To 1603 o Ιάκωβος ΣΤ΄ της Σκοτίας διαδέχτηκε την άτεκνη εξαδέλφη του Ελισάβετ Α΄ στον αγγλικό θρόνο. Παρότι ήταν οκνηρός, επιπόλαιος και ατημέλητος, ο Ιάκωβος είχε καταφέρει να υπερβεί τον φατριασμό της αυλής της Σκοτίας και να αντιμετωπίσει με επιτυχία το κίνημα των καλβινιστών στη χώρα. Αγαπούσε το διάβασμα και είχε λάβει καλή μόρφωση. Του είχε αποδοθεί, μάλιστα, ο χαρακτηρισμός «ο πιο σοφός ανόητος της χριστιανοσύνης».
Στο πρόσωπο του Ιάκωβου Α΄ και ΣΤ΄ μπορεί να ενώθηκαν τα στέμματα της Αγγλίας και της Σκοτίας, υπήρξε όμως σαφής διαχωρισμός των δύο κρατών. Οι προσπάθειες του Ιάκωβου για τη δημιουργία ενιαίου κράτους ναυάγησαν, καθώς το Κοινοβούλιο της Αγγλίας επιθυμούσε την πλήρη νομική ένωση των δύο κρατών, εξέλιξη που απέρριψε το Κοινοβούλιο της Σκοτίας. Όπως κατέστη εμφανές τα επόμενα χρόνια (1606, 1667, 1689), οι Σκότοι επιδίωκαν μια ομοσπονδία με την Αγγλία και όχι την απορρόφησή τους στο αγγλικό κράτος.
Έπειτα από την οικονομική καταστροφή που υπέστησαν οι αριστοκράτες της Σκοτίας με την αποτυχία τους να εγκαθιδρύσουν αποικία στον Παναμά, αμβλύνθηκαν οι αντιστάσεις των Σκότων για μια ένωση με το βασίλειο της Αγγλίας. Τον Ιούλιο του 1706 οι αντιπρόσωποι των Συνελεύσεων της Αγγλίας και της Σκοτίας κατέληξαν σε συμφωνία για τους όρους της ένωσης. Η συμφωνία αποτελείτο από 25 άρθρα, εκ των οποίων τα 15 αφορούσαν οικονομικά θέματα. Υπήρχαν ακόμη διατάξεις, οι οποίες αφορούσαν την Εκκλησία της Σκοτίας και την ένταξη Σκότων αντιπροσώπων στη Βουλή των Κοινοτήτων και στη Βουλή των Λόρδων. Ως σημαία του νέου κράτους συμφωνήθηκε να είναι ο συνδυασμός της σημαίας του Αγίου Γεωργίου της Αγγλίας και του Αγίου Ανδρέα της Σκοτίας. Στη συνέχεια, τα κοινοβούλια των δύο χωρών επικύρωσαν τη συμφωνία.
Η γενέθλιος ημέρα του βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας είναι η 1η Μαΐου 1707. Πρώτη μονάρχης της Μεγάλης Βρετανίας, του κράτους που ονειρεύτηκε ο Ιάκωβος Α΄ και ΣΤ΄, ήταν η κόρη του καθολικού Ιάκωβου Β΄, Άννα, προτεστάντισσα η ίδια, η οποία είχε διαδεχτεί το 1702 τον κουνιάδο της, Ουίλιαμ Γ΄ της Οράγγης. Καθώς η ίδια δεν κατάφερε να αφήσει απογόνους, το 1714 τη διαδέχτηκε ο μακρινός εξάδελφός της, Γεώργιος Α΄ του Αννόβερου, εγκαινιάζοντας την αρχή μιας νέας δυναστείας στη χώρα. Ο Γεώργιος Α΄ βρέθηκε από τον πρώτο καιρό της βασιλείας του αντιμέτωπος με τους υποστηρικτές του καθολικού Ιάκωβου Φραγκίσκου Εδουάρδου των Στούαρτ για τον θρόνο της Μεγάλης Βρετανίας, των Ιακωβιτών. Η εξέγερση των Ιακωβιτών, η οποία ξέσπασε το 1715, κατεστάλη σχετικά σύντομα και οι υποκινητές της βρήκαν καταφύγιο στη Γαλλία.
Eπιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
