Αυτό είναι το πρώτο όχημα που κατα-σκευάστηκε από ελληνικά χέρια, το 1908.
Το 1899, ο Κωνσταντίνος Χρυσομάνος έφερε το πρώτο αυτοκίνητο στην Ελλάδα. Ταχύτητα 10 χλμ./ώρα και ιπποδύναμη 4 PS. Με το γύρισμα του αιώνα αρχίζει μια υποτυπώδης κινητικότητα στη μικροσκοπική ελληνική «αγορά» αυτοκινήτου. Είναι χαρακτηριστικό της εποχής ότι η ανυπαρξία οδικού δικτύου υποχρέωνε τον επικεφαλής του ελληνικού θρόνου να βάζει εργάτες να καθαρίζουν τακτικά τα περάσματα που πολύ αργότερα θα αποκαλούσαμε «δρόμους», ώστε να κυκλοφορεί με το αυτοκίνητό του και με σχετική ασφάλεια σε επιλεγμένες διαδρομές.
Ιστορικά στοιχεία αναφέρουν ότι το 1912 κυκλοφορούσαν στη χώρα μας μόλις 65 αυτοκίνητα. Έξι χρόνια αργότερα, ο αριθμός τους άγγιξε σχεδόν τα 3.000, για να φτάσουν το 1923 στα 5.386 οχήματα.
Το 1906 έρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες μια ξεχωριστή προσωπικότητα που έμελλε να γράψει ιστορία στον χώρο της ελληνικής αυτοκίνησης.
Ήταν ο Νίκος Θεολόγος, ο οποίος συνεργαζόταν με τον Χένρι Φορντ στα πρώτα βήματα της περίφημης αυτοκινητοβιομηχανίας.
Το 1908 –στην οδό Θερμοπυλών– βάζει μπροστά το όραμά του: να κατασκευάσει το πρώτο ελληνικό αυτοκίνητο. Σασί από μικρό σπορ αυτοκίνητο, κινητήρας μοτοσικλέτας ιπποδύναμης 4 PS και τελική ταχύτητα 10 χλμ./ώρα. Για την επιτυχημένη έκβαση του εγχειρήματος ενημερώθηκε ο ίδιος ο Φορντ και με εντολή του ο Νίκος Θεολόγος συνεργάστηκε αποκλειστικά με τη Ford Ιταλίας, κατασκευάζοντας πλέον οχήματα για την Ευρώπη, στα οποία τοποθετούσε κινητήρες του αμερικανικού εργοστασίου.
Το πρώτο ελληνικό αυτοκίνητο σώζεται μέχρι και σήμερα και βρίσκεται στα χέρια του αρχιτέκτονα Νίκου Θεολόγου, εγγονού του Νίκου Θεολόγου. Τον συναντήσαμε και θελήσαμε να μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες για το πρώτο αυτοκίνητο που κατασκεύασε ο παππούς του πριν από ακριβώς 112 χρόνια και το οποίο μέχρι πριν από λίγο καιρό βρισκόταν στο υπόγειο του σπιτιού του σε κομμάτια.
«Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο όχημα είναι μοναδικό και αποτελεί κομμάτι της ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού», μας λέει ο κ. Θεολόγος. «Έτσι λοιπόν αποφάσισα τη συναρμολόγησή του, έχοντας την πολύτιμη βοήθεια του επιπλοποιού Χρήστου Μαραγκού, του μηχανικού συλλεκτικών μοτοσικλετών Βασίλη Μάκρη, όπως και την αμέριστη στήριξη και βοήθεια του φίλου μου δημοσιογράφου Βασίλη Σαρημπαλίδη, που πίστεψε στο πρότζεκτ αυτό και βοήθησε στην υλοποίησή του. Ένα τέτοιο λοιπόν αντικείμενο πιστεύω πως δεν πρέπει να υπάρχει αποσυναρμολογημένο στο υπόγειο ενός σπιτιού, αλλά κάπου όπου να μπορούν να το θαυμάσουν όλοι».
Ο κ. Θεολόγος μας εξηγεί τι κινητήρα και τι υλικά χρησιμοποίησε ο παππούς του για την κατασκευή αυτού του ιστορικού οχήματος: «Ο κινητήρας και το σασμάν για το συγκεκριμένο προέρχεται από μοτοσικλέτα BSA, χωρητικότητας 550 κ.εκ. Το σασί ήταν από μέταλλο και ο σκελετός της καρότσας ήταν κυρίως από ξύλο καστανιάς».
Για την ώρα το αυτοκίνητο δεν είναι επισκέψιμο, αλλά υπάρχει η ελπίδα ότι σύντομα θα μπορεί ο κόσμος που ενδιαφέρεται να το δει. Άλλωστε ο ίδιος το αντιμετωπίζει με έναν ρομαντισμό, ως ένα κειμήλιο που δεν πρέπει να μένει κρυμμένο. «Θέλω να μπορούν να μάθουν οι νέοι για τους προγόνους τους, να κυνηγούν τα όνειρά τους, να τολμούν και να μπορούν να αντιληφθούν ποσό σημαντικοί είμαστε ως λαός». ■