Το σπίτι μου είναι Ένα κανονικό, πολύ φωτεινό διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας.
Το σημείο όπου χαλαρώνω Μπροστά στο πιάνο.
Το αγαπημένο μου δωμάτιο Η τραπεζαρία όπου συμβαίνουν σχεδόν όλα: δουλεύουμε, τρώμε, διασκεδάζουμε, απλώς βρισκόμαστε.
Από το σπίτι μου δεν λείπει ποτέ Μουσική και βότανα.
Στιλ στον χώρο μου δίνει Το φως και τα πολλά φωτιστικά.
Αγαπημένο αντικείμενο Το φιστικί Arnold Circus stool, που σχεδιάστηκε από τον Μαρτίνο Γκάμπερ για να υποστηρίξει το ομώνυμο και αγαπημένο μου πάρκο στο Σόρντιτς στις αρχές των ’00s, όταν ξεκινούσε το gentrification του Ανατολικού Λονδίνου. Σήμερα τα πράγματα στο Λονδίνο είναι πολύ διαφορετικά, αλλά αυτό συνεχίζει να είναι το πιο εύχρηστο έπιπλο, τουλάχιστον στο σπίτι μου.
Βίντατζ ή μοντέρνο Θα έλεγα βίντατζ κυρίως για τον τρόπο που φτιάχνονται τα πράγματα. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις μοντέρνου που δίνουν αξία στο craftsmanship.
Το έπιπλο που με χαρακτηρίζει Ένα two-seater lovechair.
Για να χαλαρώσω Ακούω ή παίζω μουσική.
Δδιασκεδάζω στο σπίτι Με φίλους μαγειρεύοντας και χορεύοντας.
Τις Κυριακές Πιάνο και μελέτη – που τρελαίνει μάλλον τη γειτονιά.
Στο σαλόνι, το stool του Μαρτίνο Γκάμπερ και βιβλιοθήκη με κάποια έργα και βινύλια. Η αφίσα είναι από Φεστιβάλ Επιδαύρου της δεκαετίας του ’60. (Φωτογραφία: Αλίνα Λέφα)
Διακόσμηση είναι Ένα απόσπασμα του Οδυσσέα Ελύτη από τον Μικρό Ναυτίλο που αρμόζει σχεδόν στα πάντα: «Η αρμονική σχέση ανάμεσα στις πράξεις (σχήματα) και στα αισθήματα (χρώματα). Η ζωή μας κόβεται, και οφείλει να κόβεται, στα μέτρα που έκοψε τα χρωματιστά χαρτιά του ο Matisse».
Έργο τέχνης Το Sell Knowledge, Buy Confusion του Ηλία Καφούρου, που μου έκανε δώρο η Νίκη, η αδερφή και συνεταίρος μου.
Συλλογή Αυτόν τον καιρό η συλλογή μουσικών κομματιών στο άλμπουμ Feelings, του Ντέιβιντ Μπερν.
Στο coffee table ένα βιβλίο για την επιρροή της μουσικής στο έργο του Basquiat και κεραμικά της Βανέσας Αναστασοπούλου. (Φωτογραφία: Αλίνα Λέφα)
Έμπνευση Τα πάντα, από τη φύση μέχρι το πώς λειτουργεί η κοινωνία, και σίγουρα οι κοντινοί μου άνθρωποι.
Βιβλίο Διαβάζω τώρα και είναι εκπληκτικό το A Natural History of the Senses, το οποίο αφορά πολύ τη δουλειά μας με την on.entropy, δηλαδή πώς μέσα από τον σχεδιασμό μας και τις αισθήσεις μετασχηματίζουμε την ύλη και την αντίληψη του αποδέκτη αντίστοιχα. Έχουμε ασχοληθεί με την όραση, την αφή, τη γεύση και τώρα περνάμε στις επόμενες αισθήσεις.
Στην είσοδο του σπιτιού, στον τοίχο ταπετσαρία Cole & Son, φωτιστικό On Entropy και ασημένια κανάτα σχέδιο του σχεδιαστή Λίνο Σαμπατίνι. (Φωτογραφία: Αλίνα Λέφα)
Ταινία Η Ψυχή και το σώμα της Ίλντικο Ενιέντι.
Μόδα Βίβιαν Γουέστγουντ.
Καλλιτέχνης Παρακολούθησα πρόσφατα ζωντανά ομιλία του Γουίλιαμ Κέντριτζ και κατάλαβα γιατί θαυμάζω τόσο το έργο του.
Έλληνας δημιουργός Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου.
Ashion item Ένα ζευγάρι παπούτσια.
Φοράω πάντα Concealer.
Υλικό Μάρμαρο.
Αξεσουάρ Σεσουάρ!
Αγαπημένος προορισμός Κυκλάδες.
Εστιατόριο Τα Άργουρα στην Καλλιθέα.
Ξενοδοχείο Το Euphoria, κυρίως για το spa του, σχεδιασμένο από τους Deca architects.
Γειτονιά Γύρω από το πάρκο Kιτσίκη στον Λυκαβηττό.
Φωτιστικό του Μιχαήλ Αναστασιάδη. (Φωτογραφία: Αλίνα Λέφα)
Στα άμεσα σχέδιά μου Να ξεκουραστώ και να ξεκινήσω με καθαρό κεφάλι με τη Νίκη την υλοποίηση του A Future for the Past, ένα πρότζεκτ της on.entropy, που αφορά το craftsmanship και τη μαρμαροτεχνία διεθνώς.
Το όπλο μου είναι H παρατηρητικότητά μου.
Ανεκπλήρωτο όνειρο Nα ζήσω για λίγο καιρό στην Ιαπωνία.
