Δεν αποτελεί έκπληξη ο λόγος για τον οποίο ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ επέλεξε την ελληνική πρωτεύουσα ως φόντο για την πρόσφατη ταινία του, «Εγκλήματα του μέλλοντος: η αστική της παρακμή, ανάμεσα σε αρχαία ερείπια, ενσωματώνει τη ρετρο-φουτουριστική αισθητική του σκηνοθέτη». Μία από τις τοποθεσίες όπου γυρίστηκε η ταινία, ο κινηματογράφος Ίρις του 1930, αποτελεί μέρος ενός αξιοσημείωτου αριθμού ιστορικών αιθουσών που εξακολουθούν να λειτουργούν στην Αθήνα, τουλάχιστον μέχρι σήμερα.
Ιντεάλ, Αελλώ, Άστορ, Άστυ, ΠΑΛΑΣ, Τριανόν, Αττικόν και άλλες πολλές ιστορικές αίθουσες βρίσκονται στο κέντρο της Αθήνας και αντιπροσωπεύουν έναν μοναδικό τύπο αρχιτεκτονικής, σαν ναοί της ακμής του κινηματογράφου, προβάλλοντας ψευδαισθήσεις στη μεγάλη οθόνη που μοιάζουν απίστευτα αληθινές.
Μια Αμερικανίδα δημοσιογράφος, γοητευμένη από την αλλοτινή αίγλη της σινεφίλ Αθήνας, περιγράφει το οδοιπορικό της στις ιστορικές αίθουσες της πόλης. Εντυπωσιάζεται από τις άλλοτε μεγαλύτερες οθόνες της Ευρώπης και τις τοιχογραφίες στην κορυφή τους, τις ιστορίες επανάστασης και αντίστασης που ακούει και προβληματίζεται για το μέλλον τους, καθώς κανείς δεν ξέρει πόσο καιρό τα σινεμά να αντισταθούν στο gentrification και στη βιαστική ανάπτυξη που προωθείται από την αύξηση του τουρισμού και των ξένων επενδύσεων. Το μόνο σίγουρο είναι πως αποτελούν ένα πολιτιστικό κομμάτι της πρωτεύουσας που ολοένα και νεότερα άτομα αγκαλιάζουν και του δίνουν ζωή.
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 12 Μαρτίου με την «Καθημερινή».