Παρατηρώ διά του κανθού ένα ζευγάρι Ελλήνων να στέκεται εμβρόντητο εμπρός από έναν στύλο με QR code, που έχει αντικαταστήσει το Γραφείο Πληροφοριών, στο Dubai Mall. «Πώς δουλεύει αυτό το μαραφέτι;» ερωτά ο κύριος την κυρία, με την τελευταία να ενδιαφέρεται μόνο για το πού ευρίσκεται η boutique της Chanel.
Λόγω προσωπικών δεδομένων, δεν μου επιτρέπεται να τους ονοματίσω, αφού στη συνέχεια συναναστραφήκαμε. Το γεγονός, πάντως, είναι ότι το ανωτέρω ζεύγος εταξίδευσε από την Αθήνα στο Αραβικό αυτό Εμιράτο για να ξοδέψουν τα χρήματα που κέρδισαν, με τον κόπο τους, ως ιδιοκτήτες διαγνωστικού κέντρου. «Ου παντός πλειν ες Κόρινθον» («δεν μπορεί ο καθείς να πλεύσει στην Κόρινθο») έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, υπό την έννοια της πολυτέλειας και της ακρίβειας που χαρακτήριζαν, τότε, την πόλη της Πελοποννήσου. Σήμερα, το Ντουμπάι είναι η Κόρινθος του 21ου αιώνος.
Με ηλικία μόλις 50 ετών –στις 2 Δεκεμβρίου εορτάσθη με πάσα επισημότητα η Commemoration Day–, προσθέτει από την 1η Οκτωβρίου του 2020 έναν ακόμη λόγο για να το επισκεφθεί κανείς, την Expo 2020. Εξαιτίας της πανδημίας, η αρχαιότερη διεθνής εκδήλωσις –διοργανώνεται ανελλιπώς από το 1851– ανεβλήθη κατά ένα έτος. Εκεί, εκτός από το ελληνικό Περίπτερο, την προσοχή μου ελκύει το Pavillon des Femmes, το Περίπτερο των Γυναικών, το οποίο ενεκαινίασε η Reem al Hashiny, υπουργός Διεθνούς Συνεργασίας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και πρόεδρος της Expo 2020 Dubai. Με έκπληξη μαθαίνω ότι από το 2018 ισχύει ένας νόμος που επιβάλλει την ίση πληρωμή ανδρών και γυναικών, καθώς και ότι σύμφωνα με τον ΟΗΕ το εν λόγω κράτος κατατάσσεται στην πρώτη θέση μεταξύ των χωρών της Μέσης Ανατολής ως προς την αυτονόμηση των γυναικών. Το σύνθημα που κυριαρχεί είναι: «Όταν οι γυναίκες ευημερούν, ευημερεί η οικουμένη». Χμμ. Ανατρέχω σε μια εμπεριστατωμένη έρευνα της ισραηλινής εφημερίδος «Yedioth Ahronoth», η οποία αποκαλύπτει την εκτεταμένη πορνεία που λαμβάνει χώρα στο Αραβικό Εμιράτο.
Τρεις δημοσιογράφοι ακολούθησαν ενίους συμπατριώτες τους μετά την υπογραφή της ειρήνης μεταξύ των ΗΑΕ και του Ισραήλ. Οι εικόνες που μετέδωσαν είναι αποκαλυπτικές. Αναδημοσιεύω ένα απόσπασμα: «Με χιλιάδες δολάρια στα πορτοφόλια τους, αλκοόλ κατά βούληση και ελάχιστη ηθική συνείδηση, περνούν τον χρόνο τους από γυναίκα σε γυναίκα, μερικές φορές και με πέντε ή έξι την ημέρα […]. Όλα φανερά, με τις Αρχές να “κλείνουν τα μάτια”».
Η επαγγελματική δραστηριοποίησις των ιεροδούλων γίνεται συνήθως στα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια πολυτελείας, όπου ο πελάτης συναλλάσσεται απ’ ευθείας μαζί τους, διαπραγματευόμενος ο ίδιος την τιμή, που δεν είναι σταθερή. Υπολογίζονται σε 50.000 οι σύγχρονες ιέρειες της Αφροδίτης που ομνύουν σε full season στον πληρωμένο έρωτα. Tις αναγνωρίζει εύκολα κανείς από το ντύσιμο, το βαρύ μακιγιάζ και τα πανάκριβα αξεσουάρ. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, είναι Δεκέμβριος και τα περισσότερα από τα 600 ξενοδοχεία του Ντουμπάι παρουσιάζουν πληρότητα σχεδόν 100%.
Από τη Μύκονο στο Ντουμπάι
Ο καιρός είναι θαυμάσιος, με τον ήλιο να λάμπει από την ανατολή έως τη δύση και τις θερμοκρασίες να μην υπερβαίνουν τους 30 βαθμούς Κελσίου. Οι παραλίες είναι γεμάτες, και σε μία από αυτές κατευθύνομαι με τη συντροφιά Ελλήνων παρεπιδημούντων. Μας υποδέχεται ο Τζέρρυ – από το «Γεράσιμος». Έχει δεκαετή προϋπηρεσία στη Μύκονο, σε αντίστοιχα beach bars. Οι ικανότητές του τον προβίβασαν στη θέση του υπευθύνου της παραλίας και υπό αυτήν του την ιδιότητα προσέλαβε δεκατέσσερις συμπατριώτες μας, όλους εκ της «Νήσου των Ανέμων», προερχομένους από την προηγούμενη καλοκαιρινή σεζόν. Το Twiggy –αυτό είναι το όνομα του beach bar-εστιατορίου– πήρε το όνομά του από το ανορεξικό μοντέλο της δεκαετίας του 1960. Ανήκει σε έναν γαλλικό όμιλο που δραστηριοποιείται σε πλείονες της μιας χώρες. Διαθέτει μια πισίνα πλάτους 100 μέτρων και μήκους 50, με μια πρωτοτυπία: εισέρχεται κανείς από την αμμουδιά η οποία έχει «φυτευθεί», δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι πρόκειται για θάλασσα (στο Ντουμπάι δεν υπάρχουν φυσικές αμμώδεις παραλίες). Ο Τζέρρυ ξυπνά κάθε πρωί στις επτά, για να είναι στο πόστο του στις οκτώ. Εργάζεται ασταμάτητα, σχεδόν επί δωδεκάωρο, χωρίς να παραπονείται. Το όνειρό του είναι να ανοίξει μια δική του επιχείρηση, όχι στην Ελλάδα, αλλά στον «επίγειο παράδεισο», όπως χαρακτηρίζει το Ντουμπάι.
Το παράδειγμα του Nammos αποτελεί ένα είδος φωτεινού σηματοδότη γι’ αυτόν. Θα ενθυμούνται, φαντάζομαι, οι περισσότεροι εξ υμών την αναστάτωση που εσημειώθη για την ανάρτηση φωτογραφιών ή βίντεο από το περυσινό πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν στο Nammos. Η στοχοποίησις των κάθε είδους celebrities οι οποίοι προέβαλαν εαυτούς στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως σε στιγμές ευτυχίας και συνωστισμού, εν μέσω καραντίνας στην πατρίδα, ήταν ένα θέμα που απησχόλησε την ελληνική κοινή γνώμη εντόνως. Χωρίς να έχουν παρανομήσει, φαίνεται πως προεκάλεσαν το κοινό αίσθημα, το οποίο, ως γνωστόν, είναι ευμετάβλητο όπως τα καιρικά φαινόμενα.
Το στοίχημα του ιατρικού τουρισμού
Είναι δεκάδες χιλιάδες οι Έλληνες που μετανάστευσαν στα ΗΑΕ κατά τη διάρκεια της χρηματοοικονομικής κρίσεως που έπληξε τη χώρα μας. Ανάμεσά τους ο ιατρός Τάσος Κελέκης, αναπληρωτής καθηγητής σήμερα στο Πανεπιστήμιο του Ντουμπάι. Απόγονος μιας δυναστείας ακτινολόγων, ανεζήτησε καλύτερη τύχη εκεί όπου υπήρχε προσφορά για την ειδικότητά του. Πίνουμε ένα ποτήρι λευκό κρασί Sancerre στο Avli, ένα ελληνικό εστιατόριο στο Financial Dubai International Center. Οι τιμές του υπερβαίνουν το ημερομίσθιο ενός μεσαίου στελέχους επιχειρήσεων στην Ελλάδα. Σε αυτή την «ειδική οικονομική ζώνη» φιλοξενούνται, εκτός από τα γραφεία των hedge funds και των private equities, ορισμένα από τα κορυφαία εστιατόρια του πλανήτη, όπως το Cipriani, το Shanghai Me, το La Cantine du Faubourg και το Zuma.
Μου αναλύει το «θαύμα» που επιτελείται εδώ τα τελευταία είκοσι έτη στον τομέα του ιατρικού τουρισμού. Νοσοκομειακοί κολοσσοί από όλο τον κόσμο έχουν ανοίξει παραρτήματα και προσελκύουν ασθενείς από τόπους που δεν έχουν ανεπτυγμένη ιατρική περίθαλψη. Συνδυάζουν, δηλαδή, τη θεραπεία με την αναψυχή. Εξακόσια τριάντα εκατομμύρια ευρώ ήταν τα έσοδα από το συγκεκριμένο είδος τουρισμού πριν από την επέλαση του κορωνοϊού. Ένα αμελητέο ποσό συγκριτικώς με τα χρήματα που αφήνουν οι περίπου 10 εκατ. τουρίστες, με μέση δαπάνη επισκέπτη ανά διανυκτέρευση τα 2.000 δολάρια.
Ουρανοξύστες και ρεκόρ
Όταν ο ηγέτης του Εμιράτου, ένας εκ των επτά των ΗΑΕ, σεΐχης Μωχάμεντ μπιν Ρασίντ αλ Μακτούμ, απεφάσισε να προχωρήσει σε φαραωνικών διαστάσεων επενδύσεις, κτίζοντας ουσιαστικώς από το μηδέν μια υπερσύγχρονη πόλη στην έρημο, δεν ήσαν ολίγοι εκείνοι που τον αντιμετώπισαν με σκεπτικισμό. Το «κραχ» του 2008 λίγο έλειψε να τινάξει στον αέρα τα σχέδιά του. Ο υψηλότερος ουρανοξύστης του πλανήτη, ο Burj Dubai, όπως επρόκειτο να επονομασθεί, παρ’ ολίγον να μην εγκαινιασθεί. Το «όρθιο χιλιόμετρο» τελικώς ενεκαινιάσθη μετά βαΐων και κλάδων το 2010, μετά την ένεση ρευστότητος που παρεχώρησε το γειτονικό Άμπου Ντάμπι. Ένας από τους όρους της συμφωνίας ήταν η μετονομασία του σε Burj Khalifa, από το βαπτιστικό όνομα του ευεργέτου-ηγέτου του όμορου Εμιράτου.
Το 828 μέτρων και 162 ορόφων κτίριο είναι η εκ των ων ουκ άνευ ατραξιόν του σύγχρονου επισκέπτη. Ορατό από 100 χιλιόμετρα, αποτελεί ένα θαύμα αρχιτεκτονικής και τεχνικής. Εκατοντάδες ουρανοξύστες «ξύνουν» τον ανέφελο ουρανό του Ντουμπάι, κάνοντας το Μανχάταν να ομοιάζει με φτωχό συγγενή. Το σχέδιό του είναι τολμηρό, όπως και του Burj al Arab, του μοναδικού ξενοδοχείου επτά αστέρων στον κόσμο, όπως αυτοδιαφημίσθη.
Η τιμή της βασιλικής σουίτας του αγγίζει τις 17.000 ευρώ, ποσό που δεν αποτρέπει διασημότητες και μη, να το προτιμούν. Είναι πολλά τα ρεκόρ, ορισμένα εκ των οποίων μπήκαν στο Guinness World Records, όπως το Aquaventure, το μεγαλύτερο θαλάσσιο πάρκο στον πλανήτη, ή το Dubai Ciel Tower, το υψηλότερο ξενοδοχείο στον κόσμο, που αναμένεται να λειτουργήσει το 2023, χωρίς να λησμονούμε το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο, το Dubai Mall, με 1.200 καταστήματα και 120 εστιατόρια.
Για να επανέλθουμε στο σημείο από όπου εκκινήσαμε, δηλαδή το shopping, το Ντουμπάι δεν είναι φθηνότερο από την Ελλάδα, ιδίως στα είδη πολυτελείας. Απλώς τα εμπορικά του κέντρα, τα οποία περισσότερο ομοιάζουν με θεματικά πάρκα προσφέροντας από χιονοδρομικά κέντρα έως ενυδρεία με 30.000 ψάρια, είναι κατά τέτοιον τρόπο κατασκευασμένα ούτως ώστε να σε ωθούν στην κατανάλωση, εάν όχι στην υπερκατανάλωση. Είναι μεσάνυκτα σχεδόν όταν συναντώ έξω από το Dubai Mall, κοντά στο σιντριβάνι με τον εντυπωσιακό πίδακα, το ζευγάρι των Ελλήνων που αναφέρω στην αρχή του άρθρου. Ευγενικός ο κύριος, κρατά τις σακούλες που εψώνισε η κυρία, οκτώ τον αριθμό. «Θα έχουμε σίγουρα υπέρβαρο στο αεροπλάνο», είναι το αφοπλιστικό του σχόλιο πριν χωρισθούν οι δρόμοι μας.
Σημειωματάριο
ΜΕΤΑΒΑΣΗ
Η Emirates πετά καθημερινώς από την Αθήνα προς το Ντουμπάι και τανάπαλιν, με το aller να διαρκεί γύρω στις 4½ ώρες και το retour 5½ ώρες (από 450 ευρώ με επιστροφή για αναχωρήσεις τον Φεβρουάριο). Έως τις 31 Μαρτίου, η εν λόγω εταιρεία προσφέρει με κάθε αεροπορικό εισιτήριο ένα δωρεάν ημερήσιο πάσο για την Expo 2020. Eναλλακτικά, πτήσεις προς και από το Ντουμπάι με έναν ή περισσότερους ενδιάμεσους σταθμούς εκτελεί πληθώρα αεροπορικών εταιρειών.
ΔΙΑΜΟΝΗ
Palace Downtown (Sheikh Mohammed bin Rachid blvd., addresshotels.com). To Palace είναι το πολυτελές ξενοδοχείο που κάνει τη διαφορά, πρώτον, διότι δεν στεγάζεται σε ουρανοξύστη και, δεύτερον, διότι σε κάνει να νιώθεις ότι ζεις σε αραβικό παλάτι. Εκτός σεζόν, οι τιμές του κυμαίνονται μεταξύ 300 και 400 ευρώ, ενώ η γειτνίασίς του με τον Burj Khalifa και το Dubai Mall επιτρέπει ωραίους περιπάτους με τα πόδια.
Rove Dubai Marina (Al Saba str., rovehotels.com). Η ξενοδοχειακή αλυσίδα με παρουσία σε αρκετές γειτονιές του Εμιράτου (Jumeirah, Deira Bur, City Walk, Down Town, Expo 2020) προτείνει οικονομική διαμονή στην παραθαλάσσια ζώνη απέναντι από το The Palm Jumeirah, με πλήθος δραστηριοτήτων, από θαλάσσια σπορ έως αγορές. Από 107 ευρώ το δίκλινο.
Atana hotel (Hessa str., atanahotel.com). Δύο ουρανοξύστες σχετικώς μικρού μεγέθους, με άπλετη θέα στον Περσικό Κόλπο, αποτελούν μια προσιτή λύση διαμονής. Δωρεάν μετακινήσεις με ιδιόκτητα βαν προς όλες τις κατευθύνσεις και μεγάλη κεντρική πισίνα. Από 72 ευρώ το απλό δίκλινο.
2. Nammos
3. Sushi Samba
4. Palace Downtown (Φωτογραφίες: Shutterstock)
ΦΑΓΗΤΟ – ΠΟΤΟ
Cipriani (Gate Village 10, DIFC, cipriani.com). To αγαπημένο στέκι του jet set διεθνώς προσφέρει μια υψηλής ποιότητος ιταλική κουζίνα, αλλά η ατραξιόν ευρίσκεται περισσότερο στους συνδαιτυμόνες σας στην αίθουσα των 300 κουβέρ, καθώς και στο παρακείμενο private night club με το ευφάνταστο όνομα «Socialista».
Avli by tashas (unit CO1, Gate Village, Building 9, DIFC, avlibytashas.com). Η επιτυχημένη ελληνική παρουσία στο Διεθνές Χρηματοοικονομικό Κέντρο του Ντουμπάι οφείλεται στην εκλεκτή του κoυζίνα, στο υψηλού επιπέδου service και στο «κλειδί» εισόδου στο παρακείμενο club. Ο Αργύρης στο μπαρ είναι από μόνος του ένας λόγος επισκέψεως στην «Αυλή». Απαραίτητη η κράτησις τραπεζιού, διότι το βράδυ υπάρχει συνωστισμός.
Nammos (Four Seasons Resort, Jumeirah Beach, nammos.gr). Από την Ψαρού της Μυκόνου έως την Τζουμέιρα του Ντουμπάι η απόστασις είναι 3.288 χιλιόμετρα, όμως η συνταγή η ίδια. Καταπληκτική κουζίνα, απογειωτική μουσική, αμείωτο κέφι, αστρονομικοί λογαριασμοί και ένα πολύχρωμο πλήθος που σε αφήνει σπανίως αδιάφορο.
CZN Burak (Boulevard Point, cznburak.com). Στην κεντρική λεωφόρο του Down Town, ένας Τούρκος σεφ έχει καταφέρει να γεμίζει την τεράστια ισόγεια σάλα του με τις πεντανόστιμες σπεσιαλιτέ του, εξειδικευόμενος στα ψητά κρέατα και κυρίως στο αρνί. Προσοχή, απαγορεύεται το αλκοόλ.
Sushi Samba (Level 51, St. Regis, Palm Jumeirah, sushisamba.com). Η νέα άφιξις στον 51ο όροφο του ξενοδοχείου St. Regis, εκτός από την καθηλωτική 360 μοιρών θέα στην ακτογραμμή του Palm Jumeirah, προσφέρει και μια μείξη ιαπωνικής, βραζιλιάνικης και περουβιανής κουζίνας, που διεγείρει τον ουρανίσκο με την πρωτοτυπία της. Ωραία μουσική και χορός δίπλα στο μπαρ.