Για κάθε Game Of Thrones, The Handmaid’s Tale, The Queen’s Gambit, Pachinko και Foundation που φτάνει αψεγάδιαστο και λαχταριστό στις οθόνες μας, υπάρχουν εκατό αντίστοιχες τηλεοπτικές μεταφορές που είτε απλώς χάνουν κάτι στη μετάφραση είτε φτάνουν να μην έχουν καμία απολύτως σχέση με το αυθεντικό υλικό. Καταλήγοντας είτε απλώς να δυσαρεστούν τους φαν είτε να τους εξαγριώνουν εντελώς. Γιατί χρειάζεται να διαθέτει κανείς ένα ιδιαίτερου τύπου ταλέντο και ευαισθησία για να δημιουργήσει μια αξιοπρεπή σειρά. Ένα ταλέντο που έχει αποδείξει, ξανά και ξανά, ότι διαθέτει π.χ. η Ρις Γουίδερσπουν (Big Little Lies, Little Fires Everywhere, The Morning Show), η οποία έχει στηρίξει όλη την εταιρεία παραγωγής της πάνω σε «λογοτεχνικά» πρότζεκτ.
To Brave New World, διά χειρός του παραγωγού των Flesh & Bone και Homecoming, Ντέιβιντ Γουίνερ, βρίσκεται κάπου στη μέση της καμπύλης. Ούτε ενθουσιάζει, δηλαδή, ούτε απογοητεύει. Πρόκειται για τη –βασισμένη στο ομώνυμο ανατρεπτικό μυθιστόρημα του 1932– σειρά επιστημονικής φαντασίας που μας ταξιδεύει σε ένα μελλοντικό Νέο Λονδίνο.
Εκεί βασιλεύουν τρεις κανόνες (όχι ιδιωτικότητα, όχι οικογένεια, όχι μονογαμία), ισχύει ένα αυστηρό σύστημα με κάστες (οι Alphas παίρνουν τις αποφάσεις, οι Betas διασκεδάζουν ανελέητα, οι Gammas οργανώνουν τα πάντα και οι Epsilons φροντίζουν όλα να είναι πεντακάθαρα) και όλοι χαπακώνονται υποχρεωτικά, προκειμένου να είναι μονίμως επαρκώς χαρούμενοι.
Ένας «τέλειος» κόσμος, γεμάτος με όντα εκθαμβωτικής φυσικής ομορφιάς, ο οποίος απειλείται από την άφιξη του βάρβαρου Τζον (ο –Χαν Σόλο– Άλντεν Έρενραϊχ), που είναι μέλος του τμήματος της ανθρωπότητας που δεν δέχθηκε να μεταλλαχθεί και συνεχίζει να αγαπάει, να ζηλεύει, να θυμώνει. Ο Τζον αποτελεί, προφανώς, το δικό μας σημείο εισόδου σε αυτόν τον κόσμο, όπου η ηδονή είναι νόμος του κράτους και τρόπος καταστολής του πλήθους. Είναι ο μέγας απροσάρμοστος, αν θες, καθώς επιμένει να θέλει να είναι μονάδα και όχι μέλος του ομογενούς όλου. Στο πλευρό του βρίσκεται –κάτι που αποτελεί και ένα από τα πλεονεκτήματα της σειράς– ένα ταλαντούχο καστ, που περιλαμβάνει από την Τζέσικα Μπράουν Φίντλεϊ του Downton Abbey και τον Χάρι Λόιντ –ο αδελφός της Μητέρας των Δράκων στο GOT– μέχρι την Ντέμι Μουρ. Πρόκειται για μια αψεγάδιαστης αισθητικής σειρά, που εμπνέεται από μια καλή και επίκαιρη ιδέα και καταλήγει να εντυπωσιάζει με το γενικότερο στιλ της.