδα έγραψε: «Ο Βρεταννός πρωθυπουργός κατηνάλωσε σήμερον τας τελευταίας ώρας των υψηλών καθηκόντων του. Τίποτε δεν επρόδιδε κόπωσιν ή κάμψιν εις τον γέροντα, του οποίου η κεφαλή έφερε τον στέφανον των λευκών τριχών.
»Ο σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ ησχολείτο με την διατύπωσιν αποχαιρετιστηρίου λόγου του προς τους υπουργούς του, τους οποίους εκάλεσεν αύριον εις συμβούλιον. Ολίγον μετά το υπουργικόν Συμβούλιον, αύριον, θα κατευθυνθή εις τα ανάκτορα Μπάκιγχαμ διά να υποβάλη την παραίτησίν του ως πρωθυπουργού εις την Βασίλισσαν Ελισάβετ. Μετ’ αυτόν θα ανέλθη εις τα ανάκτορα ο υπουργός των Εξωτερικών σερ Άντονυ Ήντεν, τον οποίον η Βασίλισσα θα καλέση όπως αναλάβη την πρωθυπουργίαν. Καθ’ ον χρόνον ο σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ ειργάζετο εις το γραφείο του, εξαιρετική επεκράτει κίνησις εις το μαγειρείον και την αίθουσαν γευμάτων της επισήμου πρωθυπουργικής κατοικίας, καθ’ όσον οι αρμόδιοι υπάλληλοι προητοίμαζον το αποχαιρετιστήριον γεύμα, το οποίον ο αποχωρών πρωθυπουργός παραθέτει σήμερον την εσπέραν εις την Βασίλισσαν και τον σύζυγόν της Δούκα του Εδιμβούργου. Αυτοκίνητα ανθοκόμων παρέδωσαν μεγάλα δέματα ανθέων και ανθοδέσμας. Εις το παρατιθέμενον γεύμα θα παρακαθήση και ο σερ Άντονυ Ήντεν, καίτοι δε θα διεξαχθή ανεπίσημος συνομιλία δια το αυριανόν επίσημον γεγονός, η ατμόσφαιρα εν τούτοις κατά το γεύμα θα είναι απηλλαγμένη πάσης εθιμοτυπίας και θα είναι εντελώς ανεπίσημος».
Συνεχίζοντας, η «Καθημερινή» σχολίασε τους λόγους για τους οποίους ο Τσώρτσιλ έλαβε την απόφαση να παραιτηθεί από την πολιτική. «Ουδείς θέλει να πιστεύση ότι επέστη η μοιραία στιγμή. Αλλά, όπως τηλεγραφεί ο κ. Τζακ Σμιθ, ο εκ των συνεργατών του «Εταιρικού Τύπου» εις την βρεταννικήν πρωτεύουσαν, εκείνο που δεν επέτυχαν οι Δικτάτορες, οι στρατοί και η αεροπορία των όπως εξαναγκάσουν τον κ. Τσώρτσιλ να συνθηκολογήση, το επέτυχεν ο πανδαμάτωρ χρόνος.
»Εσυνθηκολόγησε και εγκαταλείπει τα προσφιλή πολιτικά καθήκοντά του, τα οποία τόσον είχεν αγαπήσει και τα οποία απετέλουν το νόημα της ζωής του. Ενέδωσεν εις τας παρακλήσεις της συζύγου του Κλημεντίνης, η οποία επιμένει ότι ο σύζυγός της πρέπει να διατηρήση επί όσον το δυνατόν περισσότερον χρόνον τας καμπτομένας σωματικάς δυνάμεις του. Εκάμφθη από τας συστάσεις του ιατρού του λόρδου Μόραν. Υπεχώρησε προ των γενομένων με τακτ, αλλά και επιτακτικώς υποδείξεων των φίλων του στελεχών του Συντηρητικού κόμματος, τα οποία θα ήθελαν ένα ακμαιότερον και νεώτερον άνδρα εις την ηγεσίαν του αγώνος κατά τας επικειμένας γενικάς εκλογάς.
»Κυρίως όμως και προ παντός άλλου ενέδωσεν – όπως λέγουν οι φίλοι του – εις τας δυνάμεις του που τον εγκαταλείπουν. Είναι ο κλονιζόμενος γέρων, τον οποίον έκπληκτοι ακούουν την επομένην φίλοι και εχθροί να ανέρχεται εις τα ύψη της ευφραδείας του και να διατυπώνουν τους συλλογισμούς του με την γνωστήν απαράμιλλον αρχιτεκτονικήν. Αλλά και ο γέρων, ο οποίος ολίγα λεπτά βραδύτερον κλίνει την κεφαλήν εν μέσω των συζητήσεων του υπουργικού Συμβουλίου, δια να βυθισθή εις ανάλαφρον ύπνον. Υπάρχουν στιγμαί, κατά τας οποίας λησμονεί ονόματα διασήμων ανδρών, μετά των οποίων συνέφαγε, συνεζήτησε και ερρύθμισε τας τύχας του κόσμου».
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Θανάσης Συροπλάκης
