Το αγαπημένο μου σημείο στο σπίτι: Εκείνο το μέρος του σαλονιού που χαριτολογώντας αποκαλώ «ιαπωνικό μπαρ ακρόασης». Στον συγκεκριμένο χώρο υπάρχει μια βιβλιοθήκη από τη δεκαετία του 1950 που φιλοξενεί τη συλλογή μου από δίσκους, την οποία συνεχώς εμπλουτίζω, και διάφορα αναμνηστικά δίπλα σε ένα μικρό μπαρ.
Ατμόσφαιρα στον χώρο δημιουργεί: Το εύρος των χώρων. Καθώς απουσιάζουν οι πόρτες, δημιουργείται ένα οπτικό βάθος σε όλο το μήκος και το πλάτος του σπιτιού και μια αίσθηση άνεσης.
Από το σπίτι μου δεν λείπουν ποτέ: Άνθρωποι και μουσική.
Καθώς απουσιάζουν οι πόρτες, δημιουργείται ένα οπτικό βάθος σε όλο το μήκος και το πλάτος του σπιτιού και μια αίσθηση άνεσης.
Το σπίτι μου με τρεις λέξεις είναι: Αυτό το σπίτι για μένα είναι ένα Σύγχρονο Διακοσμητικό Καπρίτσιο.
Αγαπημένο αντικείμενο: Νομίζω ότι περισσότερο συνδέομαι με την πολυθρόνα Chesterfield, που είναι η πρώτη μου αγορά για το σπίτι, απ’ όταν ζούσα στο Λονδίνο. Την έχω μαζί μου από τότε και όποτε κάθομαι σε αυτήν πάντα με κάνει να νιώθω σαν στο σπίτι μου.
Η αρχιτεκτονική του σπιτιού μου: Το σπίτι μου φιλοξενείται σ’ ένα διατηρητέο νεοκλασικό κτίριο του 1927. Το νεοκλασικό στιλ του οικήματος συνδυάζεται και ενίοτε κοντράρεται με τα διακοσμητικά έπιπλα και αντικείμενα του ’30, του ’50, του ’60 και του ’80.
Αρχιτεκτονική: Καλή αρχιτεκτονική είναι η ειλικρινής αρχιτεκτονική.
Πόλη στον κόσμο: Μέχρι στιγμής νομίζω ότι είναι η Φλωρεντία. Είναι μια πόλη που μπορείς να την απολαμβάνεις με όλες σου τις αισθήσεις· το μικρό της μέγεθος σε κάνει να νιώθεις αμέσως οικεία.
Κτίριο στην Αθήνα: Το Hilton της Αθήνας, που ολοκλήρωσε το 1963 ο Εμμανουήλ Βουρέκας.
Βιβλίο: At Home, a short history of private life του Μπιλ Μπράσιον. Είναι μια συναρπαστική ιστορία του μοντέρνου σπιτιού. Εξερευνά, δωμάτιο προς δωμάτιο, τη μακρά ιστορία των οικιακών αντικειμένων που θεωρούμε δεδομένα, αποδεικνύοντας πως ό,τι συμβαίνει στον κόσμο καταλήγει τελικά στο σπίτι μας.
Μουσική: Απολαμβάνω κάθε είδος. Επιστρέφω πάντα στα blues.
Σχεδιαστής: Μις φαν ντερ Ρόε, Φράνκο Αλμπίνι, Νίκος Κορώνης.
Είδωλο: Ρέντσο Πιάνο.
Στιλ: Gentlemen biker, classic rider.
Για χαλάρωση: Το να οδηγώ μοτοσικλέτες είναι πολύ θεραπευτικό για μένα. Ακόμα και χωρίς προορισμό, είναι η μόνη εμπειρία που απαιτεί την απόλυτη προσήλωση και προσοχή μου, έτσι με αναγκάζει να αφήσω για λίγο στην άκρη όλες τις ανησυχίες μου.
Το επόμενο ταξίδι μου: Στο τέλος Απριλίου θα πάω με φίλους στην Γκόμπι, την έρημο της Μογγολίας, σε μια δεκαήμερη μοτοσικλετιστική εκδρομή στους αμμόλοφους.
Χρόνος: Πολυτέλεια.
Καλλιτεχνικό ρεύμα: Αρ ντεκό. Νομίζω ότι οφείλω αυτή την προτίμηση στους γονείς μου, καθώς μεγάλωσα περιτριγυρισμένος από πολλές από τις εκφράσεις του.
Σταθερή συνήθεια: Να μαγειρεύω για τους αγαπημένους μου.
Αγαπημένη στιγμή της ημέρας: Το ξημέρωμα. Η προηγούμενη μέρα έχει ξαφνικά τελειώσει και η νέα είναι έτοιμη να ξεκινήσει. Η ησυχία και η σιωπή επικρατούν προσωρινά.
Το επόμενο έργο μου: Η ανακαίνιση μιας παραδοσιακής αστικής κατοικίας στο Μιλάνο.
Χρώμα: Παστέλ πράσινο.