Στη Σίφνο, η γιορτή του Πάσχα είναι μια ιδιαίτερα όμορφη εμπειρία. Κι αυτό γιατί το νησί ακολουθεί μια σειρά από έθιμα που ο επισκέπτης δεν συναντά αλλού.
Όλα τα σπίτια, τα ξωκλήσια ακόμα και οι αρμοί από τα πλακόστρωτα ασπρίζονται από τους κατοίκους για να είναι όμορφα και λαμπερά καθώς ετοιμάζονται να υποδεχθούν την Ανάσταση. Οι παραδόσεις και οι εορτασμοί κυριαρχούν σε κάθε γειτονιά του κυκλαδίτικου νησιού.
Τη Μεγάλη Πέμπτη, τα νοικοκυριά ψήνουν μικρά γλυκά ψωμιά, τα οποία ονομάζονται και «πουλιά» και συνήθως έχουν και κόκκινο αυγό. Τη Μεγάλη Παρασκευή, η περιφορά του Επιταφίου γίνεται στα σοκάκια της Σίφνου, με τους κατοίκους και επισκέπτες να τον ακολουθούν ψάλλοντας. Μετά την περιφορά, οι Επιτάφιοι τριών εκκλησιών (Ταξιάρχης, Παναγία Κόγχη, Άι Γιάννης) καταλήγουν στην κεντρική πλατεία του Αρτεμώνα. Όμως οι Επιτάφιοι της Καταβατής, των Εξαμπέλων και της Απολλωνίας συναντώνται στις «Αράδες».
Όμως, η περιφορά που ξεχωρίζει, είναι εκείνη στις Καμάρες, το λιμάνι της Σίφνου. Μετά την περιφορά, ο Επιτάφιος τοποθετείται σε ένα καΐκι και η περιφορά συνεχίζεται στο νερό.
Παρά το ότι οι νέοι βάζουν και σούβλα, το παραδοσιακό φαγητό για το Πάσχα στη Σίφνο είναι το «μαστέλο» που παρασκευάζεται από κατσίκι ή αρνί. Η λέξη προέρχεται από το κεραμικό σκεύος μαγειρέματος. Αφού πλυθεί με κόκκινο κρασί και πασπαλισθεί με αλάτι, πιπέρι και άνηθο, το κρέας απλώνεται σε μια σχάρα φτιαγμένη από κληματσίδες αμπελιού που βρίσκεται στον πάτο του μαστέλου. Προστίθεται ακόμα ένα ποτήρι κρασί, σκεπάζεται με λαδόκολλα και αφήνεται να ψηθεί στο λίπος του. Τρώγεται το βράδυ της Ανάστασης και την Κυριακή του Πάσχα. Από τα παραδοσιακά πασχαλιάτικα γλυκά στο νησί, τον πρώτο λόγο έχουν οι πασπαλισμένες με κανέλα μελόπιτες που γίνονται με γλυκιά μυζήθρα, μέλι, αυγά και ζάχαρη.