Κάθε φορά που ακούγεται πως μία από τις πιο καλοφτιαγμένες σειρές κινουμένων σχεδίων θα μεταφερθεί σε live-action, κυριαρχεί ο τρόμος. Είναι αλήθεια πως τέτοιες ειδήσεις συνήθως, και ιδιαίτερα όταν κινούνται γύρω από το σύμπαν του «Αvatar: The last airbender» του Nickelodeon αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό, απογοήτευση και ξενέρωμα. Για όλα ευθύνεται η αποτυχημένη κινηματογραφική μεταφορά του σύμπαντος που σκηνοθέτησε ο Μ. Νάιτ Σιάμαλαν το 2010, η οποία χαρακτηρίστηκε ως μία από τις χειρότερες ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ (ναι, χειρότερο και από το «The Room» του Τόμι Γουαϊζό), με τους φανς της σειράς να διαμαρτύρονται για το αποτέλεσμα εδώ και χρόνια, κατηγορώντας – ανάμεσα σε άλλα – την παραγωγή για πρόσληψη αποκλειστικά λευκών ηθοποιών.
Έτσι, όταν το Netflix ανακοίνωσε το σχέδιό του να επαναδημιουργήσει τον κόσμο του «τελευταίου ανεμοδαμαστή», ειδικά χωρίς τους δύο δημιουργούς του (Μάικλ Ντάντε ΝτιΜαρτίνο και Μπράιαν Κονιέτσκο), η ανησυχία ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Περιέργως και κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, τα οκτώ επεισόδια της σειράς «βλέπονται». Χωρίς βέβαια να έχουν τη χάρη που είχε το animation.
Τι είναι αυτή η σειρά;
Η σειρά τρεντάρει στις πρώτες θέσεις των σειρών με μεγαλύτερη θέαση στο Netflix. Όχι άδικα. Το «Avatar» έχει τρομερή βάση θαυμαστών από κάθε ηλικιακή ομάδα, έχοντας αποκτήσει μια καλτ υπόσταση. Εντάξει, δεν είναι τόσο επικερδές όσο το «Avatar» του Tζέιμς Κάμερον, αλλά είναι σίγουρα καλύτερα δομημένο από τα δύο blockbuster του Αμερικανού σκηνοθέτη. Ωστόσο, διαθέτει μαεστρικό χτίσιμο σύμπαντος, σε βαθμό που συγκρίνεται με Τόλκιν, εξαιρετική σκιαγράφηση και εξέλιξη χαρακτήρων καθώς και πλοκή που συνεπαίρνει και άτομα τα οποία δεν είναι εξοικειωμένα με το είδος της φαντασίας.
Tο «Avatar: The last airbender» λαμβάνει χώρα σε έναν φανταστικό κόσμο με στοιχεία του ασιατικού πολιτισμού που αποτελείται από τέσσερις φυλές. Τα κύρια χαρακτηριστικά που τις καθορίζουν είναι οι δυνάμεις των μελών τους, οι οποίες είναι ικανές να δαμάσουν ένα στοιχείο της φύσης (αέρας, νερό, γη, φωτιά). Η ιστορία επικεντρώνεται γύρω από τον δωδεκάχρονο Άανγκ, τον μοναδικό επιζώντα της φυλής των Νομάδων του Αέρα, την οποία κατέστρεψε το Έθνος της Φωτιάς πριν έναν αιώνα, στην προσπάθειά του να υποτάξει όλο τον κόσμο. Μοναδική ελπίδα όλων των φυλών απέναντι στη «φωτιά» είναι το Άβαταρ, το άτομο που μπορεί να δαμάσει όλες τις δυνάμεις της φύσης και αποτελεί γέφυρα ανάμεσα στον κόσμο των θνητών και των πνευμάτων.
Παρά το νεαρό της ηλικίας του, εκτός από το δάμασμα του άερα που ήδη κατέχει, ο Άανγκ θα μάθει να δαμάζει το νερό, τη γη και τη φωτιά, για να νικήσει το Έθνος της Φωτιάς και τον Άρχοντα Οζάι. Η εκπαίδευσή του θα διαρκέσει τρεις κύκλους και 60 ένα επεισόδια, με σύμμαχούς του τον Σόκκα και την Κατάρα, δύο παιδιά της Φυλής του Νερού που τον συντροφεύουν στο ταξίδι, τον ιπτάμενο βίσονα Άππα και τον μικροσκοπικό Μόμο. Πάντοτε, όμως, τους παραμονεύει ο εξόριστος πρίγκιπας της Φωτιάς, Ζούκο, ο οποίος θέλει να αποδείξει στον πατέρα του τις ηγετικές ικανότητες που διαθέτει, αιχμαλωτίζοντας το Άβαταρ.
Είναι καλή η σειρά του Netflix;
Όπως είπαμε και παραπάνω, ο κόσμος της σειράς έχει συντεθεί από κομμάτια διαφορετικών πολιτισμών, κυρίως ασιατικών. Η Φυλή του Νερού θυμίζει Ινουίτ, το Βασίλειο της Γης παραπέμπει στην Κίνα, ο μανδύας του Άανγκ είναι επηρεασμένος από θιβετιανούς μοναχούς, η επεκτατική πολιτική του Έθνους της Φωτιάς είναι ένας καθρέπτης των ιμπεριαλιστικών τάσεων της Αυτοκρατορικής Ιαπωνίας. Μύθοι και ιστορίες από ιθαγενείς της Άπω Ανατολής, της Ωκεανίας και της Νότιας Αμερικής μπλέκονται με διάφορες πολεμικές τέχνες. Γι’ αυτό και η επιλογή αποκλειστικά λευκών ηθοποιών στην ταινία του Σιάμαλαν προξένησαν τόσες αντιδράσεις που κατέστησαν τους φανς επιφυλακτικούς σε οποιαδήποτε live-action μεταφορά. Ακόμα και στην περίπτωση του Netflix.
Μόνο που το Netflix κερδίζει ένα thumbs up, όχι μόνο για την επιλογή των ηθοποιών, αλλά και για τη λεπτομερειακή απεικόνιση του κόσμου του «Avatar». Ακόμη, οι χαρακτήρες δε δείχνουν καρικατούρες των κινουμένων σχεδίων, με τα χαρακτηριστικά τους να αποδίδονται φυσικά στην σκηνή.
Ωστόσο, κάποια στοιχεία «κλωτσούν». Είναι η σεναριακή οικονομία που πηγαίνει όλη την εξέλιξη fast-forward. Σε αυτή, συμβάλλουν και οι συνεχείς μονόλογοι του Άανγκ που ρέπουν προς τον μοραλισμό και περιλαμβάνουν τη διήγηση όσων ιστοριών δεν είχαν χώρο να εμφανιστούν στην οθόνη (exposition). Το πιο αποκρουστικό κομμάτι της σειράς, όμως, είναι τα καμένα σώματα στις μάχες. Εκεί υπάρχει μια τεράστια αποσύνδεση με το αρχικό υλικό, το οποίο δεν ήταν τόσο βίαιο.
Τουλάχιστον τα μηνύματα διατηρήθηκαν στο ακέραιο. Ο σεβασμός στη διαφορετικότητα, η καλοσύνη που νικάει κάθε κακό και βιαιοπραγία, η δύναμη της φιλίας, το παρελθόν που δεν ορίζει την εξέλιξη ενός ατόμου και το αναγκαίο βήμα που χρειάζεται να κάνουμε, για να αφήσουμε πίσω όσα μας έχουν ενοχλήσει, εμφανίζονται εξίσου στη νέα σειρά και αποτελούν μια αφορμή για να της δώσετε μια ευκαιρία. Αν, και φυσικά, μάλλον θα ήταν καλύτερο να δείτε το animation.