No 1 01.06.2003
Το είχαμε παλέψει σελίδα σελίδα, λέξη προς λέξη. Το τεύχος είχε κλείσει, αλλά το όνομα ακόμη μας βασάνιζε. Τη λύση έδωσε ο αείμνηστος εκδότης της Καθημερινής, Αριστείδης Αλαφούζος, επιλέγοντας το «Κ». «Προσπαθήσαμε να φτιάξουμε ένα περιοδικό όμορφο, χρήσιμο και κάπου κάπου χρηστικό. Να μας κρίνετε αυστηρά και, αν περισσεύει ο χρόνος, στείλτε μας τις παρατηρήσεις και τις απόψεις σας με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ή με τον παλιό τρόπο», έγραφε στο πρώτο editorial ο διευθυντής σύνταξης Σωκράτης Τσιχλιάς. «Να μας κρίνετε όμως και με αγάπη. Είμαστε επαγγελματίες, αλλά κυρίως είμαστε μαθητές του εφήμερου, άλλοτε επιμελείς, άλλοτε αδιάβαστοι, τα μικρά μας έργα γεννιούνται και πεθαίνουν κάθε μέρα, κάθε εβδομάδα, και μένουμε μόνοι κι αρχίζουμε πάλι από την αρχή και πάλι και πάλι». Ως προς αυτό δεν θα άλλαζα και σήμερα ούτε λέξη. Ιδρυτικοί columnists του «Κ» ήταν βεβαίως η Ελένη Μπίστικα, που υπέγραφε και το μεγάλο story με το λεύκωμα της οικογένειας Μητσοτάκη, ο Δειπνοσοφιστής Χρίστος Ζουράρις και η συγγραφέας Αμάντα Μιχαλοπούλου. Δεν θα επεκταθώ σε λοιπά ονόματα συναδέλφων και συνεργατών, για να μη ρισκάρω παραλείψεις ή παρεξηγήσεις – ξέρετε ποιοι είστε. Εφόσον η ζωή με κράτησε κοντά στο «Κ», θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι έβαλαν έστω και μια λέξη, μια εικόνα όλα αυτά τα χρόνια και κυρίως αυτούς που οι δρόμοι μας χώρισαν ή κάποια στιγμή πικραθήκαμε, γιατί συμβαίνουν κι αυτά πάνω στη δουλειά… – ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΡΟΣ
No 99 24.04.2005
Ήταν μία από τις ωραιότερες και πιο κουραστικές αποστολές που έχω κάνει. Με τον φωτογράφο Παύλο Φυσάκη περάσαμε 15 ημέρες στο Σίδνεϊ και στη Μελβούρνη, κάνοντας συνεντεύξεις με δεκάδες Έλληνες της διασποράς: από πολιτικούς, καλλιτέχνες, αθλητές, πανεπιστημιακούς έως μαγαζάτορες και ανθρώπους που συναντούσαμε στον δρόμο. Όλοι μάς άνοιγαν την καρδιά τους και μοιράζονταν βιώματα σχετικά με την εμπειρία της ελληνικής καταγωγής στην Αυστραλία. Το άλλο που θυμάμαι είναι αυτή η φοβερή ετεροτοπία, οι γειτονιές με τα ελληνικά μαγαζιά, η «ελληνική» ζωή στην άλλη άκρη του πλανήτη. Το μόνο που λυπάμαι είναι ότι, λόγω του πολύ σφιχτού προγράμματος, από την Αυστραλία δεν προλάβαμε να δούμε τίποτα… – ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΛΙΟΣ
No 201 07-08.04.2007
Πέντε δημοσιογράφοι, τέσσερις φωτογράφοι, οκτώ αποστολές, μήνες έρευνας, σχεδιασμού και προετοιμασίας. Το Πωγώνι των ελληνοαλβανικών συνόρων, η Ορεστιάδα, η Τήλος και το Καστελλόριζο, τα Μαστοροχώρια, το Κάτω Νευροκόπι, η Γαύδος του τρίχρονου Ιπποκράτη του εξωφύλλου, του μοναδικού παιδιού που ζούσε τότε στον οικισμό Καστρί, αλλά και η Αγία Βλαχέρνα Ευρυτανίας, ένα δυσπρόσιτο χωριό της κεντρικής Ελλάδας, που εκείνη την εποχή είχε υποτυπώδη οδική σύνδεση. Οι τόποι των σύγχρονων ακριτών, οι χαρές, οι δυσκολίες, τα όνειρα, οι αγωνίες τους. Μας άνοιξαν τα σπίτια τους, μοιράστηκαν την καθημερινότητα και την αλήθεια τους. Μαζί τους στρέψαμε το βλέμμα εκεί όπου αρχίζει η Ελλάδα. Και κάπως έτσι την κάναμε λίγο περισσότερο δικιά μας. – ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΑΝΔΡΑΚΟΥ
No 113 31.07.2005
60 χρόνια μετά τη βόμβα στη Χιροσίμα, το «Κ» βρέθηκε στην Ιαπωνία, ερευνώντας τη μοναδική ιστορία και τον βαθύ πολιτισμό της, καθώς και την ιδιόμορφη αλληλεπίδρασή της με τη Δύση και τον τρόπο με τον οποίο μετά τον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο διαμορφώνει σταθερά το μέλλον μέσα από την αιχμή της τεχνολογίας. Κορυφαίες προσωπικότητες της πνευματικής και οικονομικής ζωής μίλησαν στο «Κ», που μεταξύ άλλων ταξίδεψε με το πειραματικό, τότε, μαγνητικό τρένο MAGLEV, περιπλανήθηκε στο Τόκιο και στο Κιότο, άκουσε πρόβα της κορυφαίας ορχήστρας ΝΗΚ, είδε πώς χτίζονται οι πόλεις του μέλλοντος αλλά και πώς ζουν οι άστεγοι στις πόλεις του παρόντος. – Γ.Π. ΜΑΛΟΥΧΟΣ
No 282 26.10.2008
Περί τους 5.000 Έλληνες ζουν το 2008 στη Γενεύη. Κι έχουν καταφέρει να ξεχωρίσουν. Είναι κορυφαίοι επιστήμονες και ερευνητές, φερέλπιδες πολιτικοί, διακεκριμένοι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, ανώτατα στελέχη σε πολυεθνικές εταιρείες και τράπεζες, επιτυχημένοι επιχειρηματίες. Και διαφημίζουν σε κάθε βήμα τους τη χώρα μας, παραμερίζοντας ενίοτε την όποια πικρία τους για το γεγονός ότι δεν κατάφερε να τους κρατήσει… Στη δημοσιογραφική αποστολή τους, η Άννα Γριμάνη και ο φωτογράφος Γιάννης Βασταρδής είχαν συναντήσει πάνω από 120 (!) εκπροσώπους αυτής της ακμαίας παροικίας. Μια άλλη Ελλάδα με συνοχή, όραμα και ισχυρούς δεσμούς. – Γ. ΤΣ.
No 357 03-04.04.2010
Δύο χρόνια πριν ιδρυθεί η Endeavor Greece και αρχίσει να καλλιεργείται συστηματικά και στην Ελλάδα το «θερμοκήπιο» της επιχειρηματικότητας υψηλών δυνατοτήτων με τα πολλαπλασιαστικά οφέλη στην οικονομία και στην αγορά εργασίας, το «Κ» είχε ταξιδέψει στην «πηγή», τη Silicon Valley, για να συναντήσει τους Έλληνες που ήδη διέπρεπαν στο οικοσύστημα των start-ups, των scale-ups, των venture capitals και των angel investors. Την ιδέα έδωσε ο ερευνητής, τότε, Εμβιομηχανικής του Στάνφορντ Λάμπρος Κούρτης, ενώ η Άννα Γριμάνη και ο φωτογράφος Λες Μέγερς έφεραν εις πέρας κάτι που έμοιαζε αρχικά με Mission Impossible, περιφερόμενοι μεταξύ τεχνολογικών πάρκων, εργαστηρίων και high-tech γραφείων. – Γ. ΤΣ.
No 470 03.06.2012
Τεύχος ιδιαίτερα απαιτητικό, και ως προς την οργάνωση και την παραγωγή του, αλλά και επειδή στην πορεία αποδείχτηκε εξαιρετικά ενδιαφέρον – αμέτρητες οι άγνωστες συνδέσεις της χώρας μας με την Κίνα. Με αφορμή τα 40 χρόνια των διπλωματικών μας σχέσεων, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, συγγραφείς, ιστορικοί αλλά και απλοί επισκέπτες στη χώρα μας (όπως η κοπέλα στο εξώφυλλο, που, τιμώντας την παράδοση, φωτογραφήθηκε με τους Εύζωνες στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη) μίλησαν στο «Κ» και αποτύπωσαν όλα όσα μπορεί να σημαίνει η ελληνοκινεζική φιλία. Εκτός από το ίδιο τεύχος, στο γραφείο έχουμε ακόμα και το μικρό αναμνηστικό αγαλματίδιο, συμβολικό δώρο από την κινεζική πρεσβεία. – Α. Δ.
No 517 28.04.2013
Case study αφιερώματος σε περιοχή – εκτός από το πολυήμερο επιτόπιο ρεπορτάζ από τον Θάνο Τσίρο, τη Νατάσα Μπλάτσιου, τους φωτογράφους Κατερίνα Καμπίτη, Βαγγέλη Ζαβό και τον υπογράφοντα, όλες οι στήλες του τεύχους (ακόμα και το σινεμά!) είχαν μεσσηνιακό angle. Και γιατί Μεσσηνία; Όχι βεβαίως επειδή είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του τότε πρωθυπουργού Α. Σαμαρά, γιατί κι αυτό το είχαμε ακούσει, αλλά επειδή συγκεντρώνει τις αρετές πάνω στις οποίες πρέπει να «χτίσει» η Ελλάδα (και η μνημονιακή τότε, και η σημερινή) για τη μελλοντική ευημερία της – φυσική ομορφιά, ιστορικό και πολιτιστικό πλούτο, ανθρώπινο κεφάλαιο, ποιοτική παραγωγή, εξωστρέφεια και όλο και πιο έντονο αποτύπωμα στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη. Εννέα χρόνια μετά, η πορεία της συνεχίζεται. – Γ. ΤΣ.
No 693 11.09.2016
Οι διακοπές του 2016 έληξαν λίγο νωρίτερα σε σχέση με άλλες χρονιές. Είχε έρθει η ώρα για τον επανασχεδιασμό του περιοδικού, μια ωραία, δημιουργική περιπέτεια με τη σφραγίδα ενός από τα σημαντικότερα γραφεία της Αθήνας (k2design, με επικεφαλής τον Γιάννη Κουρούδη). Το νέο «Κ» φιλοδοξούσε να επανασυστηθεί και δημοσιογραφικά με νέες στήλες, όπως το Flashback (που στην πρώτη του περίοδο μας έκανε την τιμή να το υπογράφει ο αγαπημένος μας Μιχάλης Κατσίγερας), αλλά κι έναν συνδυασμό θεμάτων που θα ήθελε να ξαφνιάσει ευχάριστα. Η εξαιρετική εικονογράφηση του Μενέλαου Κουρούδη στο εξώφυλλο για ένα όχι εύκολο θέμα (τις γυναίκες Γιαζίντι που είχε συναντήσει ο Κώστας Κουκουμάκας στο Κέντρο Φιλοξενίας της Πέτρας Ολύμπου) ήταν η καλύτερη αρχή για μια νέα εποχή. – Δ. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ
No 877 22.03.2020
Νόμιζα ότι θα συγκινηθώ, αλλά τελικά πάγωσα. Το πρώτο τεύχος της πανδημικής περιόδου δουλεύτηκε υποχρεωτικά από το σπίτι, καθώς η παρθενική, καθολική καραντίνα ήταν γεγονός. Με πάγωσαν κυρίως οι φωτογραφίες του Δημήτρη Μιχαλάκη, που απαθανατίζουν τις πρωτοφανείς οργουελικές όψεις της έρημης Αθήνας. Τα κείμενά μας, σκέφτομαι, έχουν κάποια ιστορική αξία· έχουν γραφτεί αγνοώντας πλήρως τη συνέχεια. Και μπόλικη αθωότητα, απόρροια της άγνοιας. Τα επόμενα τεύχη της πιο αλλόκοτης άνοιξης της ζωής μας θα συνεχίσουν να παράγονται από τους οικιακούς μας υπολογιστές. Δεν θα ξεχάσω το κέφι, τη δημιουργικότητα και την ομοψυχία εκείνων των ημερών. Ταυτόχρονα θέλω να τα ξεχάσω όλα. Σαν να μην έγιναν ποτέ. – Δ. ΡΗΓ.
No 927 07.03.2021
Εκείνη την ημέρα είχαμε ραντεβού με ένα κομμάτι της ελληνικής δημοκρατίας. Η φωτογράφιση της πρώτης γυναίκας προέδρου της μικρής, θαυμαστής μας χώρας θα κοσμούσε το εξώφυλλο ενός τεύχους αφιερωμένου στις γυναίκες και η μεγάλη συνέντευξη που μας παραχώρησε θα έριχνε φως στην προσωπικότητα της 13ης Προέδρου της χώρας από το 1924. Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου μάς φιλοξένησε με ιδιαίτερα θετική διάθεση και υπομονή. «Η δημοκρατία είναι μια συνεχής διεκδίκηση», μας είπε τότε η Πρώτη Πολίτης. Έναν χρόνο αργότερα, τα λόγια της είναι το ίδιο επίκαιρα. Όπως και των δεκάδων άλλων γυναικών εκείνου του τεύχους, επώνυμων και μη, που όλες μαζί έδωσαν μια όψη της γυναικείας εμπειρίας στην Ελλάδα της δεκαετίας του ’20. – ΕΛΙΣ ΚΙΣ
No 931 04.04.2021
Θα μπορούσε να είναι μια περισσότερο θεσμική και μάλλον «αντιπεριοδική» έκδοση. Το «Κ» θέλησε να αφιερώσει ένα από τα πιο πολυσέλιδα τεύχη της ιστορίας του
στη θερμή σχέση Ελλάδας και Γαλλίας με αφορμή τους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Μέσα σε λίγες, μόλις, εβδομάδες, αυτό που έμοιαζε σχεδόν ακατόρθωτο στην αρχή έγινε πραγματικότητα με την πολύτιμη, αποφασιστικής σημασίας συνεργασία με τους ανθρώπους της γαλλικής πρεσβείας στην Ελλάδα. Από το μηδέν φτιάχτηκε ένα τεύχος που θεωρούμε ότι τίμησε τους ελληνογαλλικούς δεσμούς με τον πιο ζωηρό και τον λιγότερο προφανή τρόπο· ένα τεύχος για το οποίο είμαστε πραγματικά περήφανοι. – Δ. ΡΗΓ.
No 936 09.05.2021
Το ζητούμενο από τον διευθυντή της Καθημερινής Αλέξη Παπαχελά ήταν το «Κ» όχι απλώς να φρεσκαριστεί αλλά να αλλάξει θεαματικά σε εμφάνιση και θεματολογία, να διαμορφώσει μια νέα ταυτότητα και να διεκδικήσει ένα νέο κοινό. Ως παθιασμένος συλλέκτης εντύπων και γραμματοσειρών, ο art director Δημήτρης Μητρόπουλος επιδόθηκε σε έναν μαραθώνιο… ξεφυλλίσματος και δοκιμών, μέχρι να καταλήξουμε στο μεγαλύτερο σχήμα, στη νέα αρχιτεκτονική εξωφύλλου και σελίδων και στη χρήση των ευανάγνωστων γραμματοσειρών Favorit Pro, Farnham και Scotch Modern. To νέο «Κ» παραδόθηκε στην κρίση του κοινού πάνω που χαλάρωναν τα πανδημικά μέτρα –εξ ου και το συμβολικό εξώφυλλο της διεθνούς Βρετανο-Κύπριας illustrator Εleni Kalorkoti–, ευτυχώς άρεσε, και έκτοτε… εκμεταλλεύεται κάθε εβδομάδα τη δημιουργική ελευθερία που του έχει δοθεί, για να σας εκπλήσσει. – Γ. ΤΣ.
No 971 09.01.2022
Η ιδέα έπεσε στο τέλος του φθινοπώρου, οπότε ήταν ήδη κάπως αργά. Ωστόσο, το επιχειρήσαμε: ένα τεύχος αποκλειστικά δημιουργικό, χωρίς ίχνος δημοσιογραφικής ύλης. Μόνο εικαστικοί, φωτογράφοι, κομίστες, πεζογράφοι, ποιητές, ένα μείγμα ετερόκλητης δημιουργίας που ήταν… τι; Δεν ξέραμε, αυτή είναι η αλήθεια. Ελπίζαμε να αποτυπώσουμε πώς εκφράζεται καλλιτεχνικά μια νέα γενιά ανθρώπων στη σημερινή Ελλάδα. Δεν ψάχναμε κάποιο συμπέρασμα, θέλαμε μάλλον μια αίσθηση. Αν δεν υπήρχε το τρέχον τεύχος (#1.000), θα έλεγα ότι ήταν εκείνο που είχα την περισσότερη περιέργεια να δω τυπωμένο την Κυριακή. Μας άρεσε, τελικά. Γι’ αυτό και θα επαναλάβουμε κάτι αντίστοιχο, σε λίγες μόνο εβδομάδες. – Α. Δ.
ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΜΑΪΟΣ 2022
Ταυτόσημο πια με τον ιστορικό τίτλο της Καθημερινής, το «Κ» εξερευνά και νέα πεδία ενδιαφέροντος, πειραματίζεται με ειδικές εκδόσεις, εμβαθύνει σε θεματικές κατηγορίες που αφουγκράζονται τα μηνύματα των καιρών. Η πιο πρόσφατη από αυτές, με τίτλο «Κ Γυναίκες», συνδυάζει τη δημοσιογραφική έρευνα, τις απόψεις ειδικών και τις προσωπικές αφηγήσεις με την εικαστική προσέγγιση στην εικονογράφηση, για να καταγράψει ό,τι απασχολεί τη σύγχρονη γυναίκα στην Ελλάδα του 2021, από τις ευκαιρίες στην εκπαίδευση και στην απασχόληση μέχρι τα ζητήματα ισότητας, μητρότητας, έμφυλης βίας και σωματικής και ψυχικής υγείας. – Γ. ΤΣ.