Σχεδόν κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του μοτίβα στα όνειρα: καταστάσεις, πρόσωπα και πράγματα που βλέπει να επανέρχονται στον ύπνο του ξανά και ξανά, ακόμα και αυτούσια όνειρα που «παίζονται» σε επανάληψη.
Υπάρχει, βέβαια, και μια κατηγορία ονείρων που βλέπουν πολλοί άνθρωποι χωρίς να καταλαβαίνουν απόλυτα γιατί: σχολικά όνειρα. Πολύ πιθανό να έχει συμβεί και εσάς: να βλέπετε πως αργείτε να μπείτε στην τάξη, να μην βρίσκετε τη σωστή αίθουσα, να κοιτάτε τον πίνακα και να μην μπορείτε να καταλάβετε τι γράφει, να αποκοιμηθήκατε την ημέρα που δίνετε διαγώνισμα. Ακόμα κι η τελευταία φορά που καθίσατε σε τάξη ή αμφιθέατρο απέχει χρόνια ή και δεκαετίες από το σήμερα.
Όπως σημειώνει η Ντέιρντρε Μπάρετ, ερευνήτρια ονείρων στο Χάρβαρντ και συγγραφέας, αυτά τα όνειρα έρχονται συνήθως σε στρεσογόνες για τους ενήλικες περιόδους -και συνήθως, όταν αυτό το άγχος στον ξύπνιο τους προέρχεται από την ιδέα της αξιολόγησης από κάποια φιγούρα εξουσίας. Έτσι, στα εν λόγω όνειρα, ανακαλούμε τις πρώτες αναμνήσεις που έχουμε αναφορικά με την επιτυχία και την αποτυχία ως αποτέλεσμα της απόδοσή μας.
«Το σενάριο ονείρου πως επιστρέφετε στο σχολείο και πρέπει να δώσετε διαγώνισμα έχει να κάνει με την αίσθηση πως κρίνεστε στη ζωή σας, ότι πρέπει να ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις των άλλων», εξηγεί η Τζέιν Τερέσα Άντερσον, αναλύτρια ονείρων και συγγραφέας. Κι έτσι, όταν νιώθετε πως δεν ανταποκρίνεστε σε αυτές τις απαιτήσεις «σκέφτεστε τα σχολικά σας χρόνια».
Είναι γεγονός πως κρινόμαστε πολλές φορές μέσα στην ημέρα, όχι μόνο από το αφεντικό μας, αλλά και ενδεχομένως από τους ανθρώπους στη ζωή μας, ακόμα και από τρολ λογαριασμούς στο Twitter. Κι ο λόγος που το σχολείο επανέρχεται σε περιόδους άγχους στα όνειρά μας είναι γιατί σε αυτό δημιουργήθηκε ουσιαστικά η ιδέα που έχουμε για τον κόσμο. Οι περισσότεροι από εμάς εκεί νιώσαμε για πρώτη φορά άγχος, ζήσαμε επιτυχίες, απογοητεύσεις, ανεπάρκεια.
Η Μπάρετ υποστηρίζει πως αυτά τα όνειρα και η επιστροφή στα σχολικά χρόνια, δεν έχουν να κάνουν με το πόσο ευτυχισμένοι ήμασταν στην παιδική μας ηλικία, αλλά αφορά «όσα υπήρξαν σημαντικά για την επιβίωση». Ακόμα κι αν ο χρόνος που ξοδέψαμε στο σχολείο ήταν λίγος συγκριτικά με ολόκληρη τη ζωή μας, η σημασία του είναι πολύ μεγαλύτερη αυτού του χρόνου.
Τι γίνεται, πάντως, αν θέλετε να «αποφοιτήσετε» από το νυχτερινό σχολείο των ονείρων σας; Σύμφωνα με την Άντερσον, πρέπει αρχικά να προσπαθήσετε να συνδέσετε τα γεγονότα του ονείρου με αυτά της πραγματικής σας ζωής, ώστε να μάθετε κάτι από αυτά. Στη συνέχεια, πριν ακόμα σηκωθείτε από το κρεβάτι, μπορείτε να «διασκευάσετε» το όνειρο ώστε να αποκτήσει έναν πιο θετικό τόνο. Γιατί, ακόμα κι αν αργήσατε να πάτε στην εξέταση και χάσατε το διαγώνισμα, μπορείτε να περάσετε την τάξη (της ζωής).
Με πληροφορίες από το Atlantic.