Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Πληθυσμός: σκάρτα δέκα εκατομμύρια. Φορολογία: μηδέν. Αριθμός εκατομμυριούχων: περίπου σαρανταδύομισι χιλιάδες, το υψηλότερο ποσοστό στη Μέση Ανατολή – πιο πάνω κι από το Ισραήλ που έρχεται, χρόνια τώρα, σταθερά δεύτερο. Κατά κεφαλήν εισόδημα: ελάχιστα πιο κάτω από την Ελβετία. Και με 18% αύξηση στη μετεγκατάσταση δισεκατομμυριούχων από όλο τον κόσμο, μέσα στο 2022. Σίγουρα ένας ελκυστικός τόπος να ζεις. Εκτός αν είσαι γάτα.
Οι Αιγύπτιοι λάτρευαν τις γάτες, ως θεότητες. Οι Τούρκοι εξακολουθούν να θεωρούν τα αδέσποτα γατιά αναπόσπαστο τμήμα της αστικής τους κουλτούρας (τουλάχιστον στην Κωνσταντινούπολη, όπου βρέθηκα πρόσφατα) και να τις φροντίζουν με συνέπεια και τρυφερότητα. Για τους πολίτες των ΗΑΕ, τα πράγματα φαίνεται να είναι κάπως διαφορετικά. Πρόσφατα, διασώστες εντόπισαν 150 γάτες (σύμφωνα με άλλες πηγές, ίσως και 200) και δύο σκυλιά, στην έρημο, απέναντι από το κρατικό καταφύγιο ζώων, στην πρωτεύουσα Άμπου Ντάμπι. Οι πενήντα από αυτές ήταν ήδη νεκρές. Οι υπόλοιπες περιφέρονταν σκελετωμένες, κάτω από τον ανελέητο ήλιο της ερήμου, στους 45 βαθμούς Κελσίου.
Πολύ γρήγορα, την είδηση τσίμπησαν τα social media. Ακολούθησε διεθνής κατακραυγή. Μέσα σε λιγότερο από 48 ώρες, η PETA είχε επικηρύξει τους δράστες για το ποσό των 5.000 δολαρίων, ενώ η κυβέρνηση του Μοχάμεντ Μπιν Ρασίντ αλ Μακτούμ, αντιπροέδρου, πρωθυπουργού και υπουργού άμυνας της χώρας, δεσμεύτηκε δημόσια να ερευνήσει το περιστατικό, ενώ ταυτόχρονα απηύθυνε έκκληση προς τους πολίτες να προσφέρουν πληροφορίες ώστε να βρεθούν οι υπεύθυνοι (και όντως, σχετική προανακριτική διαδικασία βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Συγκοινωνιών).
Δεν θα πρέπει να είναι πολύ δύσκολο. Τα περισσότερα ζώα είναι μαρκαρισμένα με μικροτσίπ, και οι εθελοντές που τα περιθάλπουν έχουν ήδη ξεκινήσει τη διαδικασία ταυτοποίησης και εντοπισμού των ιδιοκτητών τους. Ή μάλλον των πρώην ιδιοκτητών τους που –απ’ ό,τι φαίνεται– παρέδωσαν τα ζώα τους σε κάποιο καταφύγιο το οποίο με τη σειρά του αποφάσισε ότι –πώς να το πούμε κομψά– οι γάτες θα εκτιμούσαν περισσότερο την ελευθερία τους. Στην έρημο.
Αναρωτιέστε γιατί το περιστατικό πήρε τόσο γρήγορα διαστάσεις μείζονος είδησης, με εκτενείς αναφορές από το CNN, το SKY News,και όλες τις μεγάλες εφημερίδες σε Αμερική και Ευρώπη; Είναι μάλλον απλό. Επειδή, παρά τις διαρκείς υπενθυμίσεις περί του αντιθέτου, το απλό μυαλό μας επιμένει να πιστεύει ότι το χρήμα και η φιλοζωία είναι, κατά κάποιον τρόπο, ευθέως ανάλογα. Ότι αρκεί να είναι κανείς ευκατάστατος ή να ζει σε μια χώρα που ευημερεί, για να σέβεται τα δικαιώματα των ζώων. Ότι μια χώρα χρειάζεται μόνο κονδύλια· και όλα τα υπόλοιπα ρυθμίζονται αυτόματα. Ευτυχώς, υπάρχει το Ντουμπάι. Και άλλες, προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες, που λύνουν όλα τα φιλοζωικά τους προβλήματα με τον μπόγια – ας μη στιγματιστεί η στήλη με αντιαραβικά αισθήματα. Η φιλοζωία είναι καθρέφτης πολιτισμού· όχι μπάτζετ. Κι αν δεν σας αρκεί η παραπάνω είδηση, απλώς δείτε πόσο φροντίζουν τα ζώα τους οι άστεγοι Αθηναίοι. Είναι ένα μάθημα, εξίσου αποκαλυπτικό, όσο και οι «γάτες της ερήμου».
