Έμαθα αυτόν τον λογαριασμό αρχικά γιατί μου έκανε εντύπωση η ονομασία του. Στη συνέχεια άρχισα να βρίσκω ενδιαφέρον το ύφος, το περιεχόμενο, την αισθητική του. Αλλά ναι, στην αρχή ήμουν από αυτούς που αναρωτήθηκαν ποιος και γιατί έβαλε στην ίδια πρόταση τα «μπούτια» με τη «διανόηση». Και χαίρομαι που μου απαντάει πάνω σε αυτό η ίδια η «Μπούτια και Διανόηση» ή «Intellectual Thighs», όπως την αποκαλούμε, αφού δεν ξέρουμε το όνομά της − δεν το είπε ούτε σ’ εμένα. Η ίδια δεν δηλώνει επαγγελματίας του Ίνστανγκραμ, ούτε ειδήμων της λογοτεχνίας. Άρχισε να διαβάζει συστηματικά πριν από δεκαπέντε χρόνια −είναι 42 σήμερα− και μου εξήγησε τον λόγο αυτής της καθυστέρησης: «Ακούω κάποιους να λένε ότι διάβαζαν από παιδιά και ζηλεύω. Εμείς ήμασταν πολύ ΠΑΣΟΚ. Ζούσαμε σε μια πολύ χαλαρή κατάσταση και τα αναγνώσματα περιορίζονταν μεταξύ των κλασικών Λουντέμη και Καζαντζάκη, ενώ το φόρτε μας ήταν η Δημοκρατία στο απόσπασμα του Αντρέα».
Πώς προέκυψαν λοιπόν τα Μπούτια και Διανόηση;
Τον Σεπτέμβριο του 2019 αποφάσισα να δημιουργήσω έναν λογαριασμό στο Ίνσταγκραμ με σκοπό να κάνω μια καταγραφή των βιβλίων που διαβάζω − ξεχνάω πολύ εύκολα. Ήθελα στα posts μου να μοιράζομαι το πώς εγώ διάβασα το κάθε βιβλίο, χωρίς να κάνω κριτική του ίδιου του βιβλίου.
Γιατί όμως επέλεξες αυτόν τον τίτλο για τον λογαριασμό σου;
Για το προφανές. Επειδή φωτογραφίζω τα βιβλία πάνω στα μπούτια μου. Είναι ο τρόπος που θα εκφραζόμουν σε κάποιον φίλο. Είμαι ο τύπος που θα πει «μπούτι» αντί για «πόδι». Και, όταν βρήκα τον τίτλο, δεν φανταζόμουν ότι μια μέρα θα χρειαστεί να απολογηθώ. Αναφέρομαι στα μηνύματα συνετισμού που λαμβάνω. Έχουν υπάρξει διάφορα πεσίματα από τότε που ο λογαριασμός έγινε γνωστός. Ότι έχω μπλέξει τα μπούτια μου, ότι αντικειμενοποιώ το σώμα μου, κ.λπ. Προσωπικά θεωρώ ότι μπορούν μια χαρά να συνυπάρξουν τα μπούτια με τη διανόηση. Τα παίρνουμε πολύ σοβαρά όλα. Γιατί, όταν μιλάμε για τέχνη ή για λογοτεχνία, πρέπει να αλλάζουμε ύφος; Να παίρνουμε το σοβαρό μας;
Σου έχουν στείλει κάποιο μήνυμα που σου έχει μείνει;
Κυρίως γυναίκες με προσεγγίζουν. Και χαίρομαι πολύ όταν, με αφορμή ένα κείμενό μου, μοιράζονται μαζί μου προσωπικές τους εμπειρίες. Υπήρξα μέχρι στιγμής τυχερή και δεν είχα πολλά προσβλητικά μηνύματα όπως αυτά που συνηθίζεται να παίρνουμε οι γυναίκες στα σόσιαλ. Σε έναν άνθρωπο που γίνεται επιθετικός ή επικριτικός χωρίς να έχει ζητηθεί η άποψή του, οφείλω να απαντήσω, να αντιδράσω, να δείξω ότι αυτή δεν είναι μια αποδεκτή κοινωνική συμπεριφορά. Η ζωή στα κοινωνικά δίκτυα είναι εξίσου αληθινή με αυτήν που ζούμε εκτός οθόνης, έχει σημασία να διατηρούμε την ευγένειά μας και να μην ανεχόμαστε άσχημες συμπεριφορές.
Κυρίως γυναίκες με προσεγγίζουν στα ΣΌΣΙΑΛ μίντια. Και χαίρομαι πολύ όταν, με αφορμή ένα κείμενό μου, ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ μαζί μου προσωπικές τους εμπειρίες
Γιατί δεν δείχνεις το πρόσωπό σου;
Γιατί με απελευθερώνει. Όταν μιλάς προσωπικά και κάνεις αναφορές στο παιδί σου, στον άντρα σου, σε σχέσεις σου, δηλαδή μιλάς και για άλλους ανθρώπους, δεν χρειάζεται να εκτίθεσαι ούτε να εκθέτεις.
Τι κάνεις όταν δεν διαβάζεις και δεν γράφεις για βιβλία;
Έχω πολλά χρόνια να δουλέψω σε «κανονική δουλειά», να κάνω απόσβεση των σπουδών μου. Είμαι μηχανικός, αλλά πλέον ασχολούμαι με πολύ διαφορετικά πράγματα: από το να φτιάχνω γλυκά επαγγελματικά μέχρι να στήνω εκθέσεις. Αυτό που θέλω όμως να σου πω είναι ότι έγραψα κάτι μέσα στην πανδημία και θα εκδοθεί πριν από τα Χριστούγεννα από τις εκδόσεις Ποταμός. Είναι η πρώτη
φορά που είμαι τόσο χαρούμενη για κάτι. Έγραψα μικρές ιστορίες με αφορμή κάποια αποσπάσματα βιβλίων, αυτές οι ιστορίες ενώθηκαν και έφτιαξαν μια μεγαλύτερη. Νιώθω ότι είναι η φυσική συνέχεια αυτού του λογαριασμού.
