Παγγαίο, Καβάλα
Το Παγγαίο μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα γνωστό και ψηλό βουνό, φτάνει τα 1.956 μ., αλλά τα δάση του το φθινόπωρο είναι μαγικά. Ειδικά τις μέρες με ομίχλη, που είναι συχνές, και αισθάνεσαι ότι θα αρχίσουν να χορεύουν γύρω σου οι Σάτυροι και οι Μαινάδες του Διονύσου οι οποίοι, σύμφωνα με τον μύθο, εδώ έστησαν τους πρώτους διονυσιακούς τους θιάσους.
Πάρνωνας, Πελοπόννησος
Δάση από καστανιές, καρυδιές, έλατα, πλατάνια. Κάποια ρίχνουν τα φύλλα τους το φθινόπωρο, άλλα τους πολύτιμους καρπούς τους. Σε κάθε περίπτωση, η πεζοπορία στην πλούσια φύση του βουνού γύρω από τα χωριά Τσίντζινα, Καστάνιτσα και Καρυές μένει αξέχαστη.
Έβρος, Ορεστιάδα
Το φθινόπωρο φτάνει νωρίς στην περιοχή της Ορεστιάδας. Λόγω της απουσίας ψηλών βουνών και δασών, πρώτα το καταλαβαίνεις από τις εντυπωσιακές λεύκες, οι οποίες χρυσίζουν. Καλλιεργούνται σε μικρές συστάδες, διακόπτοντας κάθε τόσο τις απέραντες επίπεδες εκτάσεις, πλάι στα ελληνοτουρκικά σύνορα.
Βάλια Κάλντα, Γρεβενά
Αν έπρεπε να διαλέξουμε μία μόνο εποχή για επίσκεψη στον Εθνικό Δρυμό της Βάλια Κάλντα, στα Γρεβενά, τότε σίγουρα αυτή θα ήταν το φθινόπωρο. Στη Ζεστή Κοιλάδα, όπως σημαίνει το όνομά της στα βλάχικα, με τα δάση μαύρης πεύκης, τα πλατάνια, τα δάση οξιάς, τα ρόμπολα και τα δεκάδες ακόμη είδη, η φύση στην κυριολεξία… ζωγραφίζει.
Σκάλα Βίτσας, Ζαγόρι
Πρωινές ομίχλες, υγρασία, πεσμένα φύλλα πάνω στα καλντερίμια, τα γεφύρια και τις Σκάλες, τις σοφά κατασκευασμένες πετρόκτιστες στράτες που ένωναν, πριν από τους δρόμους, τα χωριά και τώρα αποτελούν υπέροχες πεζοπορικές διαδρομές. Στο Ζαγόρι κάθε εποχή είναι μαγευτική, το ίδιο και το φθινόπωρο.