Στις 27 Ιουνίου 1976, η πτήση της Air France με κωδικό 139 από το Τελ Αβίβ με προορισμό το Παρίσι, κάνει μια ενδιάμεση στάση στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, στην Αθήνα. Στις 12.30 το μεσημέρι αναχωρεί για τη γαλλική πρωτεύουσα. Ακριβώς μετά την απογείωση, εκδηλώνεται αεροπειρατεία από τέσσερις τρομοκράτες: δύο Παλαιστίνιους από την οργάνωση «Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» (και συγκεκριμένα από το παρακλάδι των «Εξωτερικών Επιχειρήσεων» υπό τον Ουαλντί Χαντάντ, που είχε αποσχιστεί από την κύρια οργάνωση) και δύο μέλη της γερμανικής τρομοκρατικής οργάνωσης «Επαναστατικοί Πυρήνες».
Οι αεροπειρατές ανάγκασαν τον κυβερνήτη του αεροσκάφους να κατευθυνθεί αρχικά προς το αεροδρόμιο της Βεγγάζης στη Λιβύη, όπου απελευθέρωσαν ορισμένους από τους 246 επιβάτες, και στη συνέχεια προς το αεροδρόμιο Έντεμπε στην Ουγκάντα. Εκεί, ο δικτάτορας Ίντι Αμίν Νταντά υποστήριζε τους αεροπειρατές και έτσι οι όμηροι μεταφέρθηκαν σε έναν παλιό τερματικό σταθμό του αεροδρομίου, όπου συνάντησαν άλλους έξι Άραβες τρομοκράτες.
«Συγκεντρωμένοι στο εστιατόριο του αεροδρομίου του Εντέμπε, μπροστά στις κάννες των όπλων των αεροπειρατών και μέσα σε αφόρητη ζέστη, περίπου 230 επιβάτες του καταληφθέντος αεροσκάφους της “Αιρ Φρανς” αγωνιούν για την τύχη τους, καθώς οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται χωρίς ουσιαστικό στόχο και χωρίς αποτελέσματα», έγραφε στο πρωτοσέλιδό της η «Καθημερινή» στις 29 Ιουνίου. «Οι αεροπειραταί –ο αριθμός, η ταυτότητα και οι επιδιώξεις τους παραμένουν άγνωστες– ανάγκασαν τον πιλότο να προσγειωθή στην Ουγκάντα μετά την αναχώρησή τους από την Βεγγάζη και όταν η κυβέρνηση του Σουδάν αρνήθηκε να τους δεχθή. Ο πύργος ελέγχου ζήτησε από τους αεροπειρατές να βγουν από τον διάδρομο προσγειώσεως και τους καθωδήγησε σε ένα σημείο του αεροδρομίου, όπου καιροφυλακτούσαν Ουγκαντέζοι στρατιώτες, οι οποίοι έσπευσαν να κυκλώσουν το αεροσκάφος».
Την ίδια μέρα, οι αεροπειρατές ανακοίνωσαν τα αιτήματά τους. Αφενός ζητούσαν λύτρα ύψους 5 εκατομμυρίων δολαρίων για την επιστροφή του αεροσκάφους, ενώ από την άλλη έδωσαν διορία μέχρι την 1η Ιουλίου στο Ισραήλ, στη Δυτική Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ελβετία και στην Κένυα να απελευθερώσουν 53 κρατούμενους για τρομοκρατία. Απειλούσαν ότι εάν τα αιτήματά τους δεν ικανοποιούνταν μέχρι τις 2 το μεσημέρι της 1ης Ιουλίου, θα σκότωναν όλους τους ομήρους.
Το Ισραήλ, παρότι μέχρι τότε διατηρούσε πάγια πολιτική περί μη διαπραγματεύσεων με αεροπειρατές και τρομοκράτες, ξεκίνησε συνομιλίες. Έτσι, οι αεροπειρατές προχώρησαν σε δύο φάσεις απελευθερώσεων 148 ομήρων, κράτησαν όμως 97: το δωδεκαμελές γαλλικό πλήρωμα καθώς και όλους όσοι ήταν Ισραηλινοί υπήκοοι ή εβραϊκού θρησκεύματος, όντας υπήκοοι ακόμα και άλλων κρατών. Επίσης, η ισραηλινή διαπραγμάτευση κατάφερε να παρατείνει την προθεσμία κατά ένα εικοσιτετράωρο, δίνοντας έτσι στην κυβέρνηση της χώρας την ευκαιρία να ολοκληρώσει τον σχεδιασμό και την προετοιμασία της ριψοκίνδυνης καταδρομικής επιχείρησης στην οποία κατέληξε.
Η επιχείρηση αυτή, που έμεινε γνωστή με το όνομα Έντεμε ή την κωδική ονομασία «Αστροπελέκι», προέβλεπε την αερομεταφορά καταδρομέων στο Έντεμπε προκειμένου να απελευθερώσουν τους ομήρους και να επιστρέψουν στο Ισραήλ. Ωστόσο, η μεγάλη απόσταση από το πεδίο της επιχείρησης σε σχέση με τον ισραηλινό εναέριο χώρο και η απουσία υλικοτεχνικής δυνατότητας για εν πτήσει ανεφοδιασμό, ανάγκασε τους Ισραηλινούς να ζητήσουν τη βοήθεια κάποιου κράτους της Ανατολικής Αφρικής. Τελικά, η Κένυα, που διατηρούσε ανταγωνιστικές σχέσεις με την Ουγκάντα και το εκεί καθεστώς, παραχώρησε άδεια ώστε τα ισραηλινά αεροσκάφη να προσγειωθούν και να ανεφοδιαστούν στο αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι.
Έτσι, η επιχείρηση απελευθέρωσης ξεκίνησε νωρίς το απόγευμα της 3ης Ιουλίου και κράτησε μόνο 90 λεπτά. Η έκβασή της ήταν αίσια για την ισραηλινή πλευρά, καθώς στην ανταλλαγή πυρών με τους αεροπειρατές (που είχαν τη βοήθεια της φρουράς του αεροδρομίου) σκοτώθηκαν επτά από τους δέκα τρομοκράτες (μεταξύ των οποίων και οι τέσσερις αεροπειρατές) και μόνο τρεις όμηροι. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, έπεσε νεκρός και ο επικεφαλής των ισραηλινών δυνάμεων εφόδου αντισυνταγματάρχης Γιονατάν Νετανιάχου, μεγαλύτερος αδελφός του νυν πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου. Στο πρωτοσέλιδό της στις 6 Ιουλίου, η «Καθημερινή» τη χαρακτήριζε ως την «μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση “κομμάντος” που έγινε ποτέ».
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
