Το δέσιμό μου με την Αστυπάλαια το κληρονόμησα από τους γονείς μου. Οι ίδιοι, από την πρώτη φορά που την επισκέφθηκαν, το 1980, αποφάσισαν να αγοράσουν το σπίτι που διατηρούμε μέχρι σήμερα στις παρυφές του Κάστρου. Τότε στο νησί πήγαινε ακόμα ο «Μιαούλης», πλοίο από τις ιταλικές αποζημιώσεις του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που ανέβαζε με γερανό τα οχήματα μέσα. Η Αστυπάλαια από τότε έχει αλλάξει, αλλά όχι ριζικά. Διατηρεί πάντα τη μαγεία των απόμερων παραλιών, το ξερό τοπίο που θυμίζει Κυκλάδες (αν και ανήκει στα Δωδεκάνησα) και τα φανταστικά χρώματα του ηλιοβασιλέματος.
Τα πρωινά είναι πάντα ήρεμα. Συνηθίζω να κατεβαίνω στη Χώρα για φρέσκο ψωμί, τυρόπιτα με χλωρή, που είναι το τοπικό τυρί, και καφέ. Εάν δεν έχει βοριά, μου αρέσει να πηγαίνω νωρίς για μπάνιο στις Βάτσες ή με το καραβάκι στο απέναντι νησί, τις Κουνούπες. Μετά το μπάνιο θα σταματήσω να τσιμπήσω είτε στην Καντίνα στο Στενό, όπου τρεις γλυκύτατες αδερφές μαγειρεύουν τα πάντα στο γκάζι, είτε στο Γεράνι στο Λιβάδι, είτε στην Αλμύρα στη Μαλτεζάνα.
Αν και επισκέπτομαι εδώ και χρόνια το νησί, τα απογεύματα εξακολουθώ να το εξερευνώ με βόλτες μέχρι ο ήλιος να δύσει. Αγαπημένη μου συνήθεια είναι να κάνω άλλη μία βουτιά αργά το απόγευμα στη θάλασσα, πριν μαζευτούμε στη Χώρα για τη βραδινή έξοδο. Εκεί το σταθερό σημείο συνάντησης είναι το Καφενείο του Μουγγού, ενώ αν πεινάμε πολύ πηγαίνουμε για παραδοσιακές μακαρούνες στην Άγονη Γραμμή και δίπλα στο Στενάκι του Κούκλα. Το νησί δεν φημίζεται μόνο για τα ψαρικά, αλλά και για τα κρεατικά, οπότε συχνά θα κλείσουμε ένα τραπέζι πάνω στη θάλασσα στο Αντίκαστρο, στο παλιό λιμάνι, για κατσικάκι κοκκινιστό.
Η Αστυπάλαια, αν και είναι σχετικά μικρό νησί, έχει μέρη να εξερευνήσεις, όπως τα σπήλαια στις Βάτσες ή το σπήλαιο του Δράκου. Μπορείς να οδηγήσεις ως τη λιμνοθάλασσα στο Βαθύ, να διαβάσεις για την ιστορία των πειρατών που είχαν κάνει βάση τους στο Αιγαίο τη Μαλτεζάνα και τέλος να ζήσεις υπαίθρια γλέντια που ξεκινούν σε ανύποπτο χρόνο και κρατάνε μέχρι το πρωί.
Η «πεταλούδα του Αιγαίου», όπως τη λένε, έχει μια μοναδική ομορφιά που είναι χαραγμένη στη μνήμη μου από μικρό παιδί και μια ενέργεια που με γεμίζει σε κάθε ξεκίνημα των διακοπών μου, το οποίο πάντα είναι στην Αστυπάλαια.
Η Έλενα Κουγιανού είναι σχεδιάστρια κοσμημάτων, ιδιοκτήτρια του καταστήματος Utopia.