Θυμάμαι πολύ καλά μια εποχή στο Λύκειο όταν, κάποια Σάββατα πρωί, η φίλη μου Άννα-Μαρία έπαιρνε το μετρό από τη Μεσογείων και κατέβαινε στον «Ευαγγελισμό» με το σκυλάκι της, την Μπριζίτ, κρυμμένη μέσα στην τσάντα, για να την πάει να καλλωπιστεί στο κομμωτήριο σκύλων κοντά στο Καλλιμάρμαρο.
Η Μπριζίτ, ένα καθαρόαιμο, λευκό χαβανέζ το πολύ δυόμισι κιλά, με μακρύ τρίχωμα και πριγκιπικό παρουσιαστικό, έπρεπε οπωσδήποτε να κουρευτεί σωστά, προκειμένου να μην κάνει κόμπους. Όχι πως και τα λιγότερο σικ σκυλιά δεν επωφελούνταν από μια καλή περιποίηση: ο Μπούμπης, ο δικός μας γκρίζος γκριφονάκος, ένα σκυλάκι ομολογουμένως κομμάτι κατατονικό σε συμπεριφορά και καθόλου εντυπωσιακό σε εμφάνιση, μόλις έβγαινε από το κομμωτήριο με το καινούργιο του λουκ γινόταν άλλος σκύλος και περπατούσε στον δρόμο καμαρωτός καμαρωτός, με το κεφάλι ψηλά.
Παλιότερα, όμως, τα καταστήματα όπου μπορούσες να απευθυνθείς για να περιποιηθείς τον σκύλο σου -είτε αυτό αφορούσε κόψιμο νυχιών που είναι απαραίτητο είτε χτένισμα είτε λούσιμο- ήταν μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, και γι’ αυτό η έρμη η Μπριζίτ στριμωχνόταν κάθε έναν-δύο μήνες στο μετρό και δεν έβγαζε και μιλιά. Τώρα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Μόνο στη δική μου γειτονιά, στο Παγκράτι, σε ακτίνα δύο-τριών τετραγώνων έχουμε τρία κομμωτήρια σκύλων (ένα από αυτά περιποιείται και γάτες). Καινούργια κουρεία σκύλων ξεπηδούν από παντού και άνθρωποι που προηγουμένως απασχολούνταν σε κάτι άλλο μεταπηδούν στον καλλωπισμό σκύλων σωρηδόν.
και να ακολουθήσει το όνειρό του. Έτσι, άνοιξε το δικό του κομμωτήριο ζώων.
Μία από αυτούς, η Ε., 26 ετών, η οποία μόλις παραιτήθηκε από μια εταιρεία τεχνολογίας όπου δούλευε, προκειμένου να εκπαιδευτεί στο dog grooming και να ανοίξει δική της επιχείρηση, μας εξηγεί ότι, παρά τις θυσίες που έκανε για να σπουδάσει και να μετεκπαιδευτεί, ένιωθε εγκλωβισμένη: «Έτσι κι αλλιώς, σοβαρά χρήματα για να κάνω απόσβεση των εξόδων για τις σπουδές μου δεν έβγαζα. Αποφάσισα λοιπόν να ασχοληθώ με κάτι που μου αρέσει, τα ζώα, και να κάνω κάτι δικό μου με μικρό κεφάλαιο. Το να ανοίξεις ένα μαγαζί για καλλωπισμό ζώων είναι από τις πιο φθηνές επενδύσεις που μπορείς να κάνεις», λέει, προσθέτοντας ότι το κόστος για τον εξοπλισμό ενός καταστήματος καλλωπισμού μπορεί να είναι και λιγότερο από 5.000-6.000 ευρώ.
Στα θρανία με ψαλίδια
«Οι μαθητές μας είναι από 18 έως 55 ετών», μας εξηγεί ο Κώστας, ο οποίος διδάσκει τα μυστικά του καλλωπισμού σκύλων στο Pet Groomers στο Παγκράτι – κάποιοι έρχονται και από επαρχία. Ορισμένοι σκέφτονται ότι θα μπορούσαν να βρουν part-time εργασία ως groomers, ενώ άλλοι φιλοδοξούν να ανοίξουν δική τους επιχείρηση. Η διαδικασία για να πάρει κάποιος το δίπλωμα του pet groomer διαρκεί λίγους μήνες, μπορεί να κοστίσει από 800 έως και 3.000 ευρώ, ενώ σχολή μπορεί να ανοίξει οποιοσδήποτε διαθέτει εμπειρικές γνώσεις. Τα μαθήματα χωρίζονται σε πρακτικά και θεωρητικά και περιλαμβάνουν τις ειδικές ανάγκες κάθε ράτσας, τρόπους συμπεριφοράς απέναντι στα ζώα, κώδικες επικοινωνίας με τους ιδιοκτήτες, μέτρα ασφαλείας κ.ά. Το αξιοπερίεργο είναι ότι δεν έχουν όλοι από πριν καλή σχέση με τα σκυλιά: «Κάποιοι τα φοβούνται όταν έρχονται, αλλά αυτό αντιμετωπίζεται με τη γνώση. Για να μη φοβάσαι, πρέπει να ξέρεις πώς να προσεγγίσεις ένα ζώο», λέει ο Κώστας.
«Το να ανοίξεις ένα μαγαζί για καλλωπισμό ζώων είναι από τις πιο φθηνές επενδύσεις που μπορείς να κάνεις».
Ο ίδιος ασχολείται από 15 ετών με το κούρεμα ζώων, αλλά και ανθρώπων: «Η μητέρα μου ήταν κομμώτρια, έπαιρνα τα μηχανήματά της και κούρευα τα σκυλάκια. Μου άρεσε πολύ, αλλά δεν υπήρχε τρόπος να το κάνω επαγγελματικά, δεν ήταν τότε διαδεδομένο, οπότε σπούδασα κομμωτής και προσπάθησα να συνδυάσω και τα δύο, κουρεύοντας σκυλάκια στο κομμωτήριο της μητέρας μου. Δεν πήγε καλά αυτό, αρκετοί πελάτες δεν ένιωθαν άνετα, οπότε ξεκίνησα να πηγαίνω σε σπίτια και να τα κουρεύω εκεί».
Από τραπεζάκια κουζίνας και σαλονιού σε κατ’ οίκον επισκέψεις ξεκίνησε και ο Γιώργος, ιδιοκτήτης του Doghood σε Χαλάνδρι και Νέα Ιωνία. Παρά το γεγονός ότι είχε εκπαιδευτεί στην Αγγλία και διέθετε πιστοποίηση, η πελατεία δεν ήταν αρκετή για να ανοίξει μαγαζί.
«Τότε δεν υπήρχε τόση ζήτηση όσο σήμερα. Πλέον, τα περισσότερα σκυλιά είναι μέσα στο σπίτι, ενώ παλαιότερα πολλοί τα είχαν στους κήπους. Η ανάγκη να είναι το σκυλί φροντισμένο, καθαρό, με περιποιημένη τρίχα, είναι πιο έντονη. Υπάρχουν πελάτες που έρχονται ανά 20 μέρες για να κάνουν μπάνιο τα σκυλιά τους». Ο ίδιος έχει ιδρύσει μια ακαδημία για dog groomers, όπου μεταδίδει όσα έμαθε στο εξωτερικό. Όπως λέει, δεν τον τρομάζει η έκρηξη του επαγγέλματος, αφού ο αριθμός των κατοικίδιων ζώων έχει αυξηθεί και παράλληλα οι ιδιοκτήτες τους φαίνονται περισσότερο διατεθειμένοι να ασχοληθούν με τις ανάγκες των ζώων αυτών.
Πράγματι, σύμφωνα με έρευνα της διαΝΕΟσις, το 43% των Ελλήνων δήλωναν το 2022 πως έχουν κάποιο κατοικίδιο ζώο – εκ των οποίων το 66,1% έχουν σκύλο. «Στην καραντίνα αυξήθηκε πολύ η δουλειά», λέει ο Γιώργος. «Όχι μόνο υιοθετούσαν καινούργια σκυλάκια, αλλά κυρίως, επειδή οι άνθρωποι έμεναν στο σπίτι και ζούσαν με το σκυλί τους περισσότερο, τους μύριζε και ήθελαν να το φροντίσουν. Επίσης, οι περισσότεροι που φέρνουν τα σκυλάκια τους είναι νεότεροι και έχουν μεγαλύτερη συναίσθηση της υποχρέωσης απέναντι σε ένα ζωάκι. Πολλά ζευγάρια τα έχουν σαν παιδιά τους».
«Μπορεί να με εμπιστευτεί»
«Όσοι φέρνουν τα ζωάκια τους για καλλωπισμό είναι συνήθως άνθρωποι που τα αγαπούν, τα νταντεύουν, τα κανακεύουν», λέει ο Νίκος, που τα τελευταία έξι χρόνια έχει το CAT + DOG Pet Grooming στον Πειραιά, ενώ προηγουμένως διατηρούσε για πολλά χρόνια κατάστημα ρούχων στην ίδια περιοχή. «Έπειτα από 30 χρόνια αποφάσισα ότι ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσω κάτι που πραγματικά μου αρέσει. Δειλά δειλά πήγα σε μια σχολή, κάθισα ξανά στα θρανία, γύρισα σελίδα. Είμαι πολύ ευχαριστημένος, η δουλειά μου με ξεκουράζει, μου δίνει δύναμη. Σαν ψυχανάλυση. Με γεμίζει το ότι είμαι μόνος μου, εγώ και το ζωάκι, ότι μπορούμε να επικοινωνήσουμε, μπορεί να με εμπιστευτεί. Όπως αναπτύσσεις σχέσεις με έναν άνθρωπο, έτσι αναπτύσσεις και με ένα σκυλάκι ή γατάκι. Υπάρχει δέσιμο, επικοινωνία, εμπιστοσύνη. Και όταν υπάρχουν αυτά, μπορείς να κάνεις και πιο εύκολα τη δουλειά σου».
«Οι περισσότεροι που φέρνουν τα σκυλάκια τους είναι νεότεροι και έχουν μεγαλύτερη συναίσθηση της υποχρέωσης απέναντι σε ένα ζωάκι. Πολλά ζευγάρια τα έχουν σαν παιδιά τους», λέει ο Γιώργος του Doghood.
Το κόστος για τις υπηρεσίες καλλωπισμού κυμαίνεται ανάλογα με το είδος και το μέγεθος του σκύλου, αλλά και το μαγαζί. Όπως σχολιάζει, όμως, η Ελίνα από το Elli’s pet grooming στο Περιστέρι, «δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη. Όπως οι άνθρωποι έχουν ανάγκη το κομμωτήριο, έτσι και τα σκυλάκια χρειάζονται την ανάλογη φροντίδα. Είναι σίγουρο ότι, εάν ένα σκυλάκι μείνει με κόμπους, θα πάθει δερματολογικό πρόβλημα. Η καθαριότητα είναι σημαντική, όχι μόνο για τα σκυλάκια, αλλά και για τους ιδιοκτήτες που ζουν μαζί τους. Επίσης, εμείς, ως φροντιστές, που κάποια ζωάκια τα βλέπουμε μία φορά τον μήνα, το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να ελέγξουμε για τυχόν ζητήματα. Βλέπουμε πράγματα που ο ιδιοκτήτης δεν θα δει πάντα την ώρα που χαϊδεύει το σκυλάκι του, παρατηρούμε τις αλλαγές, κοιτάζουμε πιο προσεκτικά».
Αν δεν σε αγαπήσει ο σκύλος
Ως προς τις δυσκολίες του επαγγέλματος, «τα περισσότερα προβλήματα τα προκαλούν οι άνθρωποι, όχι τα σκυλάκια», παρατηρεί ο Γιώργος, ενώ ο Νίκος θυμίζει πως είναι ένα δύσκολο επάγγελμα, με πολλή βρώμα, πολλή ορθοστασία και χρειάζεται μεγάλη αντοχή. «Αν κάνεις αυτό το επάγγελμα, πρέπει να το κάνεις επειδή αγαπάς τα ζώα. Αν δεν τα αγαπάς, θα κακοπεράσεις. Σε μια δουλειά γραφείου, σ’ αρέσει δεν σ’ αρέσει, θα καθίσεις σε μια καρέκλα, θα την κάνεις. Εδώ, εάν δεν αγαπήσεις τον σκύλο, δεν θα σε αγαπήσει ούτε αυτός, που σημαίνει ότι θα έχεις πρόβλημα». Ο Νίκος έχει δεχτεί στο παρελθόν επίθεση από φοβικό σκυλάκι και έχει οδηγηθεί στο νοσοκομείο για αντιτετανικό ορό: «Τη μεγαλύτερη απειλή την έχω νιώσει από μικρές ράτσες. Τα μεγαλύτερα συνήθως είναι πιο ήρεμα, ενώ τα μικρά είναι πιο νευρικά, πιο παιδάκια».
Το κομμωτήριο κάθε έναν-δύο μήνες είναι για τα βασικά: κόψιμο νυχιών, λούσιμο, κούρεμα, χτένισμα. Με μια βόλτα στο ίντερνετ, όμως, θα πέσει κανείς πάνω σε ατελείωτες φωτογραφίες με σκυλάκια με πράσινα αυτιά ή πατούσες, σκυλιά κουρεμένα και βαμμένα σαν λιοντάρια ή καμηλοπαρδάλεις, σκυλιά με βαμμένα πάνω τους τα ονόματά τους και άλλες αμφιλεγόμενες ιδέες που κυκλοφορούν στο εξωτερικό (για κάποιον λόγο, τα περισσότερα «θύματα» είναι λευκά κανίς). «Ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα», λέει ο Κώστας, θυμίζοντάς μας ότι υπάρχουν τάσεις και στο dog grooming που προς το παρόν δεν τις έχουμε δει στη χώρα μας. Ευτυχώς, ίσως.