Η Έξοδος
Ο πέμπτος τόμος αυτή την Κυριακή με την «Καθημερινή»
Η «Καθημερινή» της Κυριακής, που κυκλοφορεί στις 15 Μαΐου, φιλοξενεί τον πέμπτο από τους δώδεκα τόμους με μαρτυρίες από τον ξεριζωμό του μικρασιατικού Ελληνισμού.
Καρπός μιας ερευνητικής εποποιίας στην οποία αποδύθηκετο Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών από τη δεκαετία του 1930 έως τη δεκαετία του 1970, Η Έξοδος περισυλλέγει την προφορική ιστορία του προσφυγικού πληθυσμού που συνέρρευσε στην Ελλάδα μετά την καταστροφή του 1922 και την ανταλλαγή των ελληνοτουρκικών πληθυσμών.
Στον πέμπτο τόμο της Εξόδου περιλαμβάνονται μαρτυρίες που αφορούν επαρχίες του Μεσόγειου Πόντου. Με αυτές και τα σχόλια που τις συνοδεύουν χαρτογραφούνται ηδιασπορά του ποντιακού ελληνισμού στο εσωτερικό και τους ορεινούς όγκους της βόρειας Μικράς Ασίας, καθώς και οι πολύμορφες συναντήσεις του με τα άλλα εθνολογικά και γλωσσικά στοιχεία που απάρτιζαν τον πληθυσμό της περιοχής πριν από τις εθνοτικές εκκαθαρίσεις οι οποίες εξαφάνισαν αυτόν τον εθνολογικό πλουραλισμό.
«Τον Ιούνιο του 1921», αναφέρει μια μαρτυρία από το ορεινό Γαρλίκ, «ήρθανε Τούρκοι και καίγανε τα χωριά στην περιφέρειά μας. Να παραδοθείτε, είπανε, και όλοι, μόλις το μάθαμε, τα παρατήσαμε όλα και φύγαμε. Μέσα σε μια μέρα δεκατρία χωριά μαζί βγήκαμε στο βουνό για να σωθούμε. Ελάχιστοι μείνανε σε κάθε χωριό. Όσοι ήτανε πολύ γέροι και δεν μπορούσανε να μετακινηθούνε και κάτι ανόητοι που δεν θέλανε να εγκαταλείψουνε την περιουσία τους. Οι Τούρκοι τους πιάσανε όλους και τους στείλανε εξορία και τα χωριά τους τα κάψανε. Απ’ αυτούς κανένας δεν γύρισε πίσω. Εμείς βγήκαμε στα δάση και στα βουνά, στο ΤαφσάνΝταγ πήγαμε. Κάναμε πρόχειρα καλύβια για να φυλάξουμε τα γυναικόπαιδα. Εμείς οι άντρες δίναμε μάχες με τον τούρκικο στρατό, κάναμε κι επιδρομές σε τούρκικα χωριά και παίρναμε τρόφιμα.
»Τον Μάρτιο του 1923 ήρθε επιτροπή στη Σαμψούντα και είπανε έγινε Ανταλλαγή, να κατεβούνε όλοι στο λιμάνι, να πάρουνε άδεια, να φύγουνε για την Ελλάδα. Όσοι δεν ήτανε καπετανέοι, κατεβήκανε και φύγανε. Εμείς που είχαμε τα όπλα και μας ξέρανε, φοβηθήκαμε να παρουσιαστούμε. Μείναμε άλλον ένα χρόνο στο βουνό. Δύο δικά μου παιδιά γεννήθηκαν στο βουνό. Ύστερα κατεβήκαμε στην παραλία μεταξύ Πάφρας και Σαμψούντας, νοικιάσαμε ένα μοτόρι τούρκικο και μας πήγε στη Ρωσία. Μας έβγαλε στην Κάκρα. Μείναμε οκτώ μήνες, πήγαμε ύστερα στο Μπατούμ κι από κει ήρθαμε με το πλοίο κατευθείαν στον Πειραιά».
Και μια άλλη μαρτυρία από το Εντίκπουναρ: «Η χρονιά ήτανε 1920, τότες έφτασε ο ΤοπάλΟσμάν από την Κερασούντα κι έπιανε όλους τους χριστιανούς και τους έσφαζε κι έκαιγε τα χωριά τα χριστιανικά. Μέσα στο Έρμπαα έπιασε όλους τους άντρες, τους φυλάκισε και τους σκότωσε με πολύ άγριο τρόπο. Οι γυναίκες απ’ έξω ακούγανε τις φωνές τους από τα μαρτύρια. Βγήκαμε στα βουνά να βρούμε σωτηρία. Στο τέλος του 1921 βγήκε μια διάδοση από τους Τούρκους να κατεβούμε στις πολιτείες και στα χωριά και δεν έχουμε κανένα φόβο. Η ζωή στα βουνά ήταν πολύ δύσκολη. Στις σπηλιές μέσα ζούσαμε, τρόφιμα δεν υπήρχανε, κυνηγούσανε οι Τούρκοι. Γέροι, παιδιά, γυναίκες, πεθαίνανε. Καμιά δεκαριά οικογένειες πιστέψαμε στα τούρκικα λόγια και κατεβήκαμε στο Έρμπαα. Δεκέμβριο του 1921 κατεβήκαμε, Ιανουάριο του 1922 μας πιάσανε και μας στείλανε εξορία. Εκεί μείναμε δέκα μήνες πάνω κάτω. Ήμαστε ελεύθεροι να δουλέψουμε. Αυτοί δεν μας δίνανε τίποτα. Όσοι δουλεύανε βγάζανε το ψωμί τους, οι άλλοι αν είχανε τίποτα κρυμμένα χρήματα, τα ξοδεύανε λίγα-λίγα. Δωμάτια νοικιάζαμε, δεν μας βάλανε πουθενά να καθίσουμε.
»Τον Νοέμβριο του 1922 μας κάλεσε ο τσαούσης, ο Τούρκος, και μας είπε ότι βγήκε γενική διαταγή να φύγουμε όλοι, να πάμε σε λιμάνια, να μπαρκάρουμε σε πλοίο, να πάμε στην Ελλάδα. Απ’ τον ίδιο δρόμο γυρίσαμε πάλι, με τα πόδια, με κάρα, όσοι είχανε παγκανότες και μπορούσανε να νοικιάσουνε. Στον Έρμπαα κανονίσαμε τα χαρτιά μας, πήραμε “βασικά” και πήγαμε Σαμψούντα. Μερικοί πήγανε Εντίκπουναρ να το δούνε. Τίποτα δε βρήκανε, μόνο πέτρες ήτανε. Από τη Σαμψούντα μπήκαμε σε αμερικάνικο πλοίο και ήρθαμε στην Ελλάδα».
Μια πολύτομη έκδοση του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών από τη Βιβλιοθήκη Μνήμης της «Καθημερινής».
Αναζητήστε τον πέμπτο τόμο την Κυριακή 15 Μαΐου με την «Καθημερινή».
Παραλλαγές καλοκαιριού – Στα «Ταξίδια» Ιουνίου αυτή την Κυριακή με την «Καθημερινή»
Πού μας βρίσκουν τα πρώτα σαββατοκύριακα του φετινού καλοκαιριού; Στην Κύθνο, το Κυκλαδονήσι των χαμηλών τόνων, των αρχαίων μονοπατιών, των απίθανων παραλιών και των δημιουργικών ανθρώπων; Στη Χίο των μεσαιωνικών οικισμών και των εύφορων περιβολιών, η οποία, γνωστή και άγνωστη, μας αποκαλύπτεται από τον βορρά έως τον νότο μέσα από 10+1 συναρπαστικές εμπειρίες για κάθε τύπο ταξιδιώτη; Ή στα Χανιά, που υποδέχθηκαν πριν από λίγες εβδομάδες το ολοκαίνουργιο Αρχαιολογικό Μουσείο τους και μέρα με τη μέρα εξελίσσονται σε δυναμικό προορισμό πολιτισμού;
Τα «Ταξίδια» Ιουνίου μας συναντούν στην Ελλάδα και μας μεταφέρουν στον κόσμο, δείχνοντας μας πώς να ζούμε δυνατά την κάθε στιγμή. Στη Βενετία της 59ης Μπιενάλε, των γοτθικών palazzi και των πληθωρικών μουσείων απολαμβάνουμε τέχνη σε γενναίες δόσεις και οργανώνουμε τη λίστα με τις πιο χρήσιμες και επικαιροποιημένες διευθύνσεις στην πόλη. Μοιραζόμαστε μαζί σας τις αγαπημένες μας all-day συνήθειες στο Λος Άντζελες και, επιστρέφοντας στη Μεσόγειο, ακολουθούμε τον Αλέξανδρο Μασσαβέτα σε ένα ιδιαίτερο οδοιπορικό στα Μικρασιατικά παράλια, από το Αϊβαλί και το Μοσχονήσι στην Πέργαμο και τη λίμνη Μπάφα.
Τα «Ταξίδια» Ιουνίου κυκλοφορούν την Κυριακή 15 Μαΐου με την «Καθημερινή».
«Η Μεγάλη Περιπέτεια του Μίλτου» – Αυτή την Κυριακή με την «Καθημερινή»
Η «Καθημερινή» της Κυριακής, που κυκλοφορεί στις 15 Μαΐου παρουσιάζει τη «Μεγάλη Περιπέτεια του Μίλτου».
«Η Μεγάλη Περιπέτεια του Μίλτου» είναι μια ιστορία που δημιουργήθηκε με σκοπό την προώθηση του θεσμού της Αναδοχής, συμπληρωματικά προς την εθνική καμπάνια ευαισθητοποίησης «Άλλαξε τη ζωή ενός παιδιού – Γίνε Ανάδοχος». Η εκστρατεία ευαισθητοποίησης αποτελεί προϊόν συνεργασίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για το Παιδί (UNICEF), με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος «Εγγύηση για το Παιδί» (EU Child Guarantee).
Ο Μίλτος, ο ήρωας του συγγραφέα Βαγγέλη Ηλιόπουλου, αφηγείται τη δική του περιπέτεια. Το πώς βρέθηκε ολομόναχος σε μια νέα πόλη πριν προλάβει να μεγαλώσει. Το πώς αποχωρίστηκε από την οικογένειά του, τα συναισθήματα που βίωσε, αλλά και το φως της ελπίδας που άνοιξε όταν βρήκε μια αγκαλιά μόνο γι’ αυτόν.
«Αυτό είναι η Αναδοχή! Είναι η αγκαλιά που ανοίγει για να χωρέσει ένα παιδί που για κάποιο λόγο στερήθηκε την οικογένειά του. Δεν είναι υιοθεσία, αφού τα παιδιά δεν αποκόπτονται από τη βιολογική τους οικογένεια και δυνητικά μπορεί να επιστρέψουν όταν αυτή καταφέρει να επουλώσει τα τραύματά της, να ξαναβρεί τη συνοχή της και τον βηματισμό της. Γι’ αυτά τα παιδιά, που από πολύ νωρίς είδαν το πιο σκληρό πρόσωπο της ζωής, η Αναδοχή είναι η πιο κατάλληλη εναλλακτική μορφή οικογενειακής φροντίδας, είναι το καλύτερο υποκατάστατο της οικογένειας που στερήθηκαν», αναφέρει στον πρόλογό της η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, κα. Δόμνα Μιχαηλίδου.
Το βιβλίο «H Μεγάλη περιπέτεια του Μίλτου» κυκλοφορεί στις 15 Μαΐου μαζί με την «Καθημερινή της Κυριακής»
Εξερευνούμε τον νέο, γενναίο κόσμο της τεχνολογίας και της καινοτομίας – Στο περιοδικό «Κ» αυτή την Κυριακή με την «Καθημερινή»
Η Βικτόρια Γκρέι, 34 ετών, περιέγραψε πριν από λίγο καιρό στο κρατικό αμερικανικό ραδιόφωνο πώς είναι να ζει κανείς με δρεπανοκυτταρική αναιμία. Μια μη ιάσιμη γενετική ασθένεια με χαμηλό προσδόκιμο ζωής και δύσκολη καθημερινότητα. Η κ. Γκρέι έγινε πριν από δύο χρόνια ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο δοκιμάστηκε θεραπευτικά η τεχνική CRISPR, η οποία αυτή τη στιγμή αποτελεί κάτι σαν το Ελ Ντοράντο της γενετικής. Ελάτε να δούμε πώς οι νέες τεχνολογίες στην τροποποίηση του γενετικού υλικού αλλάζουν τον κόσμο.
Έχουμε ακούσει ή διαβάσει δεκάδες απίθανες ιστορίες για το τι σημαίνει εικονική πραγματικότητα με ένα σετ κεφαλής VR στο κεφάλι σου. Από τα βιντεοπαιχνίδια στις ταινίες, στα chats και στo metaverse, μια συνεργάτης του περιοδικού που ζει αυτή την εποχή στην Βοστώνη καταγράφει όσα μπορείς να κάνεις σήμερα με ένα σετ γυαλιών εικονικής πραγματικότητας.
Tα ευφυή συστήματα μεταφορών συνδυάζουν τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών σε προηγμένες εφαρμογές, με στόχο να βελτιώσουν την ασφάλεια και να παρέχουν καινοτόμες υπηρεσίες στις μεταφορές. Διευκολύνουν τη διαχείριση της κυκλοφορίας και επιτρέπουν στους χρήστες και στα αγαθά να κάνουν έξυπνη χρήση των δικτύων μεταφοράς, ασφαλέστερη, αποδοτικότερη και φιλική προς το περιβάλλον. Οι έξυπνες πόλεις είναι εδώ!
Με αφορμή την εγκατάσταση της Λουκίας Αλαβάνου, που εκπροσωπεί τη χώρα μας στη φετινή Μπιενάλε της Βενετίας, παρουσιάζουμε Έλληνες καλλιτέχνες και ντιζάινερ που εμπνέονται από τον συναρπαστικό κόσμο των νέων τεχνολογιών.
Αρχιτέκτονας του πνεύματος και εραστής της κβαντικής μηχανικής, ο Ιταλός διανοούμενος της διεθνούς αρχιτεκτονικής ελίτ Massimiliano Fuksas μιλάει στο «Κ» για το πώς η παύση της πανδημίας μάς επέτρεψε να κάνουμε ένα άλμα 30 ετών στην τεχνολογία των κατασκευών και εξηγεί γιατί μια «αρχιτεκτονική της συγκίνησης» είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.
Κυκλοφορούν την Κυριακή 15 Μαΐου την «Καθημερινή»