Τι μας μαθαίνει η ποπ για τον έρωτα σήμερα

Τι μας μαθαίνει η ποπ για τον έρωτα σήμερα

Σαράντα χρόνια και κάτι ψιλά από το Modern love του Ντέιβιντ Μπάουι, αναζητούμε τον έρωτα στους στίχους της σύγχρονης μουσικής

1' 37" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Έχει νόημα ο όρος «modern love»; Αλλάζει μέσα στα χρόνια ο τρόπος που ερωτεύονται οι άνθρωποι, ο τρόπος που το βιώνουν και το εκφράζουν; Φυσικά! Το αποδεικνύουν τα τραγούδια: Δεν μπορώ να φανταστώ έναν εικοσάρη σήμερα να αφιερώνει στο κορίτσι του την Αγωνία του Βοσκόπουλου. Ούτε μπορώ να φανταστώ μια ποπ σταρ των ’60s να θέτει τόσο απόλυτα τους κανόνες του φλερτ, όσο η Ντούα Λίπα στο Houdini.

Στο μεταξύ, ο Tζάστιν Τίμπερλεϊκ επέστρεψε με το Selfish. Ένα κομμάτι απολογητικού χαρακτήρα, που φωτογραφίζει τους κτητικούς άντρες: «Αν γίνομαι ζηλιάρης/ δεν το ελέγχω/ θέλω κάθε κομμάτι σου/ υποθέτω ότι είμαι εγωιστής». Γενικότερα, οι στίχοι της ποπ είναι διαφορετικοί μετά το #metoo. Το είπε και ο Χάρι Στάιλς: «Ξέρεις, δεν είναι όπως ήταν». Οι άντρες ψυχαναλύονται στον καθρέφτη. Οι γυναίκες κινούνται κάπου μεταξύ θυμού και κατακτημένης ανεξαρτησίας. Η Μάιλι Σάιρους αγοράζει λουλούδια στον εαυτό της, η Ολίβια Ροντρίγκο θέλει να εκδικηθεί τον πρώην της και η Κάλι Ούστις, στο πρόσφατο χιτάκι της με τίτλο Labios Mordidos, προειδοποιεί: «Το να παίζεις μαζί μου/ έχει πάντα ένα κόστος».

Υπάρχουν επίσης οι Last Dinner Party. Πέντε κοπέλες που δηλώνουν non-biary και μόλις έβγαλαν το πρώτο τους άλμπουμ, θυμίζοντας αρκετά Florence & The Machine. Προσωπικά δεν τρελαίνομαι για τη μουσική τους, ωστόσο τα κομμάτια τους αντανακλούν τη ρευστότητα της έμφυλης ταυτότητας – και από αυτή την άποψη έχουν ενδιαφέρον. Κατά τα άλλα, όπως θα έχετε προσέξει, γύρω μας υπάρχουν αρκετοί νέοι άνθρωποι που δεν «καίγονται» για τον έρωτα. Δεν τον αποζητούν, ούτε τον εξιδανικεύουν. Τους εκπροσωπεί η Μπίλι Άιλις, με φαρδιές πουκαμίσες, μισοβαμμένα μαλλιά και μια δόση παράνοιας.

Τι μας μαθαίνει η ποπ για τον έρωτα σήμερα-1ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ

The Modern Lovers – The Modern Lovers (1976)

Ένας δίσκος που ισορροπεί ανάμεσα στην ειρωνεία και την αφέλεια. Ακριβώς όπως και το όνομα αυτού του γκρουπ, που έστησε μια γέφυρα ανάμεσα στους Velvet Underground και το πανκ. O Tζόναθαν Ρίτσμαν ήταν μόλις δεκαεννέα όταν έγραψε το Hospital. Είναι ένα από τα πιο ερωτευμένα τραγούδια όλων των εποχών. Και παραμένει μοντέρνο. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή