Ερρίκος Λίτσης
«Τον Σάιμον Τέμπλαρ στην εμβληματική σειρά “Ο Άγιος” όπως τον υποδύθηκε ο Ρότζερ Μουρ. Ήταν ο ήρωας της παιδικής μου ηλικίας, ένας πρώιμος Τζέιμς Μποντ. Αν σου αρέσουν οι αστυνομικές περιπέτειες με μυστήριο και κατασκοπεία, ήθελες να του μοιάσεις. Να έχεις το χιούμορ του, το στιλ του· ήταν γοητευτικός και γυναικοκατακτητής. Κάθε γενιά χρειάζεται τον δικό της Σάιμον Τέμπλαρ μάλλον. Αλλά δεν θα μπορούσα ποτέ να διεκδικήσω έναν τέτοιο ρόλο. Τώρα όμως θα ήθελα να υποδυθώ τον Ηρακλή Πουαρό. Τον βλέπω στην ΕΡΤ στη σειρά “Οι περιπέτειες του Ηρακλή Πουαρό” με τον Ντέιβιντ Σάσετ. Είναι ο τέλειος ντετέκτιβ, έχει τη μέθοδό του, το χαρακτηριστικό περπάτημά του, τα αριστουργηματικά κοστούμια του, που είναι σαν στολή εργασίας. Είναι έξυπνος, χρησιμοποιεί τη λογική και καλόκαρδος. Με ιδιαίτερο χιούμορ. Θα έκανα με μεγάλη χαρά αυτόν τον ρόλο».
Ο Ερρίκος Λίτσης παίζει στη σειρά «Τα καλύτερά μας χρόνια», που προβάλλεται από την ΕΡΤ1, και στην παράσταση «Ποντικοπαγίδα», που ανέβηκε μέσω online streaming στις 31/1.
Κατερίνα Διδασκάλου
«Μια βασίλισσα που ζήλεψα στο τηλεοπτικό σύμπαν είναι η Σέρσεϊ Λάνιστερ του “Game of Thrones”. Ήταν μια αλήτισσα βασίλισσα. Αδίστακτη και μισητή. Αλλά η ερμηνεία της Λίνα Χίντι ήταν εξαιρετική και σίγουρα αξιομνημόνευτη. Οι θαυμαστές του ρόλου μου στη σειρά “Άγριες Μέλισσες” μου έχουν αποδώσει τον χαρακτηρισμό “Queen” στο Twitter, τους αρέσει η ερμηνεία μου ως Μυρσίνης. Ζήλεψα και τη βασίλισσα Ελισάβετ όπως την υποδύθηκε η Ολίβια Κόλμαν στους δύο τελευταίους κύκλους της σειράς “Τhe Crown”. Λένε ότι, όταν θαυμάζεις κάτι πολύ και το εύχεσαι συνέχεια, έρχεται και σε βρίσκει. Θα ήθελα να παίξω μια σκοτεινή βασίλισσα σε μια τηλεοπτική σειρά που θα σκηνοθετήσει ο Σωτήρης Τσαφούλιας».
Η Κατερίνα Διδασκάλου παίζει στις «Άγριες Μέλισσες» του ΑΝΤ1, στη σειρά «Έτερος εγώ – Κάθαρσις» της Cosmote TV και στην παράσταση «Απολυμένη» του Αντώνη Τσιπιανίτη, που ανέβηκε μέσω online streaming στις 31/1.
Έλλη Τρίγγου
«Την Τζέσικα Λανγκ σε όλους τους ρόλους που υποδύθηκε στη σειρά τρόμου του Ράιαν Μέρφι “American Horror Story”. Είχε μια τρομερή γοητεία ως Κονστάνς Λάνγκτον. Από την πρώτη σεζόν της σειράς, το 2011, μέχρι την τέταρτη, το 2014, κατάφερε να παίζει τους σατανικούς ρόλους με τόση θηλυκότητα και μαεστρία, ήταν η αντιηρωίδα που δεν μπορούσες να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της. Είχε στιγμές σπαραξικάρδιες ως μάνα. Με γοητεύουν οι οριακοί χαρακτήρες. Έκανε τέσσερις διαφορετικούς χαρακτήρες και ήταν άψογη σε όλους. Και όταν υποδύθηκε την αδερφή Τζουντ που διοικεί με σιδερένια πειθαρχία ένα άσυλο για ψυχοπαθείς, και ως μάγισσα Φιόνα Γκουντ στο “Coven”, και ως εμβληματική Έλσα στο “Freak Show”. Δικαιωματικά κέρδισε το βραβείο Emmy. Μου αρέσουν τα θρίλερ και οι χαρακτήρες που είναι ικανοί για μεγάλο αιματοκύλισμα».
Η Έλλη Τρίγγου παίζει στις «Άγριες Μέλισσες» του ΑΝΤ1 και στην παράσταση «This is not Romeo & Juliet», που θα ανέβει ξανά στις 14/2 στο site του θεάτρου Πορεία.
Πυγμαλίων Δαδακαρίδης
«Δεν μπορώ να σου πω μόνο έναν ρόλο. Γιατί θυμάμαι ως έφηβος να θέλω να είμαι ο “Ιππότης της ασφάλτου”, ο Μάικλ Νάιτ, και να οδηγώ τον KITT. Κάτι μου έκανε αυτός ο μοναχικός ταξιδιώτης με τα δερμάτινα. Το όνειρο κάθε παιδιού της ηλικίας μου ήταν να έχει έναν KITT φίλο. Είμαι πολύ χαρούμενος όμως που τώρα παίζω τον ρόλο των ονείρων μου, κάνω τον Δημήτρη Λαΐνη στη σειρά “Έτερος εγώ”. Αλλά σαν διάθεση, ύφος, χαρακτήρα θα ήθελα να παίξω τον Τόνι του Ρίκι Τζερβέις στη σειρά “After Life”. Είναι ένας ρόλος-ωδή στον έρωτα. Ο πρωταγωνιστής της σειράς βιώνει μια απώλεια σπαρακτική και ψάχνει την απάντηση σε δύο ερωτήματα: Ποιος είναι ο λόγος που ζούμε; Και γιατί να έχει αξία η ζωή όταν έχεις χάσει τα πάντα; Είναι συγκινητικός. Και παράλληλα τρομερά αστείος. Και πανέξυπνος».
Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης παίζει στη σειρά «Έτερος εγώ – Κάθαρσις» της Cosmote TV, στη σειρά «Η φαμίλια» του ΑΝΤ1 και προετοιμάζεται για την παράσταση «Ιφιγένεια εν Ταύροις», σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη, για το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
Γιάννης Στάνκογλου
«Ζήλεψα τον χαρακτήρα του Άρθουρ Σέλμπι, του μεγάλου αδερφού των γκάνγκστερ, που τον υποδύεται ο Πολ Άντερσον. Έχει μια τρέλα, αλλά είναι ξεκάθαρα απομεινάρι του πολέμου, είναι ικανός για το πιο φονικό αιματοκύλισμα και για το πιο μεγάλο γλέντι, τοποθετεί την οικογενειακή τιμή πάνω από όλα και δεν διστάζει να τα βάλει με οποιοδήποτε για να αποδείξει τη δύναμή του. Ο Άντερσον υποδύεται αυτόν τον ρόλο εξαιρετικά σε όλες τις σεζόν. Το “Peaky Bliders” είναι ένα καλοφτιαγμένο, στιβαρό δράμα εποχής. Τρελάθηκα με την αισθητική του, τα κοστούμια της συμμορίας, τα εμβληματικά κουρέματα των αδερφών Σέλμπι, τις υπέροχες μουσικές της σειράς και την γκρι βιομηχανική ατμόσφαιρα του μεσοπολεμικού Μπέρμιγχαμ. Αυτή είναι μια βίαιη, σκοτεινή σειρά. Μου αρέσει και το γαλλικό “Πάρε τον μάνατζέρ μου”, γιατί βλέπεις πώς τσαλακώνονται οι πραγματικοί σταρ στην τηλεόραση. Είναι κάτι που μου αρέσει κι εμένα, να τσαλακώνομαι».
Ο Γιάννης Στάνκογλου παίζει στο σίριαλ της Μυρτώς Κοντοβά «Σχεδόν ενήλικες», στο Mega.
Αργύρης Πανταζάρας
«Ζήλεψα τον Τόμας Σέλμπι, τον αρχηγό των ‘‘Peaky Blinders’’. Αυτή η σειρά είναι ένα συνονθύλευμα των ταινιών του “Νονού”, του “Fight Club”, της ταινίας “Συμμορίες της Νέας Υόρκης”, του “House of Cards” και της ταινίας “Casino”. Παρακολουθείς κάθε σκηνή με τον Κίλιαν Μέρφι και βλέπεις πόσο έχει εξελίξει αυτός ο ηθοποιός την υποκριτική. Για μένα δεν είναι απλώς μια σειρά εποχής, αλλά η σειρά που θα αφήσει εποχή. Ο χαρακτήρας αυτός σε γοητεύει, αλλά είναι επικίνδυνος, έχει μια ευγένεια και μια άγρια ομορφιά. Χαζεύεις με τον πρωταγωνιστή, γιατί δεν βλέπεις απλώς μια ερμηνεία. Συγκατοικεί με τον ρόλο του εδώ και πέντε σεζόν. Τον βλέπουμε ως Τόμας Σέλμπι να συγκρατεί τα συναισθήματά του, να καταπίνει τον πόνο του καθώς αιμορραγεί, να “πνίγει” φοβίες και θυμούς, να λύνει τα οικογενειακά του, την οικονομική του κατάσταση, να ερωτεύεται, να αγαπάει, να μπλέκεται με την πολιτική. Έχω ζηλέψει το κλασικό του βάδισμα σε αργή κίνηση, με τους καπνούς και τις φωτιές από τα εργοτάξια και τις μουσικές που ακούγονται: Queens of the Stone Age, PJ Harvey, Nick Cave. Ξέρεις μάλλον τι με τραβάει σε αυτόν τον ρόλο; Ο ρυθμός του, παίζει σε “άρση”, όπως ορίζεται στη μουσική, κι αυτό είναι που τον κάνει τόσο απρόβλεπτο».
Ο Αργύρης Πανταζάρας μόλις ολοκλήρωσε τη συμμετοχή του στις «Άγριες Μέλισσες» του ΑΝΤ1 και θα παίξει στην παράσταση «This is not Romeo & Juliet», που θα ανέβει ξανά στις 14/2 στο site του θεάτρου Πορεία.
Μιχάλης Σαράντης
«Τον Σέρλοκ Χολμς του Μπένεντικτ Κάμπερμπατς όπως τον είδαμε στη σειρά “Sherlock” του BBC. Είναι διάνοια αυτός ο ήρωας, έχει τρομερή εφευρετικότητα, ξεκάθαρα μια σκοτεινή πλευρά. Δεν είναι απλώς το φωτεινό πρόσωπο που λύνει γρίφους. Μου άρεσε το σενάριο της σειράς, η αισθητική της. Το γεγονός ότι είναι ένας μοντέρνος ρόλος ενός παραδοσιακού χαρακτήρα. Είναι ένας μαχητής του καλού, αλλά γεμάτος ελαττώματα. Είναι ένας χαρακτήρας με προσωπικότητα. Πρέπει να του κάνεις ψυχολογικό προφίλ για να μπορέσεις να τον υποδυθείς. Και φυσικά το παλτό του είναι κομμάτι του χαρακτήρα του».
Ο Μιχάλης Σαράντης παίζει στη σειρά «Η φαμίλια» του ΑΝΤ1 και ετοιμάζεται για την παράσταση «Ιφιγένεια εν Ταύροις», σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη, στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
Λένα Παπαληγούρα
«Την Ολίβια Κόλμαν στον ρόλο της ντετέκτιβ Έλι Μίλερ, που έρχεται αντιμέτωπη με μια υπόθεση δολοφονίας ενός ανήλικου αγοριού. Είναι τόσο καλογραμμένος ο χαρακτήρας αυτός στην πρώτη σεζόν της βραβευμένης βρετανικής αστυνομικής σειράς μυστηρίου του ITV “Broadchurch”. Είναι ένας εξαιρετικός χαρακτήρας σε μια σειρά με φοβερή πλοκή, σασπένς, τρομερές σκηνές, που άλλοτε είναι εξωφρενικά σκοτεινές κι άλλοτε με πινελιές χιούμορ. Η ιστορία είναι ζοφερή. Και τη θαυμάζεις ως Έλι Μίλερ, γιατί δεν νιώθει καμία ανάγκη να είναι “γκόμενα”. Είναι μια καθημερινή γυναίκα με τρομερό σθένος. Χαίρομαι όταν βλέπω στην τηλεόραση γυναίκες στην ηλικία της Κόλμαν σε τέτοιους ρόλους, που την εμπιστεύονται σκηνοθέτες και σεναριογράφοι, κι ας είναι το πρόσωπό της λίγο φθαρμένο από τον χρόνο. Νομίζω την προτιμούν έτσι, γιατί δίνει βάθος σε κάθε χαρακτήρα».
H Λένα Παπαληγούρα συμμετέχει στην παράσταση του Εθνικού «Ο γυάλινος κόσμος», σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη, και προετοιμάζεται για την παράσταση «Ιφιγένεια εν Ταύροις», του ίδιου σκηνοθέτη, στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.