Στην καρδιά της Μελβούρνης, στην Αυστραλία υπάρχει ένας δρόμος που έχει ιστορικά συνδεθεί με τον ελληνισμό. Η οδός Lonsdale είναι το μέρος που μετά τον Β’ ΠΠ οι μετανάστες έχτισαν τα μαγαζιά τους δημιουργώντας ένα δικό τους κέντρο.
Ταβέρνες γέμιζαν τα βράδια με εργαζόμενους όπως ταξιτζήδες και οικοδόμους οι οποίοι έκαναν μια στάση μόλις τελείωναν τη βάρδια τους. Ζαχαροπλαστεία και καφενεία, στέγαζαν τα οικογενειακά γεύματα και τις συζητήσεις των μελών της κοινότητας. Σε μια κεντρική αρτηρία της πόλης που στεγάζει σχεδόν 180.000 Έλληνες, το ελληνικό στοιχείο άνθισε εμπορικά πριν επεκταθεί και μεταφερθεί φυσικά σε γύρω περιοχές, όπως στο Oakleigh και το Richmond.
Εκεί, οι Αυστραλοί αλλά και οι μετανάστες από άλλες χώρες που έσπευσαν να στήσουν μια νέα ζωή στην άκρη του κόσμου, γνώρισαν για πρώτη φορά την κουλτούρα μας, πριν αυτή καθιερωθεί στο γίγνεσθαι της Μελβούρνης και αποτελέσει μόνιμο κομμάτι της πολυπολιτισμικής πολιτείας της Βικτώρια.
Ενα ξεκάθαρα ελληνικό Φεστιβάλ
Εκεί λοιπόν, μπροστά από το εντυπωσιακό, πολυώροφο κτήριο της ελληνικής κοινότητας που κατασκευάστηκε πριν από μια δεκαετία, κάθε χρόνο στήνεται το μεγαλύτερο ελληνικό πανηγύρι του πλανήτη.
Η ιδέα για το φεστιβάλ ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Για δύο μέρες όλο το κέντρο της πόλης αλλάζει. 100.000 επισκέπτες, τρία stages κατά μήκος του δρόμου, παραδοσιακές μουσικές και σύγχρονοι χοροί, δεκάδες πάγκοι με φαγητά και γλυκά, εδέσματα και φιγούρες ντυμένες αρχαιοελληνικές θεότητες μεταμορφώνουν το επιχειρηματικό κέντρο.
Τα highlights; Αφενός ο χορός του Ζορμπά που κρατά μέχρι – κυριολεκτικά τελικής πτώσης – και τον οποίο οι θεατές παρακολουθούν στην κεντρική πίστα μέχρι να μείνει όρθιος ένας χορευτής που άντεξε περισσότερο απ’ όλους. Αφετέρου η μεγάλη συναυλία, ενός Έλληνα καλλιτέχνη που έρχεται στην Αυστραλία για να κάνει όλο το πλήθος να ζητωκραυγάσει ενθουσιασμένο τραγουδώντας ελληνικούς στίχους. Πέρυσι ήταν η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, φέτος θα είναι η Μελίνα Ασλανίδου.
Παράλληλα, όσο νεαροί επισκέπτες παρακολουθούν θέατρο σκιών, δεκάδες σούβλες στήνονται οι μία μετά την άλλη γεμίζοντας με τσίκνα τα γύρω στενά του κέντρου. Η μυρωδιά από το σουβλάκι καλεί όλο τον κόσμο, νεαρούς που θα έρθουν για να δοκιμάσουν τζατζίκι και καλαμαράκια, οικογένειες από την Ασία που θα σπεύσουν να φάνε λουκουμάδες και να παρακολουθήσουν live την παρασκευή Ελληνικού καφέ, καθώς και όσους καταφθάνουν από τα προάστια για να δουλέψουν σε κάποιο από τα γραφεία που στεγάζουν οι πελώριοι ουρανοξύστες της Μελβούρνης και βρίσκουν ευκαιρία για να κάνουν το διάλλειμα τους.
Μαζί φυσικά καταφτάνουν και άνθρωποι από κάθε γωνιά της Αυστραλίας. Πολιτικοί τόσο από τη Βικτώρια όσο και από το Σύδνεϋ και την Αδελαΐδα, μιλούν δημόσια για τη σημασία της ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης. Σωματεία Ποντίων, Κρητικών, Μικρασιατών κ.α. ντυμένα με τις πολύχρωμες παραδοσιακές τους φορεσιές παρουσιάζουν παραδοσιακούς χορούς κατά μήκος του δρόμου έχοντας έρθει από μακριά. Φέτος η γιορτή θα στηθεί στις 24 και 25 Φεβρουαρίου.
Τι λέει ο πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας
«Είναι το μοναδικό φεστιβάλ στη Μελβούρνη που κλείνει δύο τετράγωνα της πόλης για ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο,» λέει ο Βασίλης Παπαστεργιάδης, πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας Μελβούρνης. «Το φεστιβάλ ξεπερνά την ελληνική κοινότητα. Μια μελέτη από το πανεπιστήμιο της Μελβούρνης αποκάλυψε ότι ένα μεγάλο ποσοστό από όσους το επισκέπτονται, δεν είναι ελληνικής καταγωγής. Πολλοί έρχονται από άλλες πόλεις. Η προσέλκυση του κόσμου οφείλεται στον τρόπο που η Μελβούρνη μεταμορφώνεται σε μια δυναμική ελληνική μητρόπολη. Υπάρχει ζωντανή ελληνική μουσική, φαγητό, θέατρο, χορός και εμφανίσεις από την Ελλάδα και πάνω 100.000 άτομα που επισκέπτονται το φεστιβάλ το Σαββατοκύριακο. Είναι ένα σημείο συνάντησης για όλες τις γενιές Ελληνο-Αυστραλών προκειμένου να βρεθούμε μαζί και να γιορτάσουμε τον μοναδικό μας πολιτισμό, 15.000 χλμ. μακριά από την Ελλάδα».
Ο κ. Παπαστεργιάδης επισημαίνει πως κάθε πρωθυπουργός βάζει στόχο να παρευρεθεί στο event, αναγνωρίζοντας τη σημασία του για το γίγνεσθαι του τόπου. «Θέλουν να γίνουν κομμάτι της ηλεκτρισμένης ατμόσφαιρας, του όλου κύματος. Το ελληνικό φαγητό κάνει το φεστιβάλ ασυναγώνιστο ενώ με πάνω από 500 καλλιτέχνες, 90 πάγκους και τρία κύρια stage, αφηνόμαστε σε ένα ελληνικό σύμπαν για ένα σαββατοκύριακο». Μου εξηγεί πως η αγάπη των Αυστραλών για το φεστιβάλ είναι μεγάλη. «Εδώ, στη Μελβούρνη είναι που η καρδιά της Ελλάδας χτυπά πιο δυνατά». Η υπερηφάνεια του Β. Παπαστεργιάδη για το γεγονός πως μια ακόμη χρονιά η Ελληνική Κοινότητα της Μελβούρνης θα καταφέρει να διοργανώσει αυτό το event είναι μεγάλη. «Αυτό μας ενώνει όλους», λέει χαρακτηριστικά.
H Ανδριάνα Σίμος, digital editor του Ελληνικού Κήρυκα, της ιστορικότερης ελληνικής εφημερίδας της Αυστραλίας, αναφέρει πως ως συνεργάτες επικοινωνίας του φεστιβάλ, οι άνθρωποι του Κήρυκα, έχουν γίνει μάρτυρες μιας διαρκούς εξέλιξης της διοργάνωσης μέσα στα χρόνια. «Από ένα ελληνικό φεστιβάλ έχει εξελιχθεί σε ένα φεστιβάλ που αγκαλιάζει την πολυπολιτισμικότητα και ενθαρρύνει ανθρώπους από κάθε εθνικότητα να βιώσουν και να απολαύσουν την ελληνική κουλτούρα», λέει. «Σου προκαλεί πάντα ενθουσιασμό το να βλέπεις ανθρώπους από κάθε γενιά να ενώνονται τη στιγμή που η καρδιά του ελληνισμού γεμίζει την οδό Longsdale. Από την οσμή της σούβλας μέχρι την παραδοσιακή ελληνική μουσική, τον χώρο, και τις φωνές όσων μιλούν δυνατά και περήφανα ελληνικά μεταξύ τους. Με περισσότερους από 90 πάγκους, πολύ ελληνικό φαγητό, και χορευτικές εμφανίσεις, αυτοί οι Antipodes αναμένεται να είναι πιο μεγάλοι από ποτέ, επιβεβαιώνοντας τη φήμη του φεστιβάλ ως ακρογωνιαίο λίθο για τον πολιτισμό της Μελβούρνης».