Το υποκείμενο νόσημα του αθλητισμού

Το υποκείμενο νόσημα του αθλητισμού

4' 37" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μετρημένοι θεατές στις εξέδρες, ηχογραφημένες ιαχές, ψηφιακοί οπαδοί και άλλες παραδοξότητες από τον κόσμο των σπορ την εποχή της πανδημίας.

Τα κρούσματα σε όλο τον κόσμο αυξάνονται, το δεύτερο κύμα μοιάζει ισχυρό όσο και το πρώτο, το εμβόλιο είναι μακριά, οι κυβερνήσεις λαμβάνουν νέα μέτρα και αυτή η κανονική ζωή που υποψιαστήκαμε το καλοκαίρι ότι επέστρεψε, όχι, δεν έχει επιστρέψει. Κανονική ζωή για κάποιους, λίγους ή πολλούς, είναι και το να έρθει η Κυριακή για να δουν την ομάδα τους στο γήπεδο. Μια ρουτίνα ετών, το ραντεβού στην κερκίδα. Και παρά τις αντίξοες συνθήκες, λογικά ή παράλογα, δικαίως ή αδίκως, έπειτα από μήνες ακυρωμένων παιχνιδιών και αναμετρήσεων κεκλεισμένων των θυρών, υπάρχουν σιγά σιγά κάποιες χώρες που ανοίγουν τα στάδιά τους, ακόμα και κάποια κλειστά γυμναστήρια, και οι φίλαθλοι μπορούν ξανά να παρακολουθήσουν από κοντά τις ομάδες τους, τηρώντας τις αποστάσεις και φορώντας μάσκες – όχι πολύ γηπεδικά, ας πούμε.

Στο γερμανικό πρωτάθλημα κάθε γήπεδο μπορεί αυτή τη στιγμή να φιλοξενήσει μέχρι και το 20% της χωρητικότητάς του, αν και σε περιοχές όπου παρατηρείται επιδημιολογική έξαρση οι πόρτες παραμένουν κλειστές. Στην πρεμιέρα της Μπουντεσλίγκα έγιναν αγώνες μπροστά σε 10.000 θεατές, αλλά στο Μόναχο η Μπάγερν έπαιξε χωρίς κόσμο. Στη Γαλλία υπήρχε αρχικά η διάθεση για μια αντίστοιχη διαχείριση, όμως τελικά προέκυψε η οδηγία για μάξιμουμ 1.000 ανθρώπους στις κερκίδες, το ίδιο δηλαδή που ισχύει και για την Ιταλία. Είναι ίσως κάπως ειρωνικό αν σκεφτούμε ότι επί ιταλικού εδάφους, τον περασμένο Φεβρουάριο, διεξήχθη εκείνος ο αγώνας για το Τσάμπιονς Λιγκ ανάμεσα στην ομάδα του Μπέργκαμο, Αταλάντα, και την ισπανική Βαλένθια, που θεωρήθηκε η βασική εστία μετάδοσης του ιού τόσο για τη βόρεια Ιταλία όσο και για την Ισπανία, μέσω των φιλάθλων που είχαν ταξιδέψει για το ματς. Ο «αγώνας μηδέν», όπως θα τον θυμόμαστε.

ΧΑΜΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ

Τα δύο πιο δημοφιλή ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα της Ευρώπης, πάντως, το ισπανικό και το αγγλικό, ξεκίνησαν τη σεζόν χωρίς οπαδούς. Στην Πρέμιερ Λιγκ, συγκεκριμένα, ενώ αναμενόταν να επιτραπεί σταδιακά η είσοδος των θεατών, η κυβέρνηση δεν έδωσε την έγκρισή της και η απόφαση μοιάζει μη αναστρέψιμη για τους επόμενους μήνες. Η βρετανική λίγκα εξέδωσε μια ανακοίνωση, εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά της και αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι «το εθνικό μας σπορ χάνει περισσότερες από 100 εκατ. λίρες τον μήνα. Αυτό αρχίζει να επιδρά καταστροφικά στις ομάδες και στις κοινότητές τους». 

Το υποκείμενο νόσημα του αθλητισμού-1
Όλο το γήπεδο δικό τους: χίλιοι οπαδοί παρακολούθησαν από κοντά την πρεμιέρα του Καμπιονάτο και τον αγώνα της Γιουβέντους με τη Σαμπντόρια. © EPA/ALESSANDRO DI MARCO

Όσο για την Ελλάδα, ακόμα αναμένουμε. Για την ώρα όλα τα γήπεδα είναι άδεια. Μπορούμε να αστειευτούμε με διάφορους τρόπους, λέγοντας ότι είμαστε μαθημένοι να βλέπουμε αγώνες χωρίς θεατές (πόσοι και πόσοι τα τελευταία χρόνια;) ή ότι η αθλητική μας ηγεσία έχει αποτύχει κατά καιρούς να λύσει πολύ πιο απλούς γρίφους. Το δυσάρεστο είναι ότι, παρά τις αρχικές εκτιμήσεις για το αντίθετο, θα διεξαχθεί τελικά χωρίς κόσμο το Final 8 του Τσάμπιονς Λιγκ του μπάσκετ, ένα τουρνουά που θα φιλοξενηθεί στο ΟΑΚΑ με τη συμμετοχή της ΑΕΚ. 

ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΗΧΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ ΠΛΗΘΟΣ

Κάποιες διοργανώσεις ματαιώθηκαν πέρυσι την άνοιξη (όπως η Ευρωλίγκα, η νέα σεζόν της οποίας ξεκίνησε με κόσμο σε ορισμένα γήπεδα, ανάλογα με τη χώρα), κάποιες άλλες μετατέθηκαν για αργότερα (Ολυμπιακοί Αγώνες, Euro), οι περισσότερες όμως συνεχίστηκαν μετά την αναγκαστική τους διακοπή. Συνεχίστηκαν όταν, όπου και όπως ήταν αυτό εφικτό. Το ΝΒΑ μετακόμισε στη «φούσκα» της Disneyworld στο Ορλάντο (μόλις ξεκίνησε η σειρά των τελικών εκεί), μπροστά σε οθόνες με ψηφιακούς θεατές – μια αδιάφορη καινοτομία. Το Τσάμπιονς Λιγκ ολοκληρώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες μέσα στον Αύγουστο στα ουδέτερα γήπεδα της Πορτογαλίας, χωρίς κόσμο φυσικά, αλλά υπό τους ήχους ενός ψεύτικου θορύβου που προσάρμοζε ένας ηχολήπτης στη ροή του αγώνα. Σε μια χαμένη ευκαιρία, για παράδειγμα, ακουγόταν ένα μακρόσυρτο επιφώνημα απογοήτευσης – αρκετά αστείο. Οι ποδοσφαιριστές δεν το άκουγαν, πάντως, ο ήχος αυτός περνούσε κατευθείαν στη μετάδοση, σε μια προσπάθεια να βελτιωθεί η τηλεοπτική εμπειρία.

Το υποκείμενο νόσημα του αθλητισμού-2
Αγωνία στα πρόσωπα των ψηφιακών οπαδών των Μπόστον Σέλτικς, που παρακολουθούν έναν εκ των τελικών της ανατολικής στο ΝΒΑ κόντρα στους Χιτ. © EPA/ERIK S. LESSER

Έγιναν διάφορες προσπάθειες να «σωθεί» το τηλεοπτικό προϊόν, αλλά και να νιώσουν λίγο πιο άνετα οι αθλητές, οι οποίοι ασφαλώς και δεν προτιμούν να αγωνίζονται στην παγωμένη ατμόσφαιρα ενός άδειου γηπέδου. Μερικοί το ξεχνούν, πάντως, και έπειτα από κάποιο γκολ τρέχουν να πανηγυρίσουν προς την εξέδρα, όπου ατυχώς δεν τους περιμένει κανένας. Πολλά γήπεδα έχουν σκεπάσει τα καθίσματά τους με πανιά, έχουν τυπώσει γιγαντοαφίσες με πρόσωπα οπαδών ή διάφορα συμπαθητικά γραφιστικά, ενώ είδαμε ακόμα και κούκλες να γεμίζουν τις άδειες θέσεις. Η ανθρώπινη παρουσία, όμως, δεν αναπληρώνεται, ούτε για τον τηλεθεατή ούτε για τους αθλητές. Μια καλή απόδειξη είναι ότι ελλείψει κόσμου εξανεμίστηκε η δύναμη της έδρας, με τα θετικά αποτελέσματα των φιλοξενουμένων να πολλαπλασιάζονται. 

Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ

Η κατάσταση είναι αμήχανη, προβληματική. Ωστόσο οι αγώνες έπρεπε να ξαναρχίσουν, ακόμα και χωρίς κόσμο, για μια σειρά από λόγους. Επειδή οι αθλητές δεν μπορούν να κάθονται, επειδή το ημερολόγιο δεν μπορεί να ξεχειλώσει, επειδή υπάρχουν τηλεοπτικά συμβόλαια, μισθοί που τρέχουν, χορηγίες – όλα λογικά. Καλό είναι όμως να το θυμόμαστε, ευκαιρίας δοθείσης, ότι αυτό το προϊόν που λέγεται αθλητισμός, και ειδικά το ποδόσφαιρο, δεν μπορεί να λειτουργήσει αποκλειστικά ως προϊόν, δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από τον πυρήνα του, τη βάση του, τον κόσμο του. Τα πρώτα δειλά ανοίγματα των θυρών είναι μια μικρή νίκη του αθλητισμού, που ξαναβρίσκει τη θέση του μέσα στην κοινωνία και, επίσης, μια μικρή νίκη της κοινωνίας που μαθαίνει να ζει με την πραγματικότητα του κορωνοϊού, χωρίς καραντίνα, χωρίς απόλυτα μέτρα, με προσοχή και όσο κέφι έχει απομείνει. ■

 

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή