Tι είπε στον «Γ», ο Έλληνας Σεφ που διαγωνίστηκε στο Διεθνές Συνέδριο Αρχιμαγείρων 2016 στη Θεσσαλονίκη.
Γεννημένος στην Τασκένδη, από παππούδες Έλληνες, ο Αλκιβιάδης Τσεμπερλίδης είναι «από 14 χρονών στις κουζίνες», όπως λέει. Είναι μόλις 28 χρονών και λόγω βαθμολογιών και διακρίσεών του σε πανελλήνιους και πανευρωπαϊκούς διαγωνισμούς επιλέχθηκε, από τους κριτές της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας, να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο διαγωνιστικό κομμάτι της μαγειρικής, στο Παγκόσμιο Συνέδριο Αρχιμαγείρων που έγινε στη Θεσσαλονίκη. Σεφ στην εταιρεία catering «La Fourchete Εδέσματα» της Αθήνας, σύμβουλος Σεφ στο ξενοδοχείο Milos Resorts της Μύλου και καθηγητής στη Σχολή Μαγειρικής Le Monde, διαγωνίστηκε δίπλα σε 19 κορυφαίους Σεφ απ’ όλον τον κόσμο.
Εχει πάρει μέρος σε περισσότερους από 20 πανελλήνιους διαγωνισμούς. Όπως το 2015 στο World Association Chef Society (WACS), όπου διαγωνίστηκε με 12 Σεφ από όλη την Ελλάδα, και προκρίθηκε για τον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό, που έγινε τον Απρίλιο του 2016 στο Σαράγιεβο. Από εκεί πήρε τη διάκριση για το παγκόσμιο κύπελλο που πραγματοποιήθηκε φέτος, προκρίθηκε και έτσι ο δρόμος του τον έφερε στη Θεσσαλονίκη στον διαγωνισμό μαγειρικής, που έγινε στο πλαίσιο του Παγκοσμίου Συνεδρίου Αρχιμαγείρων.
Ο Ελληνας σεφ μας μίλησε για την εμπειρία του και για τα πιάτα που παρουσίασε στον διαγωνισμό, έχοντας ως βοηθό του το Στράτο Παπαδόπουλο. Ηταν φτιαγμένα με τα βασικά υλικά που δόθηκαν από τους διοργανωτές, αυτά των χορηγών: φουά γκρα, χάλιμπουτ (ψάρι Νορβηγίας), μοσχάρι, τσάι από τη Σρι Λάνκα και σοκολάτα Valrhona. Το ορεκτικό του περιλάμβανε τρεις διαφορετικές «μπουκιές», η καθεμία φτιαγμένη με φουά γκρα: η πρώτη ήταν ένα σοκολατάκι γεμιστό με το προϊόν σε μορφή παρφέ και καλυμμένο με φιστίκι Αιγίνης, η δεύτερη μια μους από φουά γκρα με αυγοτάραχο “Τρικαλινός” και το τρίτο ένα διάφανο ραβιόλι μελιού, γεμισμένο με τρούφα και φουά γκρα. Το δεύτερο πιάτο που παρουσίασε ήταν τερίνα σολωμού με χάλιμπουτ, χτένια με κρέμα αβοκάντο, κινόα και σάλτσα εσπεριδοειδών και σφουγγάρι τομάτας (κέικ με μορφή σφουγγαριού, που χρειάζεται 40΄΄ για να ετοιμαστεί). Για κυρίως, μας σέρβιρε μπαλοτίνα από γλυκάδια μόσχου (χορηγούμενα από Δανέζικη εταιρεία), κόντρα μοσχαριού γάλακτος καπνισμένη, μοσχάρι μπρεζέ με μανιτάρια και σάλτσα από κρασί Σάμου, γαρνιρισμένα με καρότα σε χαμομήλι και «κάρβουνο» πράσου (ψημένου στα υγρά του).
Το γλυκό, ήταν το καλύτερο. Μους σοκολάτας Valrhona, ντακουάζ (δίσκος μαρέγκας) με φυστίκι Αιγίνης, τσάι με γεύση λίτσι (σ.σ. φρούτο της Ανατολής) και δίπλα παγωτό ελληνικού καφέ, επάνω σε μπισκότο. Σάλτσα βατόμουρου και τζελ σοκολάτας, έκλειναν την παρουσίαση.
Τον ρωτήσαμε για τους ιδιαίτερους συνδυασμούς – μας δυσκόλεψαν κάποιες γεύσεις, ειδικά στο ορεκτικό. «Έπρεπε οπωσδήποτε να ακολουθήσουμε τις προδιαγραφές που είχαν θέσει οι διοργανωτές», μας εξήγησε. «Είχαμε στη διάθεσή μας κάποια προϊόντα που στην Ελλάδα δεν συνηθίζουμε τόσο πολύ (όπως τα γλυκάδια ή το φουά γκρα), προσθέσαμε και προϊόντα της χώρας μας (όπως τρούφα, μανιτάρια, φιστίκι Αιγίνης), που χρησιμοποιούμε καθημερινά στην κουζίνα μας. Το φιστίκι Αιγίνης προβλήθηκε πολύ, η τρούφα άρεσε επίσης στους κριτές σαν γεύση».
Τι ήταν το πιο σημαντικό, από τη συμμετοχή του στο συνέδριο και το διαγωνισμό; «Η εμπειρία που αποκτήσαμε, τα σεμινάρια από διάσημους Σεφ, που για πρώτη φορά ήρθαν στην Ελλάδα», απαντά. «Το επίπεδο είναι πολύ καλό, τέτοιοι διαγωνισμοί στο εξωτερικό γίνονται χρόνια κι εμείς προσπαθούμε, όσο μπορούμε, για το καλύτερο. Έχουμε να συναγωνιστούμε χώρες πολύ πιο πλούσιες από την Ελλάδα, όπως το Κατάρ ή η Νορβηγία, που οι εθνικές ομάδες των Σεφ τους, είναι πολύ δυνατές! Προσωπικά, με εντυπωσίασαν οι παρουσιάσεις της Κίνας, της Νορβηγίας. Έχω διαγωνιστεί πολλές φορές, ξέρω ότι έξω μας βλέπουν σαν ανταγωνιστές κι αυτό είναι πολύ θετικό».
Τι σχέδια έχει από εδώ και πέρα; «Από εμένα, έχετε να δείτε ακόμη πολλά!», λέει γελώντας.