Η χημεία είναι φοβερά παράξενο πράγμα. Σου προκύπτει εκεί που δεν το περιμένεις. Όπως ακριβώς συνέβη με τη συγκεκριμένη κωμική σειρά, με αύρα Ted Lasso και αισθητική New Yorker, η οποία γεφύρωσε πέρυσι ένα χάσμα τηλεοπτικών γενεών, χαρίζοντάς μας μια εντελώς «δολοφονική» τριάδα true crime podcasters στα πρόσωπα των Στιβ Μάρτιν, Μάρτιν Σορτ και Σελίνα Γκόμεζ. Οι τρεις συγκάτοικοι στην εμβληματική πολυκατοικία στο Upper West Side της Νέας Υόρκης (όπως πρέπει, με πορτιέρη και θυρωρούς), που ουσιαστικά είναι και αυτή μέλος του καστ, βρέθηκαν να προσπαθούν να λύσουν αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος, έναν φόνο που συνέβη στο κτίριό τους. Και εννοείται πως τα κατάφεραν, κερδίζοντας την εκτίμηση κοινού και κριτικών, που αποθέωσαν μεταξύ άλλων τις ατάκες του Σορτ ως εγωμανούς χρεοκοπημένου φανφάρα σκηνοθέτη του Μπροντγουέι και το στεγνό, σαν μπαγιάτικο παξιμάδι (το λες και φλεγματικό), χιούμορ της μιλένιαλ Γκόμεζ.
Αυτή η επιτυχία άναψε φυσικά το πράσινο φως για μια δεύτερη σεζόν. Είναι όμως στη δεύτερη σεζόν που συνήθως τα πράγματα στραβώνουν, επειδή οι δημιουργοί είτε ακολουθούν πιστά τη χρυσή συνταγή είτε ξεφεύγουν υπερβολικά από αυτήν. To Only Murders in the Building κατάφερε να αποτελέσει εξαίρεση. Στον νέο κύκλο λοιπόν, που μόλις ξεκίνησε, η δράση συνεχίζεται ακριβώς εκεί που σταμάτησε, με τον φόνο της ισόβιας διαχειρίστριας του κτιρίου να αναγκάζει το τρίο να αρχίσει να ηχογραφεί (είπαμε, με podcast έχουμε να κάνουμε) ξανά. Η χημεία μεταξύ τους είναι η ίδια. Οι ατάκες παραμένουν δολοφονικές και διεξιοτεχνικά γραμμένες. Το χάσμα γενεών περιγράφεται με τη φράση «δεν καταλαβαίνω καν τι γλώσσα μιλάνε». Το κτίριο αρχίζει να βγάζει στη φόρα και άλλα μυστικά. Φρέσκο αίμα (Κάρα Ντελεβίν, Έιμι Σούμερ, Σίρλεϊ Μακ Λέιν) έρχεται να βάλει τη δική του σφραγίδα, δείχνοντάς μας μια άλλη πλευρά των πρωταγωνιστών. Μια σειρά που σχεδόν σε αναγκάζει να αισθανθείς καλύτερα. Ακόμη και αν στη δική της Νέα Υόρκη κάνει πάντα κρύο.
ΙΝFO
Δημιουργοί: Στιβ Μάρτιν, Τζον Χόφμαν.
Βαθμολογία στο Rotten Tomatoes: 100%.
Η σειρά στριμάρεται από το Disney+.