Αν τυχόν διάβαζες μουσικά περιοδικά πριν από είκοσι χρόνια, πιθανότατα είχες σταματήσει και εσύ στην εικόνα ενός νέου μουσικού με ματωμένη μύτη. Tο αίμα έτρεχε μέχρι κάτω, μέχρι τον λαιμό του. Ήταν το εξώφυλλο για το πρώτο άλμπουμ του Andrew W.K., με τον περιπαικτικό τίτλο I Get Wet. Από τότε, λίγα έχουν αλλάξει. O Άντριου φοράει ακόμη ίδιας απόχρωσης ρούχα, κάπου ανάμεσα στο σιέλ και στο λευκό, κολλημένα πάνω του, για να τονίζουν τη γράμμωση. Χρησιμοποιεί δε ακόμη εκείνη τη ματωμένη φωτογραφία ως avatar στο YouTube κανάλι του, θυμίζοντας ποιος είναι σε όσους τον έχουν ξεχάσει. Kι αν η ειρωνεία αρχίζει να διαποτίζει αυτό το κείμενο, είναι πολύ απλά επειδή ο ίδιος δεν έπαψε ποτέ να τη στρέφει προς τον εαυτό του. Πιανίστας με κλασική παιδεία, ομιλητής σε σοβαρά πανεπιστήμια, όπως το Γέιλ, μουσικός με αβάν-γκαρντ ανησυχίες, ο 42χρονος Andrew W.K. είναι ένας καθ’ όλα σοβαρός καλλιτέχνης, που ωστόσο στηρίζει όλη την καριέρα του στην υπεράσπιση του ασύδοτου πάρτι, της καφρίλας και της εκτόνωσης. Το πιο γνωστό τραγούδι του παραμένει ο παιδαριώδης χαρντ ροκ ύμνος Party Hard. Ένα βιβλίο του ονομάστηκε The Party Bible, μια περιοδεία είχε τίτλο The Power of Partying κ.ο.κ. Αυτοσαρκαστικός όσο και παθιασμένος, στο νέο του άλμπουμ παίζει όλα τα όργανα μόνος, συνδυάζοντας τον τίτλο God is Partying με ένα εξώφυλλο κραιπάλης ως το έσχατο σημείο. Το ίδιο το υλικό, πάντως, δεν φανερώνει κανενός είδους ξεπεσμό. Ακούγοντας σε φουλ ένταση μπαλάντες όπως το Remember your oath, αναπολείς τις εποχές που ο Σλας έπαιζε κιθάρα έξω από εκκλησίες. Αρκεί βέβαια να αποδέχεσαι ότι η μουσική μπορεί να είναι ιερή, συγκινητική και την ίδια στιγμή να μην παίρνει τον εαυτό της σοβαρά.
ΙΝFO
To God is Partying κυκλοφορεί από το αυστριακό label Napalm Records.
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
I’ll Be Your Mirror: A Tribute to Τhe Velvet Underground & Nico (2021)
Καθώς η όρεξη για τους Velvet Underground άνοιξε μετά το ομώνυμο ντοκιμαντέρ του Tοντ Χέινς που είδαμε στις Νύχτες Πρεμιέρας, ακούμε αυτήν εδώ τη νέα κυκλοφορία. Η ιστορική «Μπανάνα» του 1967, μέσα από φρέσκες διασκευές μουσικών κάθε ηλικίας, όπως ο Ίγκι Ποπ, ο Ματ Μπέρνιγκερ των National και oι Fontaines D.C.