Δεν μπορώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που κάθισα και παρακολούθησα μία ολόκληρη σεζόν σειράς χωρίς κυριολεκτικά να κάνω διάλειμμα για οτιδήποτε άλλο (δουλειά, παιδί, γυναίκα). Ναι, το Mo, που εμπνέεται από τη ζωή του ταλαντούχου stand up κωμικού πρωταγωνιστή του, του Μοχάμεντ (οι φίλοι με λένε «Μο») Αμέρ, είναι τόσο καλό. Ένα βουτηγμένο στον ρεαλισμό Ted Lasso, που μας δείχνει για πρώτη φορά πώς είναι να είσαι Παλαιστίνιος μετανάστης στην Αμερική. Βέβαια, η πιο αναμενόμενη σύγκριση που μπορεί να κάνει κάποιος είναι αυτή με το βραβευμένο Ramy, από τη στιγμή που ο δημιουργός του (Ράμι Γιούσεφ) είναι συνδημιουργός εδώ και ο ίδιος ο Μοχάμεντ Αμέρ παίζει και στα δύο. Πρόκειται για τη –σχεδόν πραγματική– ιστορία ενός Παλαιστίνιου που, λόγω του πρώτου πολέμου του Ιράκ, βρίσκεται μετανάστης στο Τέξας. Εκεί, από μαθητής –με στολή και παπιγιόν– σε ιδιωτικό βρετανικό σχολείο στο Κουβέιτ, καταλήγει να προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στα γκέτο του Χιούστον (η πρώτη φορά που γυρίζεται μεγάλη σειρά με φόντο την πόλη), με τους περισσότερους να τον μπερδεύουν με Μεξικανό.
Πάνω από δύο δεκαετίες μετά, ο ίδιος και η οικογένειά του (η μητέρα του και ο αδερφός του, που βρίσκεται οριακά στο φάσμα του αυτισμού) δεν έχουν καταφέρει να πάρουν ακόμη την πολυπόθητη υπηκοότητα. Ο Μο αναγκάζεται να δουλέψει παράνομα –και με τον μόνιμο φόβο του Αλλοδαπών– ως υπάλληλος σε μαγαζί με κινητά και DJ σε στριπτιζάδικο, αλλά και να πουλάει σνίκερ-«μαϊμού», ρολόγια και γυαλιά ηλίου από το πορτ μπαγκάζ του σαραβαλιασμένου αυτοκινήτου του.
Αυτό που ζει ο Μο είναι φυσικά ένα δράμα, αλλά η σειρά σε κάνει να γελάς σε στιγμές και με σκηνές που ποτέ δεν περίμενες. Επίσης, προκαλούν συγκίνηση τα σημεία που «μυρίζουν» Μεσόγειο, όπως η λατρεία που τρέφει ο πρωταγωνιστής για το ελαιόλαδο (κουβαλάει πάντα ένα μπουκάλι μαζί του) ή η ευτυχία που νιώθει όταν ανακαλύπτει για πρώτη φορά έναν ελαιώνα λίγο έξω από την πόλη. Στο τέλος θα σκέφτεσαι δύο πράγματα: ότι ο εκπληκτικά συμπαθής Αμέρ σύντομα θα γίνει μόνιμη φιγούρα σε mainstream κωμωδίες και ότι το Mo, όπως εύστοχα έχει ήδη σχολιαστεί, είναι ακριβώς εκείνο το είδος σειράς (πνευματώδης, συγκινητική, γειωμένη) στην οποία θα πρέπει το Netflix να συνεχίσει να επενδύει για να δημιουργεί.
ΙΝFO
Δημιουργοί: Ράμι Γιούσεφ, Μοχάμεντ Αμέρ.
Βαθμολογία στο Rotten Tomatoes: 100%.
Η σειρά στριμάρεται από το Netflix.