ειναι τολμηρο να προτείνω μια τόσο στοχευμένα ρετρό σειρά, το κόνσεπτ της οποίας μας πηγαίνει πίσω στον αυθεντικό πιλότο του Star Trek: The Original Series (1966); Για την ακρίβεια, μας πηγαίνει μία δεκαετία νωρίτερα από τα αρχικά γεγονότα, με τον Κρίστοφερ Πάικ (εξαιρετικός ο Άνσον Μάουντ του Hell on Wheels) στη θέση του κυβερνήτη του USS Enterprise και τους Σποκ και Ουχούρα στο ξεκίνημα της καριέρας τους. Μήπως θα ήταν πιο ασφαλής επιλογή να έγραφα κι εγώ το κατιτίς μου για τις νέες –σχετικής φιλοσοφίας και αστρονομικού μπάτζετ– μοδάτες σειρές, όπως για παράδειγμα το Obi-Wan Kenobi (με τον Γιούαν Μακ Γκρέγκορ), το Moon Knight (με τους Όσκαρ Άιζακ και Ίθαν Χόκ) ή το social media friendly Ms. Marvel;
Αφορά τελικά το Star Trek: Strange New Worlds τη νεότερη γενιά τηλεθεατών; Ή πρέπει να είσαι οπωσδήποτε άνω των 40 και ορκισμένος φίλος της σειράς για να σου αρέσει το κόνσεπτ ότι το πλήρωμα εξερευνά έναν νέο πλανήτη σε κάθε επεισόδιο και έχει να αντιμετωπίσει κάθε φορά ένα καινούργιο ηθικό δίλημμα; Σε αντίθεση δηλαδή με ό,τι συμβαίνει στα λιγότερο ταλαντούχα, μοντέρνα ξαδελφάκια του (το Star Trek: Discovery, του οποίου αποτελεί και spin-off, και το Star Trek: Picard, που δυστυχώς ψιλοχαράμισε τον παμμέγιστο Σερ Πάτρικ Στιούαρτ), τα οποία προτίμησαν να έχουν μια ενιαία πλοκή που να μας πηγαίνει μπροστά.
Αυτοί ήταν οι κυριότεροι ενδοιασμοί μου, τους οποίους χρειάστηκε να ξεπεράσω για να μπορέσω να αποδεχτώ το γεγονός ότι το Strange New Worlds δεν είναι μόνο η καλύτερη Star Trek σειρά από τότε που τελείωσε το Generations, πίσω στο 1994, αλλά και μία από τις καλύτερες συνολικά σειρές επιστημονικής φαντασίας των τελευταίων αρκετών χρόνων.
Ένα πρότζεκτ που καταφέρνει να κάνει μια προσεγμένη και αγαπησιάρικη ανακαίνιση σε όλα εκείνα τα στοιχεία που μας έκαναν να αγαπήσουμε την αρχική σειρά, όπως τα αυτόνομα επεισόδια με περιπέτεια και δράση, η εξαιρετική χημεία ανάμεσα στα μέλη του καστ (καθένα έχει τον χρόνο να δείξει τον χαρακτήρα του) και τον σχολιασμό της σύγχρονης πραγματικότητας με προβολή στο μέλλον. Μπόνους μια νέα-παλιά φυλή και ένας νέος, αξιομνημόνευτος μεγάλος κακός – παρακαταθήκη για τη δεύτερη σεζόν που έρχεται.