Ο Άγγελος Μπράτης αποτελεί, για να το πω απλά, εγχώριο καύχημα ως σχεδιαστής μόδας. Η πορεία του λίγο πολύ γνωστή: σπούδασε σχέδιο μόδας στη Σχολή Βελουδάκη, έκανε μάστερ στο ArtEZ Institute of Arts στο Άμστερνταμ, εργάστηκε στη Ρώμη, στο Παρίσι, στο Λονδίνο -μέσα σε άλλα και στους οίκους Vionnet και Roberto Cavalli-, το 2011 κέρδισε στον διαγωνισμό «Who is on Next?» υπό τη διοργάνωση της ιταλικής Vogue, με τη Franca Sozzani ακόμη στο τιμόνι. Μόλις πέρυσι επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα, όπου άνοιξε το ατελιέ του στην οδό Σουηδίας, στο Κολωνάκι. Πρόκειται για το άλλοτε γραφείο του ιστορικού Έλληνα αρχιτέκτονα Ιωάννη Δεσποτόπουλου, το οποίο σε μεγάλο βαθμό έχει διατηρήσει όπως ήταν τότε, σεβόμενος την αισθητική του γαλλικού μοντερνισμού, που είναι διάχυτη στον χώρο. Μοιάζει σαν να δημιούργησε ένα «κέλυφος» αισθητικής για τα πρώτα βήματα της επιστροφής στη γενέτειρά του, η οποία είναι μια πόλη φιλόξενη και δημιουργική, που όμως συχνά φέρεται λίγο «άτσαλα» στους καλλιτέχνες…
Άραγε πώς έχει κυλήσει αυτός ο χρόνος; Έχεις ακόμη τον ενθουσιασμό των πρώτων ημερών;
Τον ενθουσιασμό τον έχω κάθε μέρα που μπαίνω στο γραφείο μου. Τώρα το πώς κύλησε αυτός ο χρόνος είναι γνωστό σε όλους μας! Δεν ήταν η πιο εύκολη χρονιά για νέα ξεκινήματα… Το ατελιέ μου όμως δεν παύει να είναι ένας δημιουργικός χώρος, που με εμπνέει, με κάνει να νιώθω σαν στο σπίτι μου και με βάζει στη διάθεση να φτιάχνω πολλά, ωραία πράγματα.
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Τελικά έκανες καλά που επέστρεψες στην Αθήνα;
Φυσικά. Ήταν μια απόφαση πολύ ώριμη και υπήρξα πολύ τυχερός. Βρήκα αυτόν τον όμορφο χώρο, η εκπομπή πηγαίνει πολύ καλά και συνολικά με έχει βοηθήσει, μιλάω ξανά τη γλώσσα μου, είμαι κοντά στην οικογένειά μου και στους φίλους μου και μετά από μια μεγάλη περίοδο που έλειπα, κοντά είκοσι χρόνια, ήταν η κατάλληλη στιγμή να επιστρέψω.
Το λέω γιατί συνηθίζουμε να λέμε ότι είσαι από τους σχεδιαστές που θα μπορούσες να έχεις παραμείνει στο εξωτερικό και να κάνεις εκεί μια αξιόλογη καριέρα.
Ούτως ή άλλως τα πράγματα έχουν αλλάξει πάρα πολύ. Δεν χρειάζεται πια να είσαι στις μητροπόλεις της μόδας για να κάνεις μόδα. Είδαμε ότι φέτος οι περισσότερες επιδείξεις έγιναν διαδικτυακά λόγω της πανδημίας και νομίζω ότι αυτό θα συνεχιστεί. Δεν χρειάζεται να ταξιδεύουν τόσοι άνθρωποι από κάθε μεριά του κόσμου, να δαπανώνται τόσα χρήματα και να επιβαρύνεται από κάθε άποψη ο πλανήτης. Το μόνο στενόχωρο είναι ότι χάνεται η ανθρώπινη επαφή, που είναι πολύ σημαντική στον κόσμο της μόδας. Από εκεί και πέρα ποτέ δεν έκανα κάτι για να αποδείξω κάτι άλλο. Ποτέ δεν χρησιμοποίησα ο ίδιος τη λέξη «καριέρα».
Η ζωή στην Αθήνα πώς είναι;
Τώρα; Πολύ μοναχική! Όταν όμως μετακόμισα στην Αθήνα, και για να σου απαντήσω, αισθανόμουν ότι είναι μια πόλη που έχει έναν εσωτερικό βρασμό, μια νέα γενιά με άποψη, καλλιτέχνες που επιστρέφουν εδώ από το εξωτερικό. Είναι μια σύγχρονη πόλη γεμάτη αντιθέσεις, όπως πρέπει να είναι. Και σύγχρονη είναι η πόλη στην οποία όλοι ή οι περισσότεροι είναι έτοιμοι να την γκρεμίσουν και να την ξαναχτίσουν από την αρχή.
ΤΟ ΓΚΡΙ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ
Στην ηλικία των επτά, αποφάσισε τι ήθελε να κάνει. Μέχρι σήμερα επιμένει ότι είναι μόδιστρος και όχι σχεδιαστής μόδας. Η μητέρα του, μοδίστρα και η ίδια, του έδωσε τα πρώτα ερεθίσματα, και μάλιστα για εκείνη δημιούργησε και το πρώτο του κομμάτι μόδας – ένα γκρι πουκάμισο. Από τότε η τεχνική του εξελίχθηκε πολύ και συνεχίζει να εξελίσσεται. Φημίζεται για τις αέρινες γραμμές και τα άψογα ντραπέ του, που πετυχαίνει με το πλάγιο κόψιμο και την τεχνική bias cut.
Ποια στοιχεία απαρτίζουν τη σχεδιαστική ταυτότητα του Μπράτη;
Η τεχνική παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη δουλειά μου και είναι κάτι που εξελίσσεται συνεχώς. Έχει να κάνει με τα σχήματα, το διαγώνιο κόψιμο, τη ρευστότητα, τις πτυχές, την ελαφρότητα. Όμως δεν νομίζω ότι αυτό ενδιαφέρει κάποιον που δεν εργάζεται στη μόδα. Το σημαντικό είναι ότι έχω την πρόθεση να απελευθερώσω τη γυναίκα και όχι να την εγκλωβίσω μέσα από τα ρούχα που σχεδιάζω.
Έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια ο όρος «Bratis’ girls». Τελικά ποια είναι τα κορίτσια του Μπράτη;
Δεν τον εφηύρα εγώ αυτόν τον όρο! Ακούστηκε κάποια στιγμή και υιοθετήθηκε. Τον βρίσκω πάρα πολύ ωραίο και κολακευτικό για μένα. Νομίζω ότι εννοούν μια ξεγνοιασιά, έναν ερωτισμό, το να είσαι καλά με τον εαυτό σου, με το σώμα σου, να χαίρεσαι τη ζωή. Αυτά θα ήθελα να είναι τα Bratis’ girls.
Η ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΜΟΔΑ
Οι συλλογές σου για 2020-2021 έχουν νέα στοιχεία. Η κρίση της πανδημίας έχει επηρεάσει τη δουλειά σου;
Η μόδα είναι σε τεράστια κρίση παγκοσμίως. Η μόδα θεωρείται είδος πολυτέλειας, οπότε αντιμετωπίζεται ως περιττό σε αυτή τη φάση. Και πρακτικά να το δεις, από τη στιγμή που δεν βγαίνεις έξω, δεν χρειάζεσαι καινούργια ρούχα. Εμείς, στο πνεύμα της εποχής, τελειώνουμε τώρα μια συλλογή unisex, που θα είναι διαθέσιμη online, και που βασίζεται σε basic κομμάτια αλλά με design λεπτομέρειες. Είναι μια σειρά που μπορείς να φοράς όλη μέρα, από το σπίτι μέχρι τη βόλτα. Και αυτή βέβαια, λόγω της κατάστασης, έχει κολλήσει στην παραγωγή. Παράλληλα, επειδή όταν τελειώσει αυτή η κρίση θα υπάρξει ένα τεράστιο boom ευτυχίας, έχουμε ετοιμάσει μια υπέροχη συλλογή με νυφικά και πρόσφατα κάναμε τη φωτογράφιση στην Τήνο με την εξαιρετική Μάρα Δεσύπρη. Είναι ένα φανταστικό art project, που θα ανέβει από μέρα σε μέρα στο site μας.
Ο ΑΝΕΜΟΣΤΡΟΒΙΛΟΣ ΤΟΥ GNTM
Πριν από τρία χρόνια είδαμε ότι ο Άγγελος Μπράτης συμμετείχε στην κριτική επιτροπή του τηλεοπτικού σόου Greece’s Next Top Model. «Τι δουλειά έχει εκεί;» αναρωτηθήκαμε, ενώ παράλληλα με τα τηλεκοντρόλ στο χέρι συντονιζόμασταν σταθερά στους δέκτες μας για να παρακολουθήσουμε την εκπομπή, κάθε εβδομάδα. Και έτσι πέρασαν τρεις σεζόν. Τελικά έχει θέση ένας δημιουργός μπροστά από τον φακό της «αδηφάγας» τηλεόρασης; Μήπως είναι στενόμυαλο και το να αναρωτιόμαστε κάτι τέτοιο, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν κανόνες; Υπάρχουν μόνο άνθρωποι που αφήνουν το δικό τους αποτύπωμα σε ό,τι κάνουν.
Την πρώτη χρονιά του GNTM είχες πει ότι από την τηλεόραση είσαι ένας απλός περαστικός. Λες ακόμη το ίδιο;
Ομολογώ ότι δεν κατάλαβα καν πώς πέρασαν τρεις σεζόν. Όπως επίσης ομολογώ ότι δεν έχω διαχειριστεί σωστά τη δημοσιότητα. Έχω δημιουργήσει έναν τηλεοπτικό χαρακτήρα μέσα από τον οποίο αναγκαστικά ο κόσμος μαθαίνει πράγματα για μένα και ταυτόχρονα όλο αυτό μου προκαλεί αμηχανία. Μερικές φορές έχω ανθρώπους να περιμένουν έξω από το ατελιέ μου με κάμερες κι εγώ μπορεί να είμαι μέσα με πελάτες. Οπότε απλώς βγαίνω έξω και τους εξηγώ ότι δεν έχω κάτι να πω γιατί εδώ είναι η δουλειά μου. Αλλά αν γίνεις δημόσιο πρόσωπο, είσαι συνέχεια δημόσιο πρόσωπο. Είναι πολύ δύσκολο να βάλεις όρια. Το σίγουρο είναι ότι δεν θέλω να χάσω την ιδιοσυγκρασία μου, την ταυτότητά μου. Θέλω να είμαι ένας δημιουργός που έκανε ή κάνει και κάτι άλλο γιατί του αρέσουν οι νέες εμπειρίες.
Φέτος πάντως μοιάζεις αλλαγμένος. Πιο σίγουρος, με πιο κατασταλαγμένο τηλεοπτικό ρόλο.
Δεν έγινε τυχαία αυτό. Έχει να κάνει με το ότι τη φετινή χρονιά συνέβησαν πολλές αλλαγές στη ζωή μου. Μετακόμισα στην Αθήνα, άλλαξα σπίτι, έφτιαξα ένα νέο ατελιέ, έμεινα μόνος μου μετά από μακροχρόνια σχέση, ασχολήθηκα με τον εαυτό μου. Όταν συμμετέχεις σε ένα τηλεοπτικό σόου το οποίο παύει για ένα εξάμηνο, μέχρι να επανέλθεις συνεχίζεις να ζεις, οπότε δεν γίνεται να είσαι ο ίδιος. Σε βρίσκει σε ένα άλλο σημείο της ζωής σου. Πώς γίνεται να μη φαίνεται αυτό;
Είσαι αυθόρμητος στο GNTM;
Υπερβολικά. Με όλα αυτά τα παιδιά που συμμετέχουν στο παιχνίδι συνδεόμαστε. Τα βλέπουμε να έχουν αυτό το πάθος και την αγωνία για το μέλλον τους και δυστυχώς να βασίζονται πάρα πολύ στην εικόνα τους – όπως όλη αυτή η γενιά. Έχω το άγχος ότι, όταν τελειώνει το παιχνίδι, πολλά από αυτά τρώνε τα μούτρα τους.
Μιλάτε συχνά σκληρά στους παίκτες. Κάποιοι θεωρούν ότι τους προσβάλλετε. Πώς το ακούς αυτό;
Μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου και θεωρώ ότι δεν έχω προσβάλει ποτέ κανέναν. Τώρα το αν το χιούμορ μου είναι λίγο καυστικό, αν ακουστώ λίγο διφορούμενος ή κυνικός ή ειρωνικός, έχει να κάνει καθαρά με τον χαρακτήρα μου. Άλλωστε είναι ένα reality, δηλαδή ένα θέαμα που πατάει σε αληθινούς ανθρώπους και αληθινές αντιδράσεις και που το βλέπει κάποιος για να διασκεδάσει. Ξέρεις, το περίεργο με την τηλεόραση είναι ότι οι άνθρωποι που σε βλέπουν αποκτούν μια άποψη, αλλά δεν υπάρχει διάλογος. Δηλαδή οι θεατές μού απαντούν, χωρίς εγώ να ακούω την απάντησή τους. Νιώθω ότι αυτός που θεωρεί ότι εγώ προσβάλω κάποιον παίκτη προσβάλλεται ο ίδιος στην πραγματικότητα. Έχει να κάνει με τον εαυτό του και θα ήθελα πολύ να μπορώ να του εξηγήσω ότι είναι λάθος να το βλέπει έτσι. Μπορεί μερικές φορές ο τόνος μου να είναι έντονος ή υπερβολικά φιλικός, αλλά είμαι άνθρωπος και είμαι εκεί για να συμμετέχω και να αντιπαραβάλλομαι ανάλογα με τη στιγμή.
Υπάρχει παγκοσμίως η τάση τα μοντέλα να έχουν πιο «κανονικά» σώματα λόγω των διατροφικών διαταραχών που βιώνουν τα ίδια, αλλά και του αντίκτυπου που έχουν στο κοινό και δη στους εφήβους. Ποια είναι η άποψή σου ως μόδιστρου;
Εγώ πάντα στα castings μου απορρίπτω τα πολύ αδύνατα μοντέλα που μοιάζουν να έχουν κάποιο πρόβλημα. Δεν λέω ποτέ ευθέως «είσαι υπερβολικά αδύνατη», γιατί θα ήταν κι αυτό ένα τραύμα για τις ίδιες, αλλά δεν επικροτώ αυτό που τους συμβαίνει, αποφεύγοντας να τις επιλέξω. Από εκεί και πέρα, ένα μοντέλο οφείλει να φροντίζει το σώμα του γιατί είναι εκεί για να φοράει ρούχα. Και τα ρούχα, είτε είσαι μοντέλο είτε όχι, πέφτουν καλύτερα σε ένα ωραίο σώμα. Γενικά το πρόβλημα στη μόδα είναι ότι, όταν κάτι αποκτά μια σταθερά, πρέπει αμέσως να την τροφοδοτήσεις με κάτι καινούργιο. Τώρα είμαστε με τα plus size models, το diversity και την πολυπολιτισμικότητα. Μα και φυσικά είμαστε. Πάντα ήμασταν. Γιατί πρέπει να το κάνεις trend τώρα αυτό;
Σε παλαιότερο GNTM είχες πάρει θέση πάνω στο θέμα του bullying.
Λες για το περιστατικό με εκείνη την κοπέλα που στάθηκε μπροστά μας σε κάποια οντισιόν με την απόφαση να μεταφέρει ένα ειλικρινές μήνυμα. Μίλησε για τον ρατσισμό που είχε βιώσει ως έγχρωμη. Εκείνη τη στιγμή σαν άνθρωπος, χωρίς να το σκεφτώ, δεν συγκρατήθηκα. Την αγκάλιασα και τη φίλησα και της είπα ότι την καταλαβαίνω και ότι κι εγώ ακόμη προσπαθώ να λύσω με τη θεραπεύτριά μου ανάλογες ρατσιστικές συμπεριφορές που έχω βιώσει. Μπορεί να μην είμαι μαύρος, αλλά ξέρω τι θα πει να μη σε αποδέχονται.
Τελικά το GNTM έχει βοηθήσει τη δουλειά σου ως σχεδιαστή ή την έχει υποσκελίσει;
Την έχει βοηθήσει από την άποψη ότι γνωρίζουν περισσότεροι άνθρωποι ποιος είμαι και τι κάνω. Δηλαδή παλιά μπορεί να έκανα κάτι και να το έβλεπαν παραδείγματος χάριν δέκα άνθρωποι. Ε, τώρα το βλέπει ένα εκατομμύριο. ■