Ο Διονύσης Σοτοβίκης δεν αντιλαμβάνεται την αρχιτεκτονική ως ένα απλό εργαλείο χρηστικότητας και αισθητικής, αλλά κυρίως ως ένα μέσο έκφρασης με κοινωνική και φιλοσοφική διάσταση. Παράλληλα με τα μικρής και μεγάλης κλίμακας έργα που αναλαμβάνει το αρχιτεκτονικό του γραφείο σε όλη την Ελλάδα, ο ίδιος αφιερώνει μεγάλο μέρος του χρόνου του σε εγχειρήματα που έχουν ιστορικές αναφορές και συμβολικό χαρακτήρα. Ένα από αυτά είναι η οικία του Τώνη και της Ιωάννας Σπητέρη στην Κυψέλη, ένα ιστορικό αθηναϊκό οίκημα, το οποίο αγόρασε το 2006 για να το σώσει από την κατεδάφιση και την αντιπαροχή. Του έδωσε ξανά ζωή και στέγασε εκεί το σπίτι και το εργαστήριό του, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως χώρος σύγχρονης τέχνης και έκφρασης, ανοιχτός προς το ευρύ κοινό.
Εκεί λοιπόν μας υποδέχτηκε, λίγο πριν από το στήσιμο της έκθεσης με εικαστικά έργα γνωστών Ελλήνων αρχιτεκτόνων, τα οποία θα δημοπρατηθούν για την ενίσχυση του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής. Την ίδια στιγμή, στον χώρο φιλοξενείται –συμπληρωματικά της Gallery Citronne– η έκθεση του εικαστικού Π. Χαραλάμπους, με τίτλο Amvrakia.Mia.
Μας ξενάγησε στο σύνολο των χώρων, οι οποίοι, παρότι έχουν μείνει σχεδόν ανέγγιχτοι από τον χρόνο, χάρη στις προσεκτικές κι ευαίσθητες επεμβάσεις του αποπνέουν κάτι πολύ σύγχρονο. Μας εξήγησε τη φιλοσοφία του πίσω από τη διάσωση και την ανάδειξη της οικίας Σπητέρη, μας είπε γιατί ενδιαφέρεται γενικότερα για τις διασώσεις παλιών κτιρίων, πώς αντιλαμβάνεται την αρχιτεκτονική και ποια είναι η άποψή του για τη σύγχρονη οικιστική κρίση.
«Άρχισα να στρέφω το ενδιαφέρον μου στη διάσωση κτιρίων, όταν με λύπη συνειδητοποίησα πως αυτό που ενδιαφέρει κυρίως τους αρχιτέκτονες είναι το εγώ τους», μας είπε. «Για μένα όμως, η αρχιτεκτονική είναι ένας πολύ ουσιώδης τρόπος έκφρασης, που ξεκινά από το προσωπικό επίπεδο, αλλά εκτείνεται και περικλείει και το κοινωνικό· γι’ αυτό θα έπρεπε να είναι πέρα και πάνω από την έκφραση του εγώ μας. Με ενδιαφέρει λοιπόν να χτίσω μια ιστορία γύρω από την αρχιτεκτονική. Αν δεν σέβεσαι και δεν γνωρίζεις τι έχει προηγηθεί, είναι αδύνατον να υπάρξει συνέχεια. Πρέπει να δεις τι είναι αυτό που σε ενδιαφέρει από το παρελθόν κι έπειτα να το αναδείξεις και να γίνει μέρος της ύπαρξής σου, ώστε να μπορείς να συνεχίσεις μπροστά».
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 21 Απριλίου με την «Καθημερινή».