Ήταν ένας καυτός Μάιος, πριν από τριάντα χρόνια. Υπήρχε λόγος σοβαρός που η μητέρα ενός καλού φίλου έπρεπε να φύγει για ένα διάστημα. Γνώριζε πως αγαπώ τα φυτά, με παρακάλεσε λοιπόν να ποτίζω καθημερινά τις «κόρες» της, σαράντα γιγαντιαίες και ολάνθιστες τριανταφυλλιές που διατηρούσε, μέσα σε μεγάλα βαρέλια, στον ταρατσόκηπό της. Της το υποσχέθηκα. Αλλά… Ήταν μια ταραχώδης εποχή, κάποια στιγμή ξεχάστηκα. Κι όταν ο φίλος, έντρομος, με κάλεσε για αυτοψία λίγο πριν γυρίσει η μάνα του, με έπνιξε ντροπή και στενοχώρια. Οι τριανταφυλλιές ήταν όλες μαραμένες, δεν υπήρχε πια ίχνος ζωής. Μετά όμως από την άγρια κατσάδα, έγινα μάρτυρας ενός θαύματος. Τις πότισε πρώτα με ένα δικό της ζουμί και ύστερα, πολλές ώρες κάθε μέρα, τις χάιδευε και τους ψιθύριζε γλυκόλογα. Όταν τις είδα ξανά, μετά από δύο εβδομάδες, ήταν απίστευτο, ήταν πάλι καταπράσινες και γεμάτες μπουμπούκια. Κατάλαβα τότε πόσο εξελιγμένα πλάσματα είναι οι τριανταφυλλιές και τις ερωτεύτηκα. Για να μου δείξει έμπρακτα ότι με συγχώρεσε, έκοψε δύο κλαδάκια, από μια κίτρινη εκατόφυλλη, θεσπέσια αρωματική, και μου τα χάρισε, μαζί με ορμήνιες για το πώς να τα αναθρέψω.
Αποδείχτηκε εύκολο. Όποτε συναντώ μια τριανταφυλλιά που με ξελογιάζει με την όψη ή την ευωδιά της, κάνω από τότε το ίδιο. Αν έχετε βρει και εσείς μια που σας ξετρελαίνει, τούτη η εποχή είναι ιδανική για να αποκτήσετε ένα πιστό αντίγραφό της. Παρατηρήστε την όμως πρώτα καλά: αν έχει δενδρώδη μορφή ή αναρριχάται σε μεγάλο ύψος, αποτελεί προϋπόθεση ο κήπος σας να διαθέτει απλωσιά, ώστε να θέλγει ανεμπόδιστα, ύστερα από κάποια χρόνια, με την επιβλητική της εμφάνιση. Οι χωρικές απαιτήσεις της θαμνώδους τριανταφυλλιάς είναι ασφαλώς πιο μετρημένες, ενώ, εκτός από το να σας χαρίζουν αφειδώς άνθη, προσφέρονται, πυκνά φυτεμένες, για τη δημιουργία φυτοφράκτη. Όσοι, πάλι, σκοπεύουν να καλλιεργήσουν τριανταφυλλιές σε μεγάλες γλάστρες ας προτιμήσουν να λάβουν μοσχεύματα από αρωματικές ποικιλίες που δεν ψηλώνουν περισσότερο από ενάμισι μέτρο. Αν στον κήπο ή στο μπαλκόνι σας έχουν πρόσβαση παιδιά, παρατηρήστε οπωσδήποτε την πυκνότητα και το μέγεθος των αγκαθιών τους – οι πιο «εξευγενισμένες» φέρονται καλύτερα στους μικρούς εξερευνητές.
Αν στον κήπο ή στο μπαλκόνι σας έχουν πρόσβαση παιδιά, παρατηρήστε την πυκνότητα και το μέγεθος των αγκαθιών τους – οι πιο «εξευγενισμένες» φέρονται καλύτερα στους μικρούς εξερευνητές.
Οι πιθανότητες να ριζοβολήσουν τα μοσχεύματα είναι πράγματι μεγάλες, μόνο κάποιες δύστροπες ποικιλίες πολλαπλασιάζονται λιγότερο πρόθυμα. Δεν πρέπει να απογοητευτείτε. Για κάθε τριανταφυλλιά, λοιπόν, που θέλετε να φυτέψετε στον κήπο σας κόψτε τρεις βλαστούς από την απαραιτήτως υγιή που εντοπίσατε. Κατά κανόνα, τα ημιξυλώδη μοσχεύματα που λαμβάνονται κάτω από λουλούδια που έχουν απανθίσει δίνουν άριστα αποτελέσματα. Κόψτε, νωρίς το πρωί, ίσιους και καλοσχηματισμένους βλαστούς, πάχους μολυβιού και μήκους περίπου 25 εκ. Αφαιρέστε τις κορυφές και όλα τα φύλλα πλην της άνω πεντάδας, κάντε τομές 45° στη βάση, βουτήξτε τες αμέσως σε νερό και μετά σε ορμόνη ριζοβολίας (τη βρίσκετε εύκολα σε γεωπονικό κατάστημα). Φυτέψτε τα μοσχεύματά σας σε γλαστράκια που γεμίσατε με ένα μείγμα (2:1) από φυτόχωμα και περλίτη, σε βάθος περίπου 10 εκ., διασφαλίζοντας ότι τουλάχιστον δύο οφθαλμοί βρίσκονται θαμμένοι. Ποτίστε καλά και μεταφέρετέ τα σε σημείο φωτεινό, που δεν χτυπά όμως ο ήλιος. Το χώμα δεν πρέπει ποτέ να στεγνώνει, ούτε όμως και να είναι υπερβολικά υγρό, ενώ για πιο σίγουρο αποτέλεσμα σκεπάστε τα μοσχεύματα με μια διάφανη σακούλα που θα στηρίξετε με ξυλάκια και θα της ανοίξετε δύο μικρές τρύπες στην κορυφή. Όσα μοσχεύματα, μετά από περίπου δύο μήνες, έχουν εκπτύξει νέα φύλλα είναι έτοιμα πια να μεταφυτευτούν στην οριστική τους θέση. Αν ακολουθήσετε πιστά τις οδηγίες και είστε στοιχειωδώς «πρασινοδάκτυλοι», θα περισσέψουν αρκετά, τούτο όμως δεν αποτελεί πρόβλημα. Οι φίλοι σας που αγαπούν τα φυτά και τα λουλούδια θα ενθουσιαστούν αν τους χαρίσετε μια μικρή τριανταφυλλιά που δημιουργήσατε μόνοι σας.
Ευχαριστούμε τις Γεωπονικές Επιχειρήσεις Χορομίδης για την αρωγή τους στη φωτογράφιση.