Από τότε που ο Τζον Λένον άνοιξε πεδίο αυτοψυχανάλυσης στην ποπ, αρχής γενομένης με το Help, εκατομμύρια άλλοι ακολούθησαν. Μην αμφιβάλλετε: το αγαπημένο θέμα των τραγουδοποιών που ερμηνεύουν οι ίδιοι τα κομμάτια τους είναι ο εαυτός τους. Εκεί, σ’ αυτό το ρεύμα, ανήκει και η Self Esteem. Μια Βρετανίδα μουσικός που δημιούργησε θόρυβο γύρω από το δεύτερο άλμπουμ της Prioritise Pleasure, με το προσόν ότι λέει τα πράγματα όπως είναι. Πρώην τραγουδίστρια των Slow Club, ενός ντουέτου μέτριας αποδοχής, η 34χρονη Ρεμπέκα Λούσι Τέιλορ υιοθέτησε το όνομα Self Esteem όταν συνειδητοποίησε ότι αυτό που την μπλόκαρε σε όλα ήταν μια έλλειψη αυτοεκτίμησης. Το κομμάτι I do this all the time, κορυφαία στιγμή της έως τώρα, μιλάει σε εκατομμύρια γυναίκες της ηλικίας της: «Σταμάτα να προσπαθείς να κάνεις φίλους / μη σε τρομάζουν τα μωρά τους / μην ντρέπεσαι που εσύ απλώς πέρασες καλά». Στη ζωγραφιά-εξώφυλλο του εν λόγω σινγκλ, η ίδια επιδεικνύει το γυμνό της στήθος. Γενικά, η σεξουαλικότητα είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτού που κάνει, με τον μοντέρνο όμως τρόπο τού «σ’ όποιον αρέσουμε». Όπως δηλώνει στους New York Times: «Έφτασα σε ένα όμορφο σημείο όπου ένιωσα ότι μεγάλωσα, η ψυχοθεραπεία πήρε μπρος και πλέον νοιάζομαι λιγότερο». Κατά τα άλλα, το βρετανικό αξάν, οι μπερδεμένες ενορχηστρώσεις και ο τσαμπουκάς στους στίχους φέρνουν στο μυαλό τη Λίλι Άλεν. Είναι τόσο καλή λοιπόν; Να περάσει στην επόμενη φάση; Tα τραγούδια της έχουν πράγματι κάτι, όμως ο ενθουσιασμός του Τύπου δείχνει να πηγάζει κυρίως από το είδος της μοντέρνας γυναίκας που η ίδια εκπροσωπεί. Από την άλλη, πάλι, αν κουραστήκατε από κλισέ μπαλάντες τύπου Αντέλ και τόνους απρόσωπης ποπ για δεκάχρονα, η Self Esteem ίσως είναι ό,τι χρειάζεστε.
ΙΝFO
Το Prioritise Pleasure κυκλοφορεί από τη Universal.
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
Rosey Blue – Swans (2021)
Το βιογραφικό της αναφέρει επιρροές από Ντίλαν, Τζόνι Μίτσελ και Νιλ Γιανγκ, όμως η Ελληνίδα Rosey Blue δεν θυμίζει κανέναν από αυτούς. Το μεικτό ύφος που υπηρετεί στο ντεμπούτο της (με στοιχεία φολκ και τζαζ) έχει μια αυτόφωτη γοητεία, κυρίως ηχητικά και ερμηνευτικά. Ξεχωρίζει το κομμάτι Swans και η ατμόσφαιρα που δημιουργεί η μουσική του σε συνδυασμό με την αφήγηση.