«Γεννήθηκα πολύ τυχερή, από πολλές απόψεις. Από παντού άκουγα πως η Ιωάννα είναι όμορφη, είναι φοβερή αθλήτρια, τρυφερή με τα μικρότερα αδέρφια της, πολύ καλή μαθήτρια στο σχολείο», λέει από το Zoom μια νέα κοπέλα, με μακριά μπουκλωτά ξανθά μαλλιά, καθαρό πρόσωπο και φωνή γεμάτη σιγουριά. Μπορεί για κάποιους να ακούγεται σαν πολυτέλεια, αλλά υπάρχει ένα βάρος που συνοδεύει έναν άνθρωπο ο οποίος τυχαίνει να είναι, από νεαρή ηλικία, όμορφος, έξυπνος και αγαπητός.
Όταν ο πήχης ανεβαίνει τόσο νωρίς και σε όλα τα επίπεδα της ζωής σου – σχολείο, σπορ, οικογένεια, φιλίες – είναι αρκετά σύνηθες να εμφανιστεί κάποιου είδους διαταραχή, πολύ συχνά διατροφική. Ο λόγος; Παλεύεις μια ζωή να προσεγγίσεις το τέλειο.
Η Ιωάννα Κυπρίου, 26 ετών, είναι μια τέτοια περίπτωση. Έχοντας αυτήν την πολύ ελεγχόμενη εικόνα του εαυτού της, βρέθηκε στα 12-13 της χρόνια να έχει πάρει 2 κιλά, και αμέσως ζήτησε από τη μητέρα της να την πάει σε διατροφολόγο. «Γεννιέσαι με την ταμπέλα της όμορφης, το οποίο ναι μεν έχει πολλά θετικά, αλλά κουβαλάει ένα βάρος. Είχα πείσει τον εαυτό μου ότι μπορώ να λύσω τα πάντα μόνη μου, και όταν πήρα εκείνα τα 2-3 κιλά, έχασα τον έλεγχο».
Ενώ αρχίζει να διαβάζει για τη διατροφή, μια καλή της φίλη της, όταν οι δυο τους είναι 15 ετών, ζητάει να χάσει μερικά κιλά, και η Ιωάννα της προτείνει να τρώει ό,τι τρώει η και η ίδια. Σημαντική σημείωση: εκείνη την εποχή είχε φυσιολογικό βάρος για την ηλικία της. Μετά από μερικούς μήνες, η μητέρα της φίλης την παίρνει έντρομη λέγοντας πως το κοριτσάκι δεν τρώει τίποτα, χωρίς όμως η Ιωάννα να την έχει παροτρύνει προς αυτήν την κατεύθυνση. «Αποφάσισα να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου. Πήγαινα κάθε σαββατοκύριακο στο σπίτι της, και την έβλεπα που έτρωγε μισό μαρούλι. Σιγά-σιγά, εκείνη άρχισε να τρώει, αλλά εγώ στη συνέχεια απέκτησα ανορεξία», θυμάται.
Τι χαρακτηριστικά είχε η δική της διατροφική διαταραχή; Μπορεί η Ιωάννα σήμερα να είναι health coach (προπονήτρια υγείας και ευεξίας), να έχει κάνει σπουδές στην επιστήμη της υγείας, να έχει δίπλωμα ψυχολογίας από το πανεπιστήμιο Universita Cattolica del Sacro Cuore στο Μιλάνο, αλλά για να φτάσει εκεί που βρίσκεται, διένυσε το δικό της Γολγοθά. «Έχω περάσει με αυτήν τη σειρά: ανορεξία, βουλιμία, ορθορεξία (υπερβολική προσκόλληση στην υγιεινή διατροφή) καθώς και διαταραχή συναισθηματικής υπερφαγίας (ή binge eating disorder)», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Όπως λέει η ίδια έφτασε να είναι πετσί και κόκκαλο. Κανείς όμως δεν της έλεγε να προσέξει. «Όλοι σου λένε πόσο έχεις ομορφύνει που έχεις αδυνατίσει» θυμάται. «Σε “ανεβάζει” πάρα πολύ. Δε θέλεις να φας. Είμαι 1,70 μ. στο ύψος και είχα φτάσει 45 κιλά». Βέβαια, τώρα που η ίδια γνωρίζει τι πέρασε, εξηγεί πως το σώμα μπαίνει σε κατάσταση κινδύνου όταν δεν τρως αρκετά: «Εσύ μπορεί να μη νιώθεις ότι πεινάς, όμως όταν το σώμα σου δεν προσλαμβάνει αρκετή τροφή θα θελήσει να σε κρατήσει στη ζωή. Θα φροντίσει πρώτα τα ζωτικά σου όργανα, και ύστερα το μυαλό σου. Δε θα μπορείς να σκέφτεσαι γρήγορα, έξυπνα ή καθαρά».
Στο πανεπιστήμιο όπου σπούδαζε στην Ιταλία, λόγω του ότι ήταν λιποβαρής, σταμάτησε να έχει περίοδο. Στη συνέχεια, αναγκάστηκε να κάνει σειρά επεμβάσεων λόγω της καταπόνησης του σώματός της από τη γυμναστική. Άρχισε να είναι καταθλιπτική, να βλέπει ψυχολόγο, όμως η ειδικός σταμάτησε να τη βλέπει κρίνοντας ότι χρειαζόταν ιατρική παρακολούθηση. Πέρασε από αρκετές διατροφικές περιπέτειες, αφού μέσα σε λίγο καιρό βρέθηκε να έχει πάρει 20 κιλά. Πώς ακριβώς κατάφερε να ξεπεράσει τα εμπόδια; Όλη η φιλοσοφία της επικεντρώνεται σε μία φράση: «Δεν πρέπει να φτιάξεις την εικόνα σου για να φτιάξεις την ψυχολογία σου. Πρέπει να φτιάξεις την ψυχολογία σου για να φτιάξεις την εικόνα σου».
Για την εικόνα συζητάμε, όταν της αναφέρω και ότι η γενιά της, καθώς και η επόμενη, έχει δημιουργήσει μια πολύ αποσπασματική εικόνα του σώματος της, μέσα από τα σόσιαλ μίντια. «Βλέπεις άπειρους ανθρώπους σε άψογη σωματική κατάσταση, με φανταστικά πρόσωπα και τέλειο ντύσιμο. Στην πραγματική ζωή δε θα συνέβαινε ποτέ αυτό. Επίσης, θα δεις μόνο την καλή πλευρά· όταν, για παράδειγμα, κάποιος ταξιδεύει ή όταν περνά καλά με τους φίλους του. Δεν θα δεις κανέναν ποτέ να κλαίει στα σόσιαλ μίντια», λέει.
Σήμερα, βοηθάει τους πελάτες της να δημιουργήσουν καλές διατροφικές συνήθειες, χρησιμοποιώντας όμως μια πολύ πιο ολιστική προσέγγιση από την παλιά μέθοδο πρόσληψης περιορισμένων θερμίδων. Βοηθά, δηλαδή, τους άλλους και έτσι βοηθά και τον εαυτό της. Τη ρωτάω αν θεωρεί ότι είναι πλέον ασφαλής, ή αν θα μπορούσε, σε μια δύσκολη στιγμή, να κατρακυλήσει πάλι. «Είμαι σίγουρη ότι δε θα πάθω ξανά διατροφική διαταραχή. Υπάρχουν στιγμές, για παράδειγμα, που αν είναι να ταξιδέψω, μου σκάει η σκέψη να παραλείψω ένα γεύμα, όπως θα έκανα παλιότερα, αλλά βάζω τα γέλια. Δεν είμαι πλέον αυτός ο άνθρωπος».