Η περίπτωση του Domus Renier Boutique Hotel στα Χανιά είναι ιδιαίτερη, καθώς, πέρα από τη βράβευσή του τον περασμένο Νοέμβριο ως καλύτερου ιστορικού ξενοδοχείου της Ευρώπης, διοικείται από δύο γυναίκες, την Άρια και τη Λίτσα Παρασκευάκη. Μετά από 18 χρόνια εμπειρίας στον χώρο της εστίασης, οι αδελφές Παρασκευάκη μπαίνουν δυναμικά, μαζί με την κόρη της Άριας Παρασκευάκη, Στελλίνα Ιωαννίδου, στον κλάδο της ξενοδοχειακής ιδιοκτησίας, τόσο με την αναπαλαίωση του θρυλικού Μεγάρου Renier, κατοικίας ενός από τους μεγαλύτερους οίκους Ενετών ευγενών τον 17ο αιώνα, όσο και με την αποκατάσταση της ιστορικής Βίλας Μπλανς της οδού Μαυρογένηδων, που φιλοξένησε επί δεκαετίες το γαλλικό προξενείο της πόλης.
Από την εστίαση μεταπηδήσατε στη φιλοξενία. Ποια είναι τα κοινά στοιχεία που εντοπίζετε και ποια εκείνα που χρειάστηκε να μάθετε εκ νέου;
H γενική γνώση της παροχής υπηρεσιών ήταν το κοινό στοιχείο. Και στην εστίαση είχαμε να κάνουμε με τουρίστες οι οποίοι έπρεπε να εξυπηρετηθούν. Σε ένα εστιατόριο, όμως, οι πελάτες έρχονται για φαγητό και φεύγουν. Το ξενοδοχείο, ως boutique hotel, είχε άλλες απαιτήσεις και καλούσε να εξελίξουμε πολύ παραπάνω το επίπεδο των υπηρεσιών που είχαμε αναπτύξει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Αυτό που μας δυσκόλεψε ήταν όσα δεν γνωρίζαμε για τον κλάδο της φιλοξενίας, για τα οποία απευθυνθήκαμε στη Hotel Brain, που ήταν σύμβουλός μας και εξακολουθεί να είναι. Κατηύθυνε τη ματιά μας, κάλυψε τα γνωστικά κενά μας και μας έδωσε συνεργάτες που κράτησαν τα υψηλά στάνταρ που είχαμε θέσει από την αρχή. Για παράδειγμα, αγνοούσαμε πώς να χειριστούμε τις κρατήσεις –βεβαίως το ξενοδοχείο έχει διευθυντή–, αλλά έπρεπε και εμείς να έχουμε μια γνώση αυτού. Πώς δηλαδή ολόκληρο το ξενοδοχειακό προϊόν πωλείται μέσω διάφορων καναλιών. Ήταν ένα κομμάτι που μας δυσκόλεψε πολύ – παρακολουθήσαμε μια σειρά από ειδικά σεμινάρια, καθώς ήταν μια καινούργια δουλειά για μας.
Πώς ενεπλάκητε στην αποκατάσταση του Μεγάρου Domus;
Το ξέραμε από παιδιά, καθώς βρίσκεται πάνω από το εστιατόριο Ζέπος, το οποίο λειτουργούσαν οι γονείς μας. Γνωρίζαμε τους ανθρώπους που έμεναν εκεί, θαυμάζαμε τα ζωγραφιστά ταβάνια και κάθε γωνιά του κτιρίου. Η αγορά του έγινε σταδιακά και χρειάστηκαν μεγάλες οικονομικές θυσίες για να το αποκτήσουμε ολόκληρο. Η φθορά του χρόνου που είχε υποστεί ενίσχυε την επιθυμία μας να του δώσουμε ξανά τη λάμψη και τη μεγαλοπρέπεια που του άρμοζαν. Να εξασφαλίσουμε τη συνέχισή του στην ιστορία της πόλης μας.
Ποιος ήταν ο βασικός σας στόχος στην τελική διαμόρφωσή του;
Να φωτίσουμε και τις δύο περιόδους του, την ενετική και την οθωμανική, να το αντιμετωπίσουμε με σεβασμό αποκαθιστώντας σημαντικές λεπτομέρειες, ανεξάρτητα από το κόστος, και να το εκσυγχρονίσουμε, έτσι ώστε και λειτουργικό να είναι και να έχει ο πελάτης την αίσθηση της διακριτικής πολυτέλειας, η οποία χαρακτηρίζει όλους τους χώρους μας.
Τι το έκανε να διακριθεί ως το καλύτερο ιστορικό ξενοδοχείο της Ευρώπης;
Στο Domus Renier αναδείξαμε σημαντικά κατασκευαστικά στοιχεία διαφορετικών ιστορικών περιόδων και τα συνδυάσαμε με σύγχρονα υλικά και τεχνικές, ώστε να δημιουργήσουμε ένα ενιαίο διαχρονικό αρχιτεκτονικό σύνολο, το οποίο εξασφαλίζει την παρουσία του κτίσματος στο μέλλον. Το γεγονός ότι οι αρχιτέκτονες Αριστομένης και Γιώργος Βαρουδάκης και ο διακοσμητής Γιώργος Χρυσοχόου σεβάστηκαν την ιστορική διαδοχή του κτιρίου, αλλά δεν δίστασαν να το συστήσουν στο παρόν και να το φέρουν στα μέτρα ενός σύγχρονου καταλύματος, μας εξασφάλισε τόσο μια σύγχρονη αρχιτεκτονική ματιά όσο και την πρωτιά ως το καλύτερο ιστορικό ξενοδοχείο της Ευρώπης.
Φωτογραφία: Christos Drazos
Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις γυναικών στον χώρο της ξενοδοχειακής ιδιοκτησίας. Συναντήσατε δυσκολίες;
Στη μικρή οικογενειακή επιχειρηματική μας ομάδα εντάσσεται η Στελλίνα και ελπίζουμε σε λίγα χρόνια να συνδράμει και η Ιωάννα, οι κόρες μας. Δεν αντιμετωπίσαμε προβλήματα εξαιτίας του φύλου μας, ίσως γιατί εμείς οι ίδιες δεν θεωρήσαμε ποτέ ότι υστερούμε επαγγελματικά, επειδή είμαστε γυναίκες. Η μόνη σοβαρή δυσκολία ήταν ότι έπρεπε να συνδυάσουμε τον ρόλο της μητέρας με αυτόν της επιχειρηματία, με ό,τι προϋποθέτει αυτό σε χρόνο, κόπο και προτεραιότητες. Τα θετικά της συνεργασίας μας έχουν να κάνουν με τον χαρακτήρα και τις ικανότητές μας. Είμαστε πολύ διαφορετικές, αλλά έχουμε κοινό ηθικό κώδικα και αξίες. Γνωρίζαμε τι θέλαμε να κάνουμε στο ξενοδοχείο και, για να μιλήσουμε με καθαρά επιχειρηματικούς όρους, πιστεύαμε ότι θα υπάρχουν έσοδα από αυτό. Λειτουργούμε εξάλλου συμπληρωματικά. Η μία είναι ειδική στο κατασκευαστικό κομμάτι και η άλλη στο οργανωτικό και στο επικοινωνιακό. Στο κομμάτι της επιχειρηματικότητας, πράγματι υπάρχουν λιγότερες γυναίκες. Δεν είναι εύκολο, απαιτεί ολοκληρωτική αφοσίωση. Και μπορεί τα στεγανά στην κοινωνία μας να παραμένουν, ωστόσο δεν επιτρέψαμε να μας εμποδίσει το παραμικρό ούτε σαν σκέψη.
Τι περισσότερο μπορεί να προσφέρει στον χώρο της φιλοξενίας το κυρίαρχο γυναικείο στοιχείο;
Από τις λεπτομέρειες στα δωμάτια και τις μυρωδιές που αναδίδει ο χώρος μέχρι το μενού του πρωινού, την επιλογή των σκευών, τη μουσική και την απαλότητα των υφασμάτων. Ό,τι ακριβώς θα έκανε μια καλή οικοδέσποινα στο σπίτι της.
Τα Χανιά ως τουριστικός προορισμός επενδύουν στην ιστορία τους. Σε ποια επιπλέον σημεία θα έπρεπε να εστιάσουν;
Η Κρήτη στο σύνολό της, και όχι μόνο το βόρειο κομμάτι της, έχει στοιχεία που δεν έχουν αναπτυχθεί. Ο γαστρονομικός, ο περιπατητικός και ο φυσιολατρικός τουρισμός οφείλουν να εξελιχθούν περισσότερο. Για μένα, ο εναλλακτικός τουρισμός θα έπρεπε να είναι συνδεδεμένος με μια γενικότερη έννοια ευζωίας. Αν ήμουν Σκανδιναβή και ζούσα σε μια χώρα που δεν βλέπει ήλιο όλο τον χειμώνα, θα ήθελα μέσα στο καταχείμωνο να επισκεφτώ την Κρήτη με τις υπέροχες ηλιόλουστες μέρες του Δεκέμβρη και του Γενάρη. Αυτό το εγχείρημα φυσικά απαιτεί συνδυασμό παραγόντων, με σπουδαιότερο την αεροπορική σύνδεση, τη σωστή διαφήμιση και οργάνωση. Μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούμε να προσεγγίσουμε μια άλλη ποιότητα τουρισμού. Ας είμαστε ειλικρινείς, ο τουρισμός του Ιουλίου και του Αυγούστου είναι fast food. Αν καταφέρουμε να επιμηκύνουμε τη σεζόν και να στραφούμε σε ποιοτικά χαρακτηριστικά φιλοξενίας, θα προσεγγίσουμε αντίστοιχα ένα σαφώς πιο ποιοτικό κοινό.
Στα σκαριά βρίσκεται η αναπαλαίωση ενός ακόμα ιστορικού κτιρίου των Χανίων, της Βίλας Μπλανς, και η μετατροπή του σε ξενοδοχείο. Σε τι στάδιο βρίσκεται το εγχείρημα αυτό;
Στα τέλη του 19ου αιώνα τα Χανιά ήταν οι Κάννες της Ελλάδας. Τα ισχυρά κράτη της εποχής διατηρούσαν προξενεία στην Κρήτη. Το συγκεκριμένο κτίριο ήταν γαλλικό προξενείο, ενώ ο πρίγκιπας Γεώργιος ζούσε λίγο παρακάτω, δίπλα στο σπίτι του Ελευθέριου Βενιζέλου. Εκείνη την εποχή, έρχεται στα Χανιά ο Πολ Μπλανς, Γάλλος πρόξενος, και παντρεύεται την κόρη του μηχανικού Λ. Λυγκούνη, που είχε φτιάξει το σπίτι του Βενιζέλου και πολλά ακόμα σημαντικά κτίρια στην πόλη, όπως τη Βίλα Μπλανς, την οποία παίρνει ως προικώο. Πρόκειται για ένα νεοκλασικό κτίριο των τελών του 1870, που για εμάς έχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία. Ήταν δώρο του πατέρα μας, ο οποίος μας κληροδότησε την αγάπη μας για την ιστορία. Μετά από χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες, είμαστε στην τελική φάση της αδειοδότησης, προκειμένου να αποκαταστήσουμε το οικοδόμημα και να το μετατρέψουμε σε πολυτελές boutique ξενοδοχείο. Θα είναι ένα δύσκολο εγχείρημα, αλλά δεν μπορούμε να κρύψουμε τη χαρά και την ανυπομονησία μας να το δούμε ολοκληρωμένο και πανέμορφο ξανά, όπως του πρέπει.