Γλυκόπικρη βρετανική ρέγκε

Γλυκόπικρη βρετανική ρέγκε

Καλοκαιρινό, ανάλαφρο, αλλά όχι ακριβώς ανέμελο, το νέο άλμπουμ της Χόλι Κουκ συνδυάζει ρέγκε ρυθμούς και γλυκόπικρο ρομαντισμό.

1' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Όταν ο πατέρας σου έχει παίξει ντραμς στους Sex Pistols και ο νονός σου λέγεται Boy George, μια κάποια τρέλα δικαιολογείσαι να την έχεις. Κι όμως! Το μόνο που λείπει από τη μουσική της Χόλι Κουκ είναι η τρέλα. Στο νέο της άλμπουμ με τίτλο Happy Hour όλα ακούγονται στρωτά και αρμονικά, σαν νερό που κυλάει. Η αλήθεια είναι πως το lovers rock, αυτό το απαλό παρακλάδι της ρέγκε, που φεύγει από την κοινωνική διαμαρτυρία και παραδίδεται στον ρομαντισμό, δεν αποσκοπεί στο να μας εκπλήξει. Να μας φέρει πιο κοντά θέλει. Ιδανικά σε κάποιο beach bar, με παγωμένα κοκτέιλ, ατμοσφαιρικά φώτα και δροσερό αέρα. Μια τέτοια γλυκιά αίσθηση μεταδίδει λοιπόν και το Happy Hour, ή μάλλον γλυκόπικρη: Στο ομώνυμο κομμάτι, η Κουκ περιμένει κάποιον πάνω από ένα άδειο ποτήρι. «Swimming is cool/ but there are sharks in the pool» τραγουδάει – και ξέρουμε αμέσως ότι έχει γνωρίσει τον έρωτα από την καλή και από την ανάποδη. Μουσικά, ο δίσκος παραμένει πιστός στους ρέγκε ρυθμούς μέχρι το τέλος (με μόνη εξαίρεση το Move my way, που λοξοκοιτάει προς το UK garage). Ήδη από τη δεκαετία του 1970 η ρέγκε σκηνή της Αγγλίας γνώρισε τη δική της άνθηση – αυτό είναι γνωστό. Χωρίς να υπόσχεται κάποια εξέλιξη, η Λονδρέζα Χόλι Κουκ είναι σήμερα μία από τις βασικές εκπροσώπους του είδους, περιγράφοντας τη μουσική της ως «τροπική ποπ». Καλοκαιρινό, ανάλαφρο, αλλά όχι ακριβώς ανέμελο, το άλμπουμ Happy Hour κλείνει με τον στίχο «σε περιμένω», σαν να διαγράφει έναν πλήρη κύκλο. Κι αν η φράση του τίτλου αναφέρεται στο διάστημα κατά το οποίο τα μπαρ μειώνουν τις τιμές των ποτών, η ρέγκε της Χόλι Κουκ δεν ακούγεται διατεθειμένη για εκπτώσεις.

Γλυκόπικρη βρετανική ρέγκε-1ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
IVVVO – BLEACHED BUTTERFLY 

Πειραματική τέκνο με ροκ παρεκκλίσεις. Ο underground Πορτογάλος μουσικός IVVVO φτιάχνει κομμάτια που καυτηριάζουν τα σαθρά θεμέλια, τη βιαιότητα, τη σύγχυση και τον αποπροσανατολισμό του σύγχρονου κόσμου. Όλα αυτά ακούγονται βαρύγδουπα και επιτηδευμένα ασφαλώς, μέχρι που τα συναντάς στην έντονη και ασυμβίβαστη μουσική του, η οποία ζει σε έναν δικό της κόσμο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή