Kάθομαι αμήχανη μπροστά από το πληκτρολόγιο. Ξεκίνησα να γράψω για ένα ξενοδοχείο της Βαλτιμόρης που αγόρασε ο διάσημος ηθοποιός Γούντι Χάρελσον. Στην πορεία ανακάλυψα ότι το ξενοδοχείο αυτό είναι οικολογικό. Επειτα από λίγο έμαθα ότι ο πρώην ιδιοκτήτης και νυν μάνατζέρ του είναι Ελληνας, γιος μετανάστη με άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία. Και τώρα προσπαθώ να τακτοποιήσω τις τρεις παραμέτρους. Με λίγα λόγια, από πού να αρχίσω;
Ας ξεκινήσω από το αντικείμενο του ρεπορτάζ. Το Inn at the Black Olive είναι ένα ξενοδοχείο μπουτίκ της Βαλτιμόρης, φτιαγμένο για να ικανοποιεί τα υψηλότερα οικολογικά στάνταρ. Πριν από λίγες ημέρες, το αγόρασαν ο Γούντι Χάρελσον (o σταρ έχει εκφράσει με πολλούς τρόπους το ενδιαφέρον του για την προστασία του περιβάλλοντος) και ο John Dwyer (τραπεζίτης της Βαλτιμόρης) έναντι 4,5 εκατομμυρίων δολαρίων, από μια τράπεζα που το είχε αποκτήσει πέρυσι σε πλειστηριασμό. «Και οι δύο είναι φίλοι μου», μου λέει ο πρώην ιδιοκτήτης και τωρινός γενικός διευθυντής του Δημήτρης Σπηλιάδης. «Ο Γούντι Χάρελσον έμενε επί 7 εβδομάδες στο ξενοδοχείο, όσο γυριζόταν η τηλεταινία “Game Change”, και ο John Dwyer είναι λάτρης των υγιεινών φαγητών του εστιατορίου μας, ονόματι Agora. Και οι δύο ενστερνίζονται το όραμα του ξενοδοχείου». Και ποιο είναι αυτό; «Είμαι απόλυτα αφοσιωμένος στην προστασία του περιβάλλοντος και στη φροντίδα για την υγεία των ενοίκων του κτιρίου αυτού. Προσπαθούμε να φτιάξουμε μια αστική όαση “μπλε ζώνης” στη μέση της ανατολικής ακτής» (σ.σ. μπλε ζώνες ονομάζονται οι λίγες περιοχές στον κόσμο όπου έχει σημειωθεί υψηλό προσδόκιμο ζωής).
Ο ταβερνιάρης παππούς
Το ελληνικό όνομα του Δημήτρη φανερώνει τις ρίζες του. Οπως μου εξήγησε, ο προπάππος του είχε ένα ξενοδοχείο και ένα εστιατόριο στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας. Ενας αστικός θρύλος λέει πως, όταν, ύστερα από μεγάλη θαλασσοταραχή, τα ψάρια ξεβράστηκαν στη στεριά, οι ντόπιοι έσπευσαν να τα μαζέψουν και να τα πάνε, αντί για το σπίτι τους, στο εστιατόριο του Σπηλιάδη για να τα μαγειρέψει! Μόνο αυτός μπορούσε να τα ψήσει τόσο νόστιμα. Και, όπως λέγεται, αυτό ήταν η αφορμή για ένα από τα καλύτερα γλέντια που έγιναν ποτέ στην περιοχή.
Ο πατέρας του, ο Στέλιος, πήγε στη Νέα Υόρκη για να παρακολουθήσει Φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο Κολούμπια, ενώ εργαζόταν ως σερβιτόρος για να καλύπτει τα έξοδά του. Στη συνέχεια μετακόμισε στη Βαλτιμόρη, όπου σπούδασε στο Τζον Χόπκινς, παντρεύτηκε την Πολίν και απέκτησε τους δύο γιους του, τον Ανδρέα και τον Δημήτρη.
Το 1996 η οικογένεια άνοιξε μια ελληνική ψαροταβέρνα σε ένα ανακαινισμένο κτίριο. Την ονόμασαν Black Olive και έγινε διάσημη για τα ελληνικά παραδοσιακά φαγητά της από βιολογικές -όπου ήταν δυνατόν- πρώτες ύλες.
Ολα ανανεώσιμα
Επειτα ήρθε το ξενοδοχείο. Ο Δημήτρης έψαξε, ενημερώθηκε και συνεργάστηκε με ειδικούς: για να λειτουργήσει το ξενοδοχείο, «εκμεταλλεύεται» ηλιακή και αιολική ενέργεια, χρησιμοποιεί γεωθερμία για θέρμανση και ψύξη, το μονωτικό υλικό (ΑΑC) επιτρέπει στους τοίχους και στα πατώματα να «αναπνέουν», τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν είναι φυτικά, τα κρεβάτια επενδεδυμένα με ύφασμα από οργανικό βαμβάκι, οι ανάγκες κάθε δωματίου σε ηλεκτρισμό καλύπτονται από τα ηλιακά πάνελ που υπάρχουν στην πράσινη στέγη του κτιρίου – στην οποία επιπλέον καλλιεργούν βιολογικά μυρωδικά και λαχανικά. Οι 12 σουίτες του (έκτασης 74-106 τ.μ.) διαθέτουν, μεταξύ άλλων, θέα στο λιμάνι της Βαλτιμόρης, μπαρ με ψυγείο, Ιντερνετ, δορυφορική τηλεόραση, έπιπλα κατασκευασμένα από μπαμπού ή ανακυκλωμένο ξύλο.
Το Olive Room, το εστιατόριό του, βρίσκεται στην ταράτσα, έχει εξαιρετική θέα και σερβίρει πιάτα ελληνικής κουζίνας που βασίζονται σε παραδοσιακές συνταγές και αυτές της Πολίν Σπηλιάδη, μητέρας του Δημήτρη. Στην Agora, τέλος, σερβίρονται πρωινό, σνακ με πρώτες ύλες βιολογικής ή βιοδυναμικής γεωργίας και χυμοί – είναι διάσημη μάλιστα για τα «green smoothies» της. Δίπλα βρίσκεται και το εστιατόριο της οικογένειας, Black Olive.
> Inn at the Black Olive, 803 South Caroline St., Baltimore
> Black Olive 814 S. Bond Street, Baltimore, www.theblackolive.com