Συντράπεζα και αφανός Ικαρία
Αν υπάρχει ένα νησί που σε φέρνει πιο κοντά στην ουσία του χριστιανισμού μέσα από τις αξίες της προσφοράς και της φιλοξενίας, αυτό είναι σίγουρα η Ικαρία. Στις Ράχες, στα βορειοδυτικά του νησιού, ανήμερα αλλά και τη Δευτέρα του Πάσχα, οι κάτοικοι οργανώνουν συλλογικά μνημόσυνα, για να θυμηθούν τους νεκρούς και να συγχωρεθούν μεταξύ τους. Σε αυτά τα «συντράπεζα» είναι λες και οι οικογένειες ανταγωνίζονται στη γενναιοδωρία. Φέρνουν κρέας, κρασί, ψωμί και μαγειρεύουν όλοι μαζί. Ο καθένας συμβάλλει όπως μπορεί, για να μη μείνει κανείς νηστικός. Το κρέας ευλογείται από τον παπά του χωριού και μοιράζεται σε όλους, ακόμα και στους ξένους επισκέπτες που κάνουν διακοπές στο νησί. Και φυσικά τα φαγοπότια συνοδεύονται από τα γνωστά ικαριώτικα γλέντια.
Εκτός από τα μνημόσυνα, αν βρεθείτε το βράδυ της Ανάστασης στην Ικαρία, θα συναντήσετε κι άλλα ιδιαίτερα έθιμα. Σε ορισμένα χωριά, όπως στο Καραβόσταμο, η Πάνω και η Κάτω Μεριά ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποια θα κάψει τον πιο μεγάλο «αφανό», ένα μεγάλο σωρό από ξύλα που μαζεύονται και φυλάγονται από τους χωριανούς της κάθε ενορίας γι’ αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Επίσης στο Καραβόσταμο, αλλά και στο Γλαρέδο και τον Χριστό του Αγίου Κηρύκου, την Ανάσταση καίνε το ομοίωμα του Ιούδα και μαζί του φλέγονται και τα βεγγαλικά που φωτίζουν τον ανοιξιάτικο ουρανό.
Τον Μάιο η Ικαρία είναι ιδανικός προορισμός τόσο για βόλτες στο βουνό, ανάμεσα στα πεύκα, τις καστανιές και τα τρεχούμενα νερά, όσο και για βουτιές στην πανέμορφη παραλία Νας ή στις εξωτικές Σεϋχέλλες. Αν ταξιδέψετε το Πάσχα σ’ αυτό το νησί με την άγρια ομορφιά, μην παραλείψετε να κάνετε μια εξόρμηση στη λίμνη Σελίνι και τον καταρράκτη του ποταμού Ρυάκα που πέφτει από ύψος 60 μέτρων όλο τον χειμώνα και συνήθως μέχρι τον Ιούνιο.
Λαμπριάτης και μάσκουλα στην Άνδρο
Η άνοιξη είναι ιδιαίτερα γενναιόδωρη σε αυτό το αρχοντικό νησί με τα τρεχούμενα νερά και την πλούσια βλάστηση. Ένα από τα πιο πράσινα κυκλαδονήσια, η Άνδρος ξεχωρίζει για τη φυσική της ομορφιά και τις παραδόσεις της. Αν ταξιδέψετε το Πάσχα στο νησί των καπεταναίων, που απέχει μόλις δυο ώρες από τη Ραφήνα, θα χαρείτε τόσο τις παραλίες, όσο και την ενδοχώρα με τα μονοπάτια, τα ποτάμια, τους καταρράκτες και τις θερμές πηγές της. Θα ζήσετε επίσης μια μοναδική Ανάσταση στην εκκλησία της Παναγίας της Θεοσκέπαστης στη Χώρα, χάρη στη γραφική της τοποθεσία, αλλά και τη ζωντάνια του ιερέα της. Το «Δεύτε λάβετε φως», σε αυτή την εκκλησία-προστάτιδα των ναυτικών, φωτίζει τα κεριά των πιστών που στέκονται στα σκαλιά πάνω από την παραλία του Παραπορτίου και προετοιμάζει για τη λάμψη που θα γεμίσει τον ουρανό του νησιού με το που θα ακουστεί το «Χριστός Ανέστη» από τον παπά-Μιχάλη.
Ανήμερα του Πάσχα την τιμητική τους έχουν ο λαμπριάτης, το παραδοσιακό κατσικάκι ή αρνάκι γεμιστό με τυρί και λαχανικά και τα μάσκουλα, οι σιδερένιοι κύλινδροι γεμάτοι μπαρούτι που μετατρέπουν το νησί σε πεδίο μάχης. Την Κυριακή σε όλη την Άνδρο σκάνε μπομπάκια, αλλά το χωριό που κάνει τον μεγαλύτερο θόρυβο είναι οι Στενιές, 6 χιλιόμετρα βόρεια της Χώρας. Στις Στενιές, το απόγευμα της Κυριακής γίνεται η περιφορά των εικόνων των εκκλησιών της Παναγίας και του Αη Γιώργη, που συναντιούνται στην Πλατεία. Λίγο πριν από τη δύση του ήλιου, σκάνε και τα μάσκουλα, που αντιλαλούν στα γύρω βουνά, δημιουργώντας μια μοναδική ατμόσφαιρα στο κέντρο του νησιού.
Κουκούρες και κούνιες στη Λέσβο
Ο Μόλυβος, ένα από τα ομορφότερα χωριά του βορείου Αιγαίου, τον Μάιο είναι στα καλύτερά του. Τα λουλούδια μοσχομυρίζουν στους αγρούς και στις αυλές των σπιτιών που είναι αμφιθεατρικά χτισμένα κάτω από το κάστρο της Μήθυμνας. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής το «Ω γλυκύ μου έαρ» ηχεί στα πλακόστρωτα δρομάκια με τα μοβ σαλκίμια και η ατμόσφαιρα κάτω από το φωτισμένο κάστρο και πάνω από το γραφικό λιμανάκι είναι ιδιαίτερα υποβλητική.
Η Λέσβος είναι ιδανικό νησί για να απολαύσετε τους καλύτερους μεζέδες. Σαρδέλες, χταποδάκι, κολοκυθοανθοί και ντολμαδάκια είναι η πιο νόστιμη συνοδεία για το ουζάκι σας στον Μόλυβο, αλλά και στα άλλα χωριά του νησιού, όπως η Αγιάσος, το Πλωμάρι, η Συκαμνιά, η Καλλονή και φυσικά στην πόλη της Μυτιλήνης. Εδώ μπορείτε να γιορτάσετε και την πρώτη Ανάσταση το Μεγάλο Σάββατο το πρωί στον στρωμένο με δαφνόφυλλα Άγιο Θεράποντα, χτυπώντας τα ξύλινα στασίδια της εκκλησίας. Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου στον ίδιο ναό, θα βιώσετε μια ξεχωριστή Ανάσταση με τον ιερέα να αναπαριστά τον Χριστό και να κρούει δυνατά την πύλη της εκκλησίας για να μπουν οι πιστοί, ψάλλοντας δυνατά το «Χριστός Ανέστη».
Εναλλακτικά, σε πολλά χωριά γύρω από τη Μυτιλήνη και στα δυτικά του νησιού, μπορείτε να δείτε ένα από τα παλιότερα και πιο γνωστά πασχαλινά έθιμα που αναβιώνουν στη Λέσβο. Οι κουκούρες είναι σωροί από κορμούς και κλαδιά δέντρων, που μαζεύονται από τις Απόκριες και μετά σε κάθε χωριό για να κάψουν τον Ιούδα ή Οβριγιό. Συνήθως οι νέοι του χωριού φτιάχνουν ένα σκιάχτρο από άχυρα, το ντύνουν με παλιά ρούχα και το καίνε το βράδυ της Ανάστασης στις φλόγες της μεγάλης φωτιάς ή κουκούρας, σε έναν συμβολισμό της τιμωρίας του προδότη Ιούδα.
Επίσης, το Πάσχα, σε διάφορα χωριά της Λέσβου αναβιώνει ένα επίσης αρχαίο και πολύ όμορφο έθιμο. Τα νεαρά αγόρια φτιάχνουν κούνιες με σκοινιά που κρέμονται από τα κλαδιά των δέντρων για να κάθονται τα κορίτσια. Συνήθως τη Λαμπροδευτέρα όσοι κάθονται για να κουνηθούν τραγουδούν τα «τραγούδια της κούνιας», με αντάλλαγμα πασχαλινά κουλούρια και λουλούδια. Έτσι, στολίζονται οι κούνιες και ενθουσιάζονται τα παιδιά του χωριού, αλλά και οι επισκέπτες.