Αν διαβάζετε αυτό το κείμενο και λατρεύετε την ιταλική μουσική, θα θέσω το εξής ερώτημα: «Είδατε τον φετινό τελικό του Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο;». Η πλειοψηφία θα απαντήσει αρνητικά, δεν τρέφω αυταπάτες. Ωστόσο, αυτή η γιορτή της ιταλικής μουσικής που λαμβάνει χώρα στο θέατρο Ariston για πέντε μέρες τον Φεβρουάριο στην παραθαλάσσια πόλη της βόρειας Ιταλίας παρουσιάζει ό,τι πιο φρέσκο, ό,τι πιο νέο, ό,τι πιο ανατρεπτικό και ό,τι πιο νοσταλγικό έχει να προσφέρει η μουσική βιομηχανία της Ιταλίας.
Παράλληλα, οι eurofans έχουν έναν παραπάνω λόγο να το παρακολουθούν, για να μάθουν ποιο τραγούδι θα νικήσει και επομένως, θα εκπροσωπήσει την Ιταλία στον διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον. Μάλιστα, εκτός από την πλατφόρμα του RAI, τα σόου μεταδόθηκαν ζωντανά με σχολιασμό σε Αλβανία, Ρουμανία, Μολδαβία, Μαυροβούνιο, Ισπανία και Καναδά.
Τα φετινά βραβεία του Σαν Ρέμο
Δε θα αναλύσουμε τον τρόπο διεξαγωγής του φεστιβάλ, ούτε θα περιγράψουμε τι συνέβη στους τέσσερις ημιτελικούς, αλλά θα μείνουμε σε μερικά από τα 30 acts που προκρίθηκαν στον τελικό του Σαββάτου, 17 Φεβρουαρίου, ο οποίος διήρκησε πέντε ώρες (χώρια οι διαφημίσεις).
Το πρώτο βραβείο και ταυτόχρονα, το εισιτήριο για το Μάλμε της Σουηδίας (11/5) κέρδισε η 22χρονη Αντζελίνα Μάνγκο με το “La noia (Βαρεμάρα)”, στο οποίο χαιρετίζει την πλήξη ως εφαλτήριο για μια νέα δημιουργία και ως μια ευκαιρία για αναγέννηση. Ο 23χρονος ράπερ Τζόλιε (Geolier) κατέλαβε τη δεύτερη θέση, με την γενέτειρά του, Νάπολη, να τον ψηφίζει μαζικά, δίνοντάς του το 60% της ψήφου του κοινού, ενώ – για άλλη μια φορά – η Ανναλίζα έφτασε στην πηγή, αλλά δεν ήπιε νερό, παρά το γεγονός πως το «Sinceramente» αποτελεί ένα κλασικό τραγούδι της ιταλικής ποπ.
Ανάμεσα στους 30 καλλιτέχνες, είδαμε να συμμετέχουν μεγάλα ονόματα της ιταλικής μουσικής, όπως η Λορεντάνα Μπερτέ και οι Ricchi e Poveri του πασίγνωστου “Sara perche ti amo”, οι οποίοι έφεραν έναν αέρα italodisco στη βραδιά με το νοσταλγικό “Ma non tutta la vita”. Υπήρχαν όμως και οι εκπρόσωποι της Ιταλίας σε προηγούμενες διοργανώσεις της Γιουροβίζιον, οι οποίοι δε διεκδίκησαν κάποιες δάφνες, όπως η Έμμα Μαρόνε (2014), η τριάδα των Il Volo (2015), ο Ντιοντάτο (στον ακυρωμένο λόγω πανδημίας διαγωνισμό του 2020). Εκτός από τον Mahmood, τον σταρ της ιταλικής ποπ, που ό,τι αγγίζει γίνεται χρυσό, και, φέτος, κέρδισε την έκτη θέση.
Εκτος αλλά άκρως επιτυχημένος
Το 2019 στο Τελ Αβίβ, όπου κατέκτησε τη δεύτερη θέση με το άκρως εθιστικό “Soldi” (με το απαραίτητο κλαπ-κλαπ που το συνοδεύει), ο Αλεσάντρο Μαμούντ επικοινώνησε το ταλέντο του με όλη την Ευρώπη. Έκτοτε, κάθε κυκλοφορία δίσκου του αποτελεί είδηση, ενώ κάθε συμμετοχή του στο φεστιβάλ του Σανρέμο συνδέεται με την αυτόματη νίκη του, την εκπροσώπηση και ένα καλό πλασάρισμα στην τελική κατάταξη. Όπως συνέβη και το 2022 στο Τορίνο της Ιταλίας, όπου μαζί με τον ράπερ Μπλάνκο και την μπαλάντα “Brividi (Ρίγη) κατέλαβαν την έκτη θέση, με το κοινό της Ιταλίας να παραληρεί και να ουρλιάζει την γέφυρα του τραγουδιού στη δημόσια προβολή του Τελικού. Φέτος, όμως, ήταν η τρίτη απόπειρα ήταν και η φαρμακερή του.
Γενικά, ο Mahmood αγαπιέται. Για πολλούς λόγους. Φυσικά, είναι η μουσική του. Πειραματίζεται, παίζει με τον ήχο, «περπατάει» μαζί με την εποχή και την εκφράζει μαζί με κορυφαίους παραγωγούς της Ιταλίας, όπως ο Νταρνταστ. Είναι οι στίχοι του, ειδικότερα όταν αγγίζει προσωπικές πτυχές του εαυτού του. Είναι η κουίρ ορατότητα που εκφράζει μέσα από τα τραγούδια. Είναι η αισθητική και το στιλ του, η αυτοπεποίθηση που εκπέμπει με το ντύσιμο και τον χορό του, η κατανόηση και η εμβάθυνσή του σε ξένες, από τη δική του, κουλτούρες. Είναι το rizz του, το χάρισμα που έχει να σου δημιουργεί έναν λόγο να ακούσεις ό, τι νέο βγάλει, ακόμα και αν δεν σου αρέσει στο τέλος.
Το νέο viral της Ιταλίας
Παραδείγματος χάρη, το “Tuta gold (Χρυσό Κουστούμι)”, με το οποίο συμμετείχε στο Σανρέμο και κατέκτησε την έκτη θέση, δεν ανήκει στα αγαπημένα μου, παρόλο που εξερευνά θέματα προσωπικής ανάπτυξης, ερωτικών σχέσεων, ρατσισμού και μπούλινγκ («Οι προσβολές μου έκαναν καλό/ όταν με χτύπησαν έξω απ’ το γυμνάσιο και έκλαψα/ Είπες “πήγαινε πίσω στην χώρα σου”, ξέρεις δεν κρατάω κακία/ ακόμα κι αν ο μπαμπάς μου ζητήσει ξανά να αλλάξω το επίθετό μου», τραγουδάει στη γέφυρα). Και μάλιστα, αν νικούσε, θεωρώ πως δε θα είχε τη στόφα που είχε το “Soldi”. Παρ’ όλα αυτά, το άκουσα με περιέργεια και ενδιαφέρον, αδυνατώντας να πάρω το βλέμμα μου μακριά από το ντύσιμό του.
Από την άλλη, η χορογραφία του αναπαράγεται συνεχώς στο TikTok και αποτελεί το νέο trend της πλατφόρμας, υπάρχουν βίντεο με αντιδράσεις φανς που ουρλιάζουν μόλις ακούν τις πρώτες νότες του ρεφρέν, ενώ το στιγμιότυπο, στο οποίο ο Mahmood συναντάει τυχαία τον Πάπα Φραγκίσκο και του μαθαίνει τις κινήσεις του “Tuta Gold” είναι το νέο viral της μεσογειακής χώρας.
Ναι, η φήμη του έφτασε και εκτός Ιταλίας, στην οποία το «Tuta Gold» κατέκτησε την πρώτη θέση στην εγχώρια λίστα του Spotify. Νούμερο 27 στο παγκόσμιο Top 50, 2o στην Ελβετία, 10ο στο Λουξεμβούργο, 35ο στη Λιθουανία και στο Top 200 σε Ισπανία, Βέλγιο, Εσθονία, Ελλάδα και Ρουμανία, ενώ είναι το έβδομο τραγούδι με τις περισσότερες αναζητήσεις στην πλατφόρμα στίχων Genius. Σίγουρα, θα ανέβει παραπάνω, γιατί με ό, τι κι αν καταπιαστεί ο Mahmood, γίνεται επιτυχία.
