Από πόλη σε πόλη: Για κάθε Άλκη, σε όλη την Θεσσαλονίκη

Παντελής Τσομπάνης

10.02.2022 • 16:15

Θεσσαλονίκης ανάβαση — Ανάβαση στο Επταπύργιο με τη γραμμή 18 «Άγιοι Ανάργυροι-Κορδελιό», που διασχίζει την οδό Ανδρέα Παπανδρέου στη Νεάπολη, στην οποία πριν από λίγο καιρό ο μπαμπάς μιας φίλης που έκανε την ίδια διαδρομή αναστέναξε «Αχ, ΠΑΣΟΚ, ωραία χρόνια», σαν άλλη Λυδία Φωτοπούλου στην Τούρτα της μαμάς της ΕΡΤ1. Αν ο ήλιος (ο κανονικός, όχι ο πράσινος) παλέψει να αναδειχθεί μέσα από την πυκνή συννεφιά, τα ερείπια από τα βυζαντινά τείχη με το γρασίδι που τα περιβάλλει δίνουν μια ψευδαίσθηση βρετανικής επαρχίας. Ο Βαρδάρης τη διαλύει σφυρίζοντας δυνατά, σαν να μαλώνει: «Δεν έχεις δουλειά να βγάζεις φωτογραφίες με τη θέα σαν τουριστάκος. Τράβα παραπέρα!». Και τραβάς και πέφτεις στην όψη της φυλακής. Θεσσαλονίκης ενοχές — Δεν είναι εύκολο να ξεχάσεις τη φωτογραφία του Αριστείδη Παγκρατίδη στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Πόσω μάλλον τις τελευταίες του λέξεις στις φυλακές του Επταπυργίου. Πενήντα πέντε χρόνια μετά την εκτέλεσή του, περνώντας έξω από το πρώην κολαστήριο, φαντάζομαι το πώς κουκουλώθηκε η ιστορία του πραγματικού «Δράκου του Σέιχ Σου». Η αποκάλυψη του Βασίλη Κομνηνού, πρώην υπομοιράρχου της ΕΛΑΣ, στη δημοσιογράφο Εύα Νικολαΐδου (23/1, Εφημερίδα των Συντακτών), πως ήταν ο άνθρωπος που συνέλαβε τον πραγματικό «Δράκο», δίνει νέα στοιχεία σε ακόμη ένα ένοχο μυστικό της πόλης. Αν η υπόθεση δεν είχε συγκαλυφθεί από τις αρχές τη δεκαετία του ’60, θα μιλούσαμε για έναν αρτεργάτη με το όνομα Σερεσλής. Οι ενοχές βαραίνουν ακόμη την ατμόσφαιρα και δεν είναι οι μόνες. Θεσσαλονίκης κατάβαση — Κουτσομπόλες, ασπρόμαυρες γάτες σκανάρουν όποιον περνάει από μπροστά τους, ακίνητες πάνω στα καπό. Γυναίκες κάθονται στο περβάζι και συζητάνε μέχρι την ώρα του φαγητού. Τα κοκόρια είναι το μουσικό χαλί της Άνω Πόλης. Το κομπρεσέρ που ρημάζει το λιθόστρωτο για οπτικές ίνες ρημάζει και την ησυχία μιας άλλης πολιτείας, στην οποία κινείσαι χωρίς χάρτες για να την ανακαλύψεις. «Είμαι σίγουρα στην ίδια πόλη;» αναρωτιέσαι και αφουγκραζεσαι την ησυχία, ώσπου να βγεις στην Ολυμπιάδος και να παραξενευτείς με τον στραβοχυμένο τρούλο του Προφήτη Ηλία. Θα βρεξει. Βλέμμα στον ουρανό που πέφτει σε ένα γκράφιτι στο κατώφλι ενός κτιρίου που γράφει «μια χαλαρή Παρασκευή». Ένα κουτί με φρέσκους λουκουμάδες θα ζέσταιναν την καρδιά και την κοιλιά, αλλά δεν χωνεύονται εύκολα αυτές τις μέρες. Θεσσαλονίκης ντροπή — Τελευταία, η Θεσσαλονίκη απασχολεί πολύ. Στη Χαριλάου, ο 18χρονος Άλκης Καμπανός δολοφονήθηκε επειδή φορούσε διαφορετική ποδοσφαιρική φανέλα. Μούδιασμα και οργή. Ένα κομμάτι της πόλης κινείται βάσει του μίσους που σπέρνουν ακροδεξιές και οπαδικές αγέλες. Κάθε φορά που βλέπω να γράφεται κάτι αρνητικό για τη Θεσσαλονίκη, υπάρχει ένα «δεν-είναι-έτσι-τα-πράγματα», αλλά η αλήθεια είναι πως το παρελθόν της, και όσα αυτό θρέφει, τη στοιχειώνουν ακόμα.