Χθες μπήκα σε ένα σάιτ και παράγγειλα επτά μαγιό. Όχι ένα ή δυο, επτά, πέντε ολόσωμα και δυο μπικίνι. Όταν κόπασαν κάπως η αδρεναλίνη της κατανάλωσης και το ηδονοβλεπτικό σκρόλινγκ, προσπάθησα να αυτοψυχαναλυθώ. Γιατί επτά;
Πήρα λίγη απόσταση από το βουλιμικό σόπινγκ και κατάλαβα ότι δεν είναι τόσο τα ψώνια που μου έλειψαν, όσο η θάλασσα. Η προσομοίωση του καλοκαιριού. Οι διακοπές ως στόχος ή έστω ως ελπίδα. Η θάλασσα είναι το προσωπικό μου εμβόλιο κατά του κορωνοϊού.
Το Σάββατο προτού απαγορευτούν οι διαδημοτικές μετακινήσεις, πήγα για μπάνιο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ